5.2.2.1.3. Odpady
Odpady stałe to osady, które powstają w reaktorze lub zużyte katalizatory. Spalanie jest częstą metodą niszczenia związków organicznych, należy zwrócić uwagę na warunki spalania w celu uniknięcia powstawania dioksyn.
{PRIVATE "TYPE=P1CT;ALT="}
5.2.3 Uwodornienie
Przyłączanie wodoru do atomu węgla, tlenu, azotu w związkach organicznych nazywa się uwodornieniem. Uwodornienie jest reakcją powolną, dlatego odpowiednią operacją jest uwodornienie katalityczne, gdzie katalizatorami są metale (platyna, pallad, nikiel, kobalt, żelazo), tlenki miedzi, cynku, chromu, siarczki molibdenu, wolframu i niklu oraz katalizatory będące mieszaninami lub związkami tlenu (np. CuO C^O;?). Proces uwodornienia ma duże znaczenie przemysłowe - utwardzanie tłuszczów, produkcja aniliny z nitrobenzenu, cykloheksanonu z benzenu, cykloheksanolu z fenolu, produkcja 2-etyloheksanolu z aldehydu n-masłowego i n-butanolu z aldehydu n-masłowego.
5.2.3.1. Problemy środowiskowe w procesie uwodorniania
5.2.3.1.1. Emisja do powietrza
Emisje lotnych związków organicznych (VOC) pochodzących z procesów uwodorniania są stosukowo małe, chociaż odpowietrzenia bogate w wodór są zazwyczaj odprowadzane do spalarni. Odpad z wodorem pochodzi z zanieczyszczenia surowca siarką lub z pyłu i produktów ubocznych powstałych przy produkcji wodoru. Małe ilości związków siarki (np. SO2, H2S) mogą być zaabsorbowane w roztworze ługu lub adsorbowane na węglu aktywnym. Większe ilości musza być przetworzone w płynną lub stałą siarkę.
5.2.3.1.2. Emisja do wody
W procesie uwodorniania tlenowych związków organicznych (np, aniliny, TDI) powstają ścieki wodne. Pochodne aniliny poddaje się dodatkowej czynności oczyszczania w biologicznej oczyszczalni ścieków. Pochodne produktów 0X0 wykazują zazwyczaj dobrą biodegradowalność.
5.2.3.1.3. Odpady
Zużyte katalizatory są często traktowane jako odpady, czasami odzyskuje się z nich metale szlachetne. Reakcje uwodorniania nie dostarczają prawie żadnych niechcianych produktów ubocznych