3702671669

RECENZJE 33

mnogość załączników przewidzieć wydzielenie ich w osobną grupę alfabetyczną, gdzie będą skupione wszystkie dokumenty, niektóre ewentualnie w postaci odpisów. Oczywiście w inwentarzu musi być o tym odpowiednia adnotacja.

Przy zaproponowanym tu systemie osobno się będzie prowadziło jedynie bieżący wpływ periodyków i wydawnictw poszytowych w t. zw. akcesji (u dra Grycza jest na to termin kartoteki rejestracyjnej periodyków i osobnej kontynuandów). Zdaje się, że zawartość tej pierwszej można by uprościć przez usunięcie umieszczonych tu wydawnictw corocznie publikowanych w postaci stanowiącej wydawniczą całość (jak roczniki, kalendarze, roczne sprawozdania itp ). Są to wszakże calostki zamknięte, mogłyby więc na równi ze skompletowanymi rocznikami czy woluminami odpływać od razu do inwentarza

Omówiony tu system jest nastawiony na maksymalną ekonomię i z tego tytułu nadawałby się chyba również dla niewielkich bibliotek. Pozostawałaby sprawa wzmiankowanej już Księgi w p ł y w ó w, która jest skróconym zapisem akcesyjnym a zarazem podstawą statystyczną. Jej zadaniem—ewidencjonowanie corocznego wpływu w sposób skrócony. Posiada nast. rubryki: 1) liczba porządkowa (co roku rozpoczynana od nowa), 2) data, 3) źródło wpływu. 4) ilość woluminów podana w jednym z poddziałów — K (kupno), W (wymiana), D (dary), E (egzemplarz obowiązkowy), ewent. w dzisiejszych naszych warunkach jeszcze Z (zabezpieczone książki poniemieckie).

Przykładowo: wciągnięcie parę setek liczącego wpływu z daru wygląda następująco: «167; 15. 12. 45; XY — Kraków; 235 wol. — w rubryce — D». Każdy wolumen uzyskuje zapis akcesyjny w postaci: D 167, 15. 12. 45, powtarzany w inwentarzu. Ze względu na wymogi kontroli oraz dla jej ułatwienia numer inwentarza należy podać na rachunku. Nie ma natomiast potrzeby podawania go na pozostałych załącznikach wpływu, ani też konieczności sporządzania takiego załącznika, zastępuje go przedstawiony powyżej zapis w księdze wpływów'.

Woluminy wykazane w księdze wpływów obejmują publikacje zwarte, tomy wydawnictw seryjnych, roczniki; ze zbiorowych i czasopism — tomy pełne oraz po sprawdzeniu w katalogach -- także jako pełne woluminy potraktowane takie .cząstki czasopism i wydawnictw zbiorowych (nie bieżące), które są zapoczątkowaniem- nowych woluminów. feieżące wydawnictwa ciągłe oraz zwarte poszytowe wykaże akcesja, przeto nie wchodzą do obliczeń statystycznych w księdze wpływów. Całość przybytków biblioteki — to suma woluminów z księgi wpływów oraz tytułów (wol.) z akcesji.

Przedstawiony tu system oparty jest z pewnymi zmianami na toku postępowania, wypracowanym przed wojną w Bibliotece Uniwersy-