4053064145

12

W przypadku braku danych można obliczyć:

Rl

1

y- s

przy czym: y - konduktywność materiału przewodowego (dla przewodów AFL uwzględnia się y_Ai) [m/n mm²],

s - rzeczywisty przekrój przewodów (dla przewodów AFL uwzględnia się tylko przekrój części aluminiowej) [mm^].

W ten sposób dla przewodów AFL uzyskuje się wartość przybliżoną Rl.

Do obliczeń rezystancji przyjmuje się najczęściej wielkości 1, y, s dla temperatury 20°C, zakładając że w granicach spotykanych temperatur zmienność tych wielkości w funkcji temperatury jest pomijalnie mała.

Reaktancja linii

Reaktancję linii oblicza się ze wzoru:

X_L = X₀ 1 = co L₀1

którym: X_G - rezystancja jednostkowa [fi/km],

1 - długość linii [km].

L₀ - jednostkowa indukcyjność robocza jednej fazy [H/km]

Można też skorzystać z odpowiednich tablic.

Indukcyjność jednostkowa linii dwuprzewodowej - Lo Indukcyjność linii zależy od stosunku strumienia magnetycznego do prądu roboczego, który strumień wywołał. Wartość jednostkowej indukcyjności roboczej przewodu linii napowietrznej w H/km można wyznaczyć z zależności:

Ln —

(M-z • ln —l—j-)

b M-p

2tc    r 4

przy czym b - odległość między przewodami, r - promień przewodu

Po= 4 7t 10^-4 - przenikalność magnetyczna próżni, H/km,

Pz ~ 1 - względna przenikalność powietrza,

Pp - względna przenikalność materiału przewodu, dla materiałów paramagnetycznych i diamagnetycznych (miedź, brąz, aluminium) można w przybliżeniu przyjąć 1.

Po podstawieniu odpowiednich wartości otrzymujemy: