3574671756

842

PRZEGLĄD ELEKTROTECHNICZNY

Nr 23

do rozdrabniania spadającej

Rys. 7.

Paleniska na pył węglowy Ściana przednia z palnikami

odpowiednio wysuszony. Suszenie odbywa się w opisanym układzie nie tak. jak w zwyczajnych centralnych urządzeniach młynowych — w osobnych suszarkach, lecz w samym młynie podczas procesu mielenia. W tym celu są doprowa-

1

Rys. 5.

Paleniska na pył węglowy.

Transport węgla i filtr węglowy.

dzone do młyna gorące gazy, które się odbiera w odpowiednim miejscu z komory paleniskowej za pomocą osobnego rurociągu (rys. 6) i które po zmieszaniu z zimnym powietrzem zostają doprowadzone do żądanej temperatury. Temperatura gazów gorących wynosi, zależnie od stopnia wilgotności węgla surowego, ok. 400    500° C. Wpro

wadzenie pyłu palnego do komory paleniskowej uskutecznione jest przy każdym kotle przez 2 palniki (rys. 7 i 8), które, jak wyżej wspomniano, wbudowane są w przednią ścianę komór paleniskowych. Pył doprowadzony z młyna i zmieszany z potrzebną do spalenia ilością powietrza dostaje się stycznie do palnika wirowego, gdzie zostaje za pomocą wieńca dysz rozdzielony w różne w tym samym kierunku obracające się strumienie i wprowadzony przez otwór palnikowy do paleniska. Powietrze wtórne, potrzebne do spalenia jest doprowadzane przy każdym kotle przez osobny wentylator (rys. $). Wentylatory te ciągną powietrze wtórne poprzez puste kanały, mieszczące się w ścia-część powietrza zostaje wciągnięta przez specjalne otwory umieszczone na wysokości ok. 900 mm nad podpoziomem komory paleniskowej do paleniska i działa tam jako zasłona powietrzna i przyczynia się szlaki. Zasłona powietrzna zastępuje tym samym ruszt w paleniskach na pył węglowy, który jednakże z powodu zbyt małej przestrzeni

nie mógł być tu wbudowany. Jak już wyżej wspomniano. istnieje możliwość

zwiększenia wydajności kotłów do 30 kg/m'/godz.

przez dodatkowe wbudowanie- systemu chłodzącego dla ścian komory paleniskowej.

Przy danych wysokich obciążeniach komory paleniskowej jak również ze względu na zawartość popiołu i punkt topliwości szlaki węgla należało się liczyć z możliwością powstawania

osadów na pierwszych rzędach rurek płomiennych, toteż wbudowano z boku na każdym kotle powyżej stanowiska palacza dwa specjalne duże otwory (rys. 4), które umożliwiają czyszczenie przednich rurek kotła za pomocą osobnego urządzenia.Jednak urządzenie to dotychczas nie było używane. Dla usuwania popiołu z komory paleniskowej przewidziano w każdym kotle w nieznacznej wysokości ponad poziomem piwnicy dwoje dużych drzwiczek, przez które popiół może być wyciągnięty i załadowany do przygotowanych wózków.

Uruchomienie urządzenia, które nastąpiło po raz pierwszy 17 maja 1932 r., odbyło 9ię bez żadnych trudności. Jakkolwiek kocioł próbny został uruchomiony bezpośrednio ze stanu zimnego, to jednak już zaraz mogło być osiągnięte obciążenie przeciętnie 22 kg/nrh oraz obciążenie maksymalne 24 kg/nr/h. Już te krótkie próby wykazały, że przebudowany kocioł inoże oddać z łatwością przewidywane ilości pary, a nawet ilości te mogą być przekroczone.

Rys. 6.

Paleniska na pył węglowy.

Widok na stanowisko palacza.

nach obu komor paleniskowych oraz przez takież puste kanały w ścianach zewnętrznych kotłów chłodząc je i tłocząc do palników. W powyższych kanałach powietrze zostaje podgrzane do temperatury ok. 100“ 130° C. Drobna

Rys. 8.

Paleniska na pył węglowy Ściana przednia, widok od wewnątrz.

Dnia 24 i 25 maja 1932 r. odbyły się oficjalne pomiary odbioru dokonane przez Stów. Doz. Kotłów w Warszawie. W pierwszym dniu odbyła się 6 godz. próba na gwarantowane stałe obciążenie 22 kg nr/h przy równoczes-