więcej, Microsoft udostępnił ją za darmo na swoich stronach. Photo Story jest aplikacją umożliwiającą na stworzenie własnego pokazu zdjęć (grafik) połączonego z podkładem dźwiękowym itp.
W wersji 3 pozwala na import zdjęć, ich podstawą edycję, korekcję kolorów, przycięcie, dodanie efektów specjalnych i prostych efektów.
Każdą wczytaną fotkę można osobno obrócić o 90 stopni i skadrować (wyciąć tylko interesujący fragment zdjęcia), zrobić korekcje czerwonych oczu, korekcje poziomów koloru. W programie jest dostępna funkcja automatycznego przycinania zdjęć, którą warto przetestować. Na każde zdjęcie można nałożyć wybrany filtr: zdjęcie w odcieniach szarości, sepia, rysowane ołówkiem, i inne. Do każdego zdjęcia można dołączyć tekst w wybranym miejscu z określoną wielkością czcionki, krojem i kolorem.
Program oferuje około 50 bardzo ciekawych efektów przejść między zdjęciami, określamy sami ile sekund ma trwać to przejście. Ciekawą opcją jest dodawanie muzyki w formacie WMA, MP3, WAV z naszego dysku a także opcja wybierania przeróżnych melodii dostępnych w programie, w różnych gatunkach i odgrywanych na wielu instrumentach. Sami możemy także wcielić się w postać komentatora i z wykorzystaniem mikrofonu omawiać to co przedstawiają zdjęcia.
Tworzenie historii z jednej fotografii za pomocą programu Photo Story
Wbudowane w programie Photo Story 3 dla Windows efekty kadrowania i przybliżania pozwalają ożywić każdą nieruchomą fotografię. Program Photo Story 3 dla Windows przypisuje prostą ścieżkę między pozycjami początkową i końcową obrazu, ale użytkownik może dostosować ruch obrazu, wybierając inną ścieżkę między tymi pozycjami. Taki niestandardowy ruch obrazu można uzyskać, importując ten sam obraz wiele razy, a następnie wybierając ruch i czas trwania dla każdej kopii oraz typ i czas trwania przejść między kolejnymi kopiami obrazu.
Dzięki tej metodzie ruch może „przechodzić” przez różne fragmenty obrazu, tworząc bardziej złożoną ścieżkę (zamiast prostej linii) obrazu i umożliwiając użytkownikowi utworzenie minihistorii na podstawie jednego obrazu. Możliwe jest też wstawienie „okna podglądu” w obrazie. W oknie tym rozmiar pozycji początkowej i końcowej dla ruchu obrazu jest taki sam (czysty ruch kadrowania). Okno podglądu powiększa wybierane fragmenty obrazu do pełnego rozmiaru ostatecznego filmu wideo.
Jeżeli obrazy mają dostatecznie wysoką rozdzielczość umożliwiającą oglądanie ich w ten sposób, można odkryć mnóstwo ukiytych szczegółów, ponieważ standardowy aparat cyfrowy o rozdzielczości 5 megapikseli ma rozdzielczość prawie cztery razy większą niż ekran komputera (1,3 megapiksela przy 1280x1024) i ponad 15 razy większą niż film wideo
5