3574671717

826

PRZEGLĄD ELEKTROTECHNICZNY

Nr 23

cowe. Połączenie stacyj ze sobą na czas rozmowy może odbywać się na drodze automatycznej, a więc np. w następujący sposób: abonent danego okręgu impulsuje wybierając tarczą pierwszą cyfrę; impulsy jego są przetwarzane na impulsy fali nośnej, a na staoji retransmisyjnej zpowrotem na impulsy prądu stałego; za pomocą urządzeń automatycznych tej stacji następuje połączenie obu instalacyj retransmisyjnych; impulsy wysłane po wybraniu następnej cyfry trafiają już bezpośrednio do sąsiedniego okręgu i powodują wywołanie żądanego abonenta w ten sposób, jak to się dzieje w wypadku pojedynczych okręgów.

W podobny sposób rozmowa może przechodzić przez więcej ,niż 2, np. przez 3, 4 okręgi; każde przejście z jednego okręgu do drugiego połączone jest z przetwarzaniem częstotliwości z wysokiej na niską, potem zpowrotem na wysoką. Każda taka transformacja związana jest z pewne-mi zniekształceniami, które sumują się w wypadku rozmowy przechodzącej przez kilka okręgów. Stąd wymagania co do braku zniekształceń rosną, jeśli przewidziana jest możność retransmisji. Rys. 48 przedstawia schematycznie 1 okręg rozmów o 4 stacjach, z których 2 pośred-•schematu jest: 1) obecność rozwidlenia — za>tem aparat telefoniczny może się znajdować -zdała od instalacji, np. może być przyłączony za pośrednictwem linii abonenckiej; 2) system dwufalowy, przyczem przerzu-

i

E

Rys. 48. Okręg rozmów: A i D — stacje końcowe,

B i C — mostki obejściowe i stacje pośrednie.

nie (B i C) mogą być odłączone od sieci, wtedy pozostają na tych stacjach tylko mostki. Rys. 49 przedstawia jeszcze bardziej schematycznie, bo bez pokazania linij przesyłowych, sprzężeń i t. p., współpracę dwóch okręgów rozmowy. Stacją retransmisyjną jest stacja D, posiada ona 2 aparatury.

Rys. 50. Aparatura telefoniczna Siemensa (1935): wygląd

zewnętrzny.

canie filtrów z nadajnika do odbiornika i odwrotnie jest uskuteczniane przy podnoszeniu słuchawki; 3) automatyczna regulacja mocy odbioru. Ta trzecia cecha wymaga nieco bliższego omówienia.

Rozpatrując tłumienie linij przesyłowych w funkcji częstotliwości mówiliśmy, że jest ono w dużym stopniu za-

OC&ORNtK

Rys. 49.    2 Okręgi rozmów: A, B, C i D — stacje 1-go

okręgu; D, E, F \ G — stacje 2-go okręgu; stacja D —

graniczna.

11. Rozwiązania konstrukcyjne urządzeń telefonicznych, ich konserwacja i obsługa.

Urządzenie telefoniczne w wykonaniu f. Siemens uwidocznia rys. 50. Jest to nowoczesna aparatura telefonii jednokrotnej. Urządzenie jest zmontowane wewnątrz szafy, posiadającej dwoje drzwi, górne i dolne. Schemat ideowy urządzenia podaje rys. 51. Cechami charakterystycznymi

NADAJNIK

Rys. 51. Schemat urządzenia telefoniczne«go Siemensa z przestrajaniem fal i automatyczną regulacją mocy odbieranej. 1—Do filtru sprzęgającego, 2—Filtr K, 3—Filtr E, 4—Regulacja mocy, 5—Wzmacniacz w. cz., 6—Demodulator, 7— Wzmacniacz prądów sygnałowych, 8—Przekaźnik odbiorczy, 9—Filtr n. cz., 10—Wzmacniacz n. cz., 11—Abonent, 12—Tłumienie wtrącone, 13—Równoważniki, 14—Wzmacniacz n, cz., 15—Generator, 16—Modulator, 17—Wzmacniacz w. cz., 18—Filtr L.