a) b)
Rys. 2. Warunki brzegowe: a) temperatura symulująca odkształcenie wstępne oraz utwierdzenia, b) wiązania MPC
Do adaptacji siatki użyto kryterium Zienkiewicza i Zhu dla naprężeń. Adaptację prowadzono dla 2 poziomów adaptacyjnych z zastosowaniem techniki wzbogacania. Adaptacji siatki poddano elementy leżące na granicy rdzenia i osnowy. Obliczenia prowadzono dla płaskiego stanu odkształcenia.
3. Wyniki
W pierwszej symulacji zbadano wpływ adaptacji siatki na uzyskiwane wartości elementów macierzy tensora sztywności C. Obliczenia wykonano dla poszczególnych kroków adaptacyjnych dla odkształcenia wstępnego e = 0.026 . Poniżej przedstawiono wartości zastępczego modułu Younga oraz współczynnika Poissona (Rys. 3 i Rys. 4) obliczone na podstawie uzyskanych macierzy C dla dwóch skrajnych gęstości siatki:
Moduł Younga [MPa]
980 2420
Liczba elementów
4400 4350 4300 4250 4200 4150 4100 4050 4000 3950 3900 3850
980 2420
Liczba elementów
Rys. 3. Zastępczy moduł Younga
Rys. 4. Zastępczy współczynnik Poissona
11