W Konstytucji RP z 1997 r. zostały określone następujące obowiązki władz publicznych w zakresie ochrony środowiska:
1) obowiązek zapobiegania negatywnym dla zdrowia skutkom degradacji środowiska (art. 68 ust. 4),
2) obowiązek prowadzenia polityki zapewniającej bezpieczeństwo ekologiczne współczesnemu i przyszłym pokoleniom (art. 74 ust. 1),
3) obowiązek ochrony środowiska (art. 74 ust. 2),
4) obowiązek wspierania działań obywateli na rzecz ochrony i poprawy stanu środowiska (art. 74 ust. 4).
Zasada bezpieczeństwa ekologicznego według art. 74 ust. 1 Konstytucji RP obejmuje działanie lub zaniechanie pozwalające zachować lub przywrócić równowagę przyrodniczą niezbędną do zapewnienia współczesnemu pokoleniu i przyszłym pokoleniom odpowiednich warunków życia oraz realizacji prawa do korzystania z zasobów środowiska i zachowania jego wartości. Bezpieczeństwo ekologiczne ma zapewnić polityka realizowana przez administrację publiczną.
W prawie ochrony środowiska teoretyczne znaczenie pojęcia bezpieczeństwa ekologicznego w szerokim ujęciu może być rozumiane jako samoistna wartość tego prawa.
W takim znaczeniu może to być wartość określająca także charakter innych norm prawa ochrony środowiska. Zapewnienie bezpieczeństwa ekologicznego ma istotne znaczenie dla utrzymania stanu równowagi w korzystaniu z zasobów środowiska oraz różnorodności biologicznej. Bezpieczeństwo ekologiczne oznacza stan stabilnego i niezakłóconego współistnienia człowieka i środowiska, związany z realizacją jego podstawowych potrzeb życiowych, stan, który daje gwarancję poszanowania jego praw podmiotowych wynikających z prawa do środowiska. Prawo do bezpieczeństwa ekologicznego wiąże się z szeroką rozumianą problematyką praw jednostki w sferze ochrony środowiska. Zagadnienie to nie może jednak pozostać obojętne wobec rozważania jego znaczenia w kontekście instytucji prawa podmiotowego. Koncepcja prawa do bezpieczeństwa ekologicznego swoimi korzeniami sięga do idei praw człowieka. Prawo to możemy odnosić zarówno do sfery wolności jednostki, jak i do jej uprawnień, które są podstawą żądania od władz publicznych określonego działania w ochronie środowiska, stanowiącego wypełnienie obowiązku zapewnienia bezpieczeństwa ekologicznego (w ujęciu szerokim) i ochrony środowiska (w ujęciu wąskim). Prawo do bezpieczeństwa ekologicznego na gruncie Konstytucji jawi się jako szczególnie złożony problem prawny i polityczny. Na pewno sytuację tę komplikują zbyt
19