„Polonistyka" XXXIV, (1981), z. 2, s. 113-121. H. Wróbel, Nowa propozycja klasyfikacji syntaktycznej polskich leksemów, w: Studia z leksykologii i gramatyki języków słowiańskich, red. H. Wróbel, Kraków 1996, s. 53-60.
— Przysłówek jako określenie czasownika i przymiotnika; budowa słowotwórcza przysłówków odprzymiotnikowych; przysłówki stopniowalne a nie-stopniowalne; zasady tworzenia form stopnia wyższego i najwyższego; przysłówek w funkcji okolicznika.
— Funkcje składniowe imiesłowów przysłówkowych.
— Istota przyimka: morfem czy leksem?; pojęcie rządu przypadkowego; czasowniki, przymiotniki, rzeczowniki rządzące przyimkami; przyimki proste i złożone; funkcje składniowe wyrażeń przyimkowych; homonimia przysłówków i przyimków.
— Zaimki nieodmienne (przysłowne): pytajne (typu: jak, kiedy), względne (typu: skąd, którędy, gdziekolwiek), nieokreślone (typu: jakoś, kiedyś, nijak); ich funkcje w zdaniu prostym i złożonym.
— Liczebniki nieodmienne: ułamkowe (typu: pól), nieokreślone (typu: trochę).
— Istota spójnika, jego rola w zdaniu prostym i złożonym; zdanie spójnikowe a bez spójnikowe; spójniki współrzędne i podrzędne; szyk spójników w zdaniu złożonym.
— Cechy i funkcje składniowe partykuł; partykuły a przysłówki, partykuły a spójniki.
— Typy wykrzykników, ich funkcje gramatyczne i pozagramatyczne; ono-matopeje jako podklasa wykrzykników.
Lektura:
Odpowiednie pozycje z „Lektury ogólnej", przede wszystkim: 9, 38, 64, 104, 117, 118, 126.
Ponadto:
M. Bańko, Współczesny polski onomatopei kon. Ikoniezność w języku, Warszawa 2008.
L. Bednarczuk, Polskie spójniki para taktyczne, Wrocław 1967.
M. Grochowski, O funkcjach semiotycznych onomatopei, w: W świecie znaków,
red. J.J. Jadacki, W. Strawiński, Warszawa 1996, s.267-272.
M. Grochowski, O własnościach syntaktycznych polskich spójników, „Polonica" III (1977), s. 17-25.
M. Grochowski, Polskie partykuły. Składnia, semantyka, leksykografia, Wrocław 1986.