4261638947

Odpady z tworzyw sztucznych jako nowe i tanie komponenty stosowane do wyrobu nanokompozytów polimerowych

sztucznych do dalszego przetwórstwa obejmującego sortowanie, mielenie i rozdrabnianie, oddzielanie ciał obcych od tworzyw, sortowanie według rodzaju i suszenie. Trzeci etap to wytwarzanie półproduktu z odzyskanego surowca, który polega na wytłoczeniu żyłki (włókna) z odpadowego tworzywa, wykorzystując przemysłowe wytłaczarki ślimakowe, a następnie jej odpowiednie zgranulowanie w granulatorach dobierając odpowiednio średnicę otrzymanej granulki. Czwarty etap to modyfikacja krzemionki za pomocą dostępnych soli czwartorzędowych oraz ich długotrwałe suszenie. Można zakupić również modyfikowany komercyjnie nanonapełniacz. Czwarty etap powinien biegnąć równocześnie z etapem pierwszym, drugim i ewentualnie trzecim, tak, aby glinka była gotowa tuż po otrzymaniu regranulatu i nie powodowała przestoju produkcji o czas niezbędny na dosuszanie zarówno matrycy, jak i napełniacza. Piątym etapem jest równomierne zmieszanie ze sobą granulatu z modyfikowanym nanododatkiem w specjalnych bębnach lub kadziach wytwarzając tzw. przedmieszkę. W kolejnym etapie przedmieszkę poddawano by procesowi produkcji nanokompozytu metodą inter-kalacji w stanie stopionym. Należy do tego celu wykorzystać również wytłaczarki, do których powinno się dozować przedmieszkę w taki sposób, aby otrzymać produkt jak najbardziej homogeniczny. Otrzymaną żyłkę nanokompozytu podobnie należy poddać procesowi granulacji.

Drugi sposób różni się od pierwszego tym, iż zamiast kilkakrotnie poddawać tworzywo odpadowe rozgrzewaniu i uplastycznianiu, powodując tym samym jeszcze większe obniżenie właściwości mechanicznych tego materiału i dalszą jego degradację, to od razu w momencie wytwarzania półproduktu z odzyskanego surowca należy dozować nanododatek do gorącego stopu w jednej z końcowych stref wytłaczarki za pomocą odpowiednio skalibrowanego dozownika. Z otrzymanego granulatu nanokompozytu, wykorzystując prasę do prasowania przetłoczonego, otrzymywano by zadane kształtki o odpowiednich wymiarach. Schemat formy do otrzymywania takich kostek z odpadowych nanokompozytów przedstawia Rysunek 8. Do produkcji takich elementów potrzebna jest niewielka hala przemysłowa, która pomieściłaby maszyny przetwórcze, mieszcząca się przy lub na terenie wysypiska śmieci. Wystarczyłyby dwie linie produkcyjne do wytwarzania tych materiałów. Ten pomysł posiada jeszcze jeden plus - zmniejszenie bezrobocia. Obsługa maszyn przetwórczych, jak również składowanie surowców, produktów i wytwarzanie elementów materiałów nakazuje zatrudnienie dodatkowego personelu i jego przeszkolenie w danej dziedzinie, które odbywałoby się w miejscu pracy, przez dostawców sprzętu przetwórczego. Zakup maszyn przetwórczych oraz stworzenie nowych miejsc pracy jest mniej kosztowne, niż wybudowanie, tak kontrowersyjnych w ostatnich latach, spalarni tworzyw sztucznych.

Na pewno również wraz z rozpoczęciem takiego przedsięwzięcia pojawiłyby się nowe pomysły na kolejne wyroby mogące wykorzystywać ogólnodostępne odpady z tworzyw sztucznych. Kształt wyrobów mógłby być większy i bardziej skomplikowany, w zależności od zapotrzebowania na dany przedmiot. Elementy wykonane z nanokompozytów opartych na bazie recyklowanej osnowy polimerowej mogłyby posłużyć nie tylko jako spody maszyn użytkowych niewidoczne dla zwykłego użytkownika, ale tym bardziej jako obudowy głównej zewnętrznej strony komputerów stacjonarnych czy nawet jako pojemniki na odpady komunalne. W zależności od użytego napełniacza otrzymywano by różne kolory nowych wyrobów bez zastosowania barwników, np. bezbarwny odpad z polipropylenu po zmieszaniu z nanokrzemionką daje wyrób w zupełności śnieżnobiały lub kremowy, w zależności od warunków prowadzenia procesu. Dzięki różnym barwom przedmioty wytworzone z takich nanokompozytów nie tylko byłyby wykorzystywane w budownictwie, ale również przeszłyby do życia codziennego stając się alternatywą dla wyrobów z czystych tworzyw sztucznych. Jednak barwione już wcześniej odpady należałoby segregować również pod względem koloru, gdyż mieszanie i stapianie kolo-

71