4053064408

Laboratorium Podstawy Programowania

Aby określić rozmiar poszczególnych typów (zależy od parametrów komputera i stosowanego kompilatora), można skorzystać z operatora sizeof. Operator sizeof umożliwia określenie rozmiaru (ile bajtów zajmuje w pamięci) danego typu (również typy złożone jak tablice i struktury) lub zmiennej danego typu. Rozmiar ten jest obliczany na etapie kompilacji a wartość zwracana jest typu int.

Stałymi są liczby całkowite lub rzeczywiste bez znaku. Stałe całkowite mogą być przedstawiane w postaci znakowej (ujęte w apostrofy), dziesiętnej, ósemkowej lub heksagonalnej (szesnastkowej).

Stałe znakowe są liczbami całkowitymi, więc można ich używać wszędzie tam, gdzie używa sie liczb całkowitych np.

'A' +5 daje w wyniku 70 czyli znak D,

'a' - 'A'jest równe 32 czyli znakowi spacji.

Stałe rzeczywiste są typu double.

Stała łańcuchowa (tekst) - jest ciągiem znaków ujętym w cudzysłowy. Na końcu zawiera zawsze ogranicznik czyli znak \0, dlatego zajmuje w pamięci o jeden bajt więcej niż wskazywałaby długość tekstu. Sekwencje sąsiadujących stałych łańcuchowych są traktowane jako jeden łańcuch np.:

"Ala" "i As" jest równoważne "Ala i As", natomiast napisy "A" i 'A' nie są równoważne. Preprocesor języka C posiada możliwość definiowania stałych symbolicznych. Robi się to przy użyciu dyrektywy

#def ine identyfikator ciąg znaków.

Zdefiniujemy np. stała symboliczn^początek, która będzie miała wartość 10 #define początek 10

Jeśli teraz gdzieś w programie w wyrażeniu wystąpi słowo początek, to zostanie ono zamienione na liczbę 10, przed właściwą kompilacją.

W języku C wszystkie zmienne muszą być zadeklarowane przed użyciem. Deklaracja składa się z typu i listy zmiennych tego typu, odzielonych przecinkami i musi być zakończona średnikiem. Deklaracjami są np.: float x;

int a, b=22;

Deklaracje te są także definicjami - definicja powoduje przydział pamięci dla definiowanej zmiennej. Mówią one że x jest zmienną typu float (zmiennoprzecinkowa), oraz a i b są typu int (całkowite).

Zmienna b podczas deklarowania została ponadto zainicjowana wartością 22.

Zasięgiem deklaracji zmiennej jest najwęższy blok obejmujący tę deklarację. Jeśli w obszarze zasięgu zmiennej wystąpi w bloku wewnętrznym deklaracja zmiennej o tej samej nazwie, to przesłania ona zmienna zewnętrzną.

1.3. Wprowadzanie i wyprowadzanie danych.

W programie 1.1 użyto funkcji bibliotecznej printf (). Argumentem tej funkcji, jest stała tekstowa Pierwszy program\n zawarta pomiędzy dwoma znakami cudzysłowu ". Sekwencja \n jest znakiem sterującym, który powoduje przejście kursora do nowej linii.

Funkcja printf () może posiadać wiele argumentów oddzielonych przecinkami. Pierwszym jej argumentem jest ciąg znaków (umieszczony w cudzysłowie) zawierający tekst do wyświetlenia oraz nie wyświetlane ale interpretowane, znaki sterujące i wzorce konwersji dla wyprowadzanych zmiennych. Kolejnymi argumentami funkcji printf () są nazwy zmiennych, które mają być wyprowadzone, oddzielone przecinkami.

Politechnika Opolska

2