2. Z procesem karnym związane są kryminalistyka i kryminologia.
Kryminalistyka ma zastosowanie w procesie karnym, w szczególności w toku postępowania dowodowego. Jest to nauka o środkach i sposobach wykrywania przestępstw i ich sprawców. Zajmuje się m.in. przy wykorzystaniu innych gałęzi wiedzy, jak np. fizyka, chemia, wykrywaniem i zabezpieczaniem śladów przestępstwa.
Kryminologia to nauka zajmująca się badaniem społecznych przyczyn przestępczości oraz sposobów zapobiegania występowaniu zjawiska przestępczości w społeczeństwie. Nauka ta pomaga w realizacji celów procesu karnego, do których należy nie tylko zwalczanie przestępczości, lecz również zapobieganie jej oraz umacnianie poszanowania prawa i zasad współżycia społecznego (art. 2 § 1 pkt 2 k.p.k.).
Pomocne w realizacji celów procesu karnego są także specjalizacje w ramach innych dziedzin wiedzy, takie jak: medycyna sądowa, psychiatria sądowa, psychologia kryminalna. Jeżeli wymagają tego okoliczności sprawy, w procesie karnym zasięga się opinii biegłych z owych dziedzin jako posiadających wiadomości specjalne.
1. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia (art. 87 ust. 1 Konstytucji).
Ratyfikowana umowa międzynarodowa stanowi - po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw RP - część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana (art. 91 ust. 1 Konstytucji).
Dla przebiegu postępowania karnego duże znaczenie ma - jako akt prawa międzynarodowego - Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych z dnia 19 grudnia 1966 r., który po ratyfikowaniu przez Polskę wszedł w życie dnia 3 marca 1977 r. (Dz. U. z 1977 r. Nr 38, poz. 167), a przede wszystkim Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z dnia 4 listopada 1950 r., która ratyfikowana przez Polskę weszła w życie 19 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284).
Umowa międzynarodowa, ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie, ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli tej ustawy nie da się pogodzić z umową (art. 91 ust. 2 Konstytucji).
Zawarte w Konstytucji RP jako ustawie zasadniczej uregulowania, w szczególności dotyczące naczelnych zasad ogólnoprawnych, określenia środków ochrony podstawowych wolności, praw człowieka i obywatela oraz zasad funkcjonowania władzy sądowniczej, odnoszą się bezpośrednio do procesu karnego. Przepisy Konstytucji stosuje się wszak bezpośrednio, chyba że stanowi ona inaczej (art. 8 pkt 2 Konstytucji).
Sejm uchwala ustawy zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów, chyba że Konstytucja RP przewiduje
kryminalistyka
kryminologia
inne dziedziny wiedzy pomocne w procesie karnym
źródła prawa wRP
akta
międzynarodowe
Konstytucja RP
ustawy
17