4189283772

Temperatura w obróbce plastycznej stopowych stali... 51

Temperatura w obróbce plastycznej stopowych stali... 51

-’4%
J		n
, J..
		\
>!
wy		1
M,
		'i

Ol_____UkJ 0

700    900 1100 1300

Temperatura, “C

ich średnica przekracza 1 pm. Powstanie i rozrost nowych ziaren wiąże się z migracją szero-kokątowych granic, które absorbują dyslokacje w obszarach ich małej gęstości. Ziarna utworzone w wyniku przejścia frontu rekrystalizacji, skutkiem odkształcenia nasycają się ponownie dyslokacjami. Ich gęstość przy £i_s stabilizuje się skutkiem ograniczonego zarodkowania i rozrostu. Materiały charakteryzujące się dużym spadkiem naprężenia od s_m do stanu ustalonego £2s wykazują jedną „falę rekrystalizacji”; kolejne cykle rekrystalizacji nakładają się i rekrystalizacja jest ciągła. Krzywa umocnienia ma jeden pik, a zmiany naprężenia o w zależności od odkształcenia £ zachodzą jak na rys. 5 (krzywa 2). Wtedy też ziarno, utworzone podczas rekrystalizacji dynamicznej D_s, spełnia warunek [3 i 4]

D_s<Do/2    (1)

gdzie:

D„ - średnica ziaren materiału wyjściowego.

Kolejne cykle rekrystalizacji mogą być rozdzielone. Wtedy krzywa umocnienia wykazuje periodyczne zmiany naprężenia. W przypadku krzywej wykazującej kilka „fal rekrystalizacji” D_s > Do/2.

W ferrycie możliwe jest niekiedy działanie dwóch mechanizmów osłabienia jednocześnie. W pracy [9], w której badano stal ferrytyczną typu IF (Interstitial Free) odkształconą w temperaturze 850 °C, stwierdzono, że występujący przy tym zabiegu proces osłabienia zależy od prędkości; podczas odkształcania z mniejszą prędkością miała miejsce (w znacznej części) rekrystalizacja dynamiczna, z większą - zdrowienie dynamiczne. Obserwacje wykazały, że niektóre ziarna ferrytu są odporne na rekrystalizację dynamiczną, co utrudnia interpretację zachodzących zjawisk. Podobne wyniki zaprezentowano w pracy [10]. Wykazano ponadto, że cementyt w stalach o podwyższonej zawartości węgla opóźnia rekrystalizację dynamiczną ferrytu.

W pobliżu przemiany fazowej stale wykazują pewien stan nadplastyczności, zdolność do dużego odkształcenia (bez naruszenia spójności) pod wpływem działania wyraźnie obniżonych naprężeń. Uzyskane przy tym wydłużenie próbki może osiągnąć wartość kilkuset procent. Przyczyną tak znacznej poprawy plastyczności jest zmiana mechanizmów odkształcania. Dominującymi mechanizmami stają się pełzanie dyfuzyjne i poślizg po granicach ziaren [11-15]. Procesy te rozwijają się na granicach ziaren lub granicach międzyfazowych [11 i 13]. Pełzanie dyslokacyjne zanika jeśli średnia średnica ziaren przekroczy wartość 4,5 pm [11].

O nadplastyczności decydują: temperatura, struktura materiału, jego czułość na prędkość odkształcania i warunki obróbki plastycznej. Temperatura obróbki plastycznej i związany z tym wąski zakres kształtowania nadplastycz-nego, który według [14-17] mieści się w przedziale [Ad - (15 do 25)°C] do A_ci, zależą od składu chemicznego stali. Na rys. 6 przedstawiono zależność własności plastycznych i wytrzymałościowych (odpowiednio, liczbę obrotów przy skręcaniu oraz zmieniającą się wartość momentu skręcającego) od temperatury badania stali R6M3.

Rys. 6. Wpływ temperatury badania na liczbę obrotów n (linia ciągła) i wartość momentu skręcającego M_s (linia przerywana) stali R6M3 [17]

Fig. 6. Influence ofthe temperaturę on the number revolutions n (fuli linę) and the torsional moment M_s ofthe R601 Steel [17]