3848093473

Wczoraj i dziś

KANAŁU BYDGOSKIEGO

W Muzeum Kanału Bydgoskiego, na I dziedzińcu III LO przy ul. Nowogrodz-1 kiej 3 w Bydgoszczy zorganizowana I została wystawa .Bydgoszcz nad 1 Brdą i Kanałem Bydgoskim. Wczoraj i dziś.", którą przygotowali Dominika Muszyńska, sekretarz Instytutu I Gospodarki Regionalnej i Lokalnej I WSG. Sebastian Malinowski, kusz Muzeum Kanału Bydgoskiego z Marcin Wasilewski z Koła Fo-I tograficznego WSG. Udostępnione 1 historyczne widokówki i fotografie I Bydgoszczy pochodziły z kolekcji

Wojciecha Banacha oraz z zasobów bydgoskiego Archiwum Państwowego i Muzeum Okręgowego,

Uwieńczeniem wystawy było uroczyste

podpisanie umowy o współpracy między Wyższą Szkołą Gospodarki a Muzeum Kanału Bydgoskiego.

Celem ekspozycji, która objęła 26 fotografii przedstawiających krajobraz nad Brdą i Kanałem Bydgoskim w ujęciu historycznym i współczesnym, jest promowanie historycznych, kulturowych i przyrodniczych walorów miasta, związanych z unikatowym systemem hydrograficznym nad Wisłą, Brdą i Kanałem Bydgoskim oraz utrwalenie nadrzecznej tożsamości Bydgoszczy.

-    Intencją organizatorów jest odbudowa w świadomości mieszkańców obrazu Bydgoszczy zwróconej ku wodzie. Uważamy, iż nieistniejące obiekty historyczne są w pewnym sensie, dla zbiorowej pamięci, ważniejsze od istniejących

-    mówi Sebastian Malinowski, kustosz Muzeum Kanału Bydgoskiego.

-    Chcielibyśmy poprzez zestawienie historycznych i współczesnych obrazów tych samych zakątków Bydgoszczy wywołać poczucie wrażliwości i pietyzmu wobec przeszłości, także po to, by odmienić wreszcie hańbiącą statystykę, wedle której bydgoszczanie nie identyfikują się z wła-

-    Zależy nam na tym, aby inspirować szczególnie ludzi młodych i wykrzesać w nich wolę twórczej pracy na rzecz przywrócenia piękna miastu i dumy jego mieszkańców

-    dodają Dominika Muszyńska i Marcin Wasi-

Muzeum Kanału Bydgoskiego powstało w 2006 roku. Ma charakter pio-

dotąd, ten unikatowy, ponad 230-letni zabytek hydrotechniki nie został doceniony adekwatnie do jego dziejowego znaczenia. Inicjatorem powstania Muzeum był historyk Sebastian Malinowski, nauczyciel III Liceum Ogólnokształcącego w Bydgoszczy, które z racji położenia w sąsiedztwie tej zabytkowej drogi wodnej jest predestynowane do kultywowania pamięci na temat historycznej roli i gospodarczego znaczenia kanału.

Za sprawą Krzysztofa Wiśniewskiego, sponsora renowacji budynku, Konstantego Dombrowicza, prezydenta Bydgoszczy, wspierającego finansowo przygotowanie ekspozycji, przy współpracy Alfreda Załużnego z wojskowych Zakładów Lotniczych nr 2 w Bydgoszczy, Andrzeja Tymy, prezesa firmy .Atelbud", Grzegorza Śmigielskiego i Romana Chabowskiego, właścicieli spółki ,Eko-lnstal". Zarządu Dróg Miejskich i Komunikacji Publicznej oraz firmy .Kombud" Zbigniewa Kużaja, dzięki ogromnej życzliwości Iwony Loose, ówczesnej dyrektor Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Wojciecha Banacha, znanego poety i kolekcjonera, Eugeniusza Borodija, dyrektora Archiwum Państwowego w Bydgoszczy oraz Witolda Wśniewskiego z Nakla, którzy wyrazili zgodę na nieodpłatne udostępnienie kopii pocztówek i fotografii, Kanał Bydgoski zyskał przestrzeń służącą zachowaniu pamięci i szerzeniu wiedzy o życiu ludzi związanych z tym szlakiem wodnym.

Placówka ma ambicję wykraczać poza własne mury i wzmacniać poczucie tożsamości lokalnej w świadomości mieszkańców Bydgoszczy i regionu poprzez cykliczne sympozja naukowe oraz imprezy artystyczne w bajecznym otoczeniu plant i bezcennych obiektów hydrotechnicznych, wpisanych na listę zabytków województwa kujawsko-pomorskiego.

W murach Muzeum można zobaczyć między innymi fotografie z kolekcji Wojciecha Banacha, kopie szklanych negatywów z bydgoskiego Archiwum Państwowego, kopię obrazu Christiana Rode .Fryderyk Wielki oglądający plany Kanału Bydgoskiego" i zdjęcia kanału z zasobów Muzeum Okręgowego, bogato ilustrowany pamiętnik Witolda Wiśniewskiego, wieloletniego kierownika nadzoru dróg wodnych w Nakle, mundury marynarzy i szyprów żeglugi śródlądowej, oryginalną filiżankę z .Restauracji przy V Śluzie", hamburkę, czyli wioślarską dębową łódźz 1920 roku, którą pływano po Brdzie i kanale jeszcze w drugiej połowie XX wieku oraz kotwicę wyłowioną z dna kanału, a także pamiątki Franciszka Manikowskiego, którego rodzina od trzech pokoleń pływa po śródlądowych szlakach.

Muzeum jest otwarte codziennie od 9.00 do 16.00 z wyjątkiem wtorków, sobót i niedziel.

Paulina Flinik fot. Marcin Szneiderowski