img047 (12)

(gonad), zawiązków narządów płciowych żeńskich oraz męskich, przy czym zależnie ocl składu chromosomów płciowych osobnika jeden z tych zawiązków rozwija się, a drugi zanika.

Jak wspomniano powyżej, zarówno męski, jak żeński komponent gonady jest obecny u płodu. Jednak zależnie od męskiego - XV czy też żeńskiego - XX składu chromosomów płciowych, albo męska część płodowej gonady rozwija się w jądro, albo żeńska w jajnik. W niektórych przypadkach, gdy rozwój gonady ulega zakłóceniu, obie te części mogą się rozwinąć i wówczas gonada składa się z części mającej budowę jądra oraz z części mającej budowę jajnika - mówimy wtedy o hermafrodyty/mie prawdziwym.

Z chwilą wykształcenia się gonad w trzecim miesiącu życia płodowego podejmują one czynność hormonalną i kierują dalszym rozwojem płci. Jeśli są to jądra, powodują rozwój w kierunku męskim, jeśli zaś jajniki - w kierunku żeńskim.

Zachodzi pytanie, dlaczego możliwe jest urodzenie się osobników z obojnaczymi narządami płciowymi, dlaczego mogą powstać pomyłki czy też wątpliwości co do właściwego określenia płci. O możliwości nieprawidłowego, obojnaczego ukształtowania się narządów płciowych decyduje sposób rozwoju zarówno gonad płodu, jak i jego zewnętrznych i wewnętrznych narządów' płciowych.

Podobnie jak w gonadach, możliwość obojnaczego rozwoju istnieje też. w zewnętrznych i wewnętrznych narządach płciowych. W' okresie życia płodowego istnieją u płodu zarówno męskie, jak i żeńskie przewody odprowadzające komórki płciowe, a więc jajowody i nasieniowody. Jeden z tych przewodów - zależnie od płci płodu - zanika. Ze wspólnego dla obu płci guzka płciowego u płodów żeńskich rozwija się łechtaczka, natomiast u płodów męskich - prącie. U płodów żeńskich rozwija się srom. natomiast u męskich - worek mosznowy, do którego zstępuj;) jądra.

HERMAFRODYTYZM

istnienie w okresie płodowym zawiązków gruczołów płciowych wspólnych dla obu płci oraz zawiązków wewnętrznych narządów płciowych - zarówno płci żeńskiej, jak i męskiej - stwarza podstawy do wystąpienia obojnactwa, czyli hermafrodytyzmu. Hermafrodytyzm, będący anomalią w zakresie rozwoju narządów płciowych, nie ma nic wspólnego z problemem homoseksualizmu, ale poznanie tej anomalii pozwoli wyjaśnić podstawowe fakty z zakresu rozwoju płci oraz rzuci pewne światło na zagadnienia będące tematem tej książki.

Hermafrodytyzm jest powszechny w świecie zwierzęcym. Spotykamy go u rozmaitych gatunków, chociaż występuje on jedynie u bardzo małego odsetka osobników, nie przekraczając zwykle w ogólnej populacji kilku dziesiętnych procenta.

Omawianie problemu hermafrodytyzmu można tradycyjnie rozpocząć od Arystotelesa, któiy wspomina o kurze wyglądającej i zachowującej się jak kogut, jak również o kogucie, któiy wykazywał żeńskie cechy zachowania i znosił jajka. W ciągu wieków utrzymywał się pogląd, że kogut może składać jajka. Bazyliszek miał być właśnie stworem, który wykluł się / takiego jajka, jak wiadomo, wzrok bazyliszka zabijał wszelkie żywe istoty. Opowieści o nim znaleźć można również w klechdach polskich.

W roku 1474 w Bazylei odbył się sąd nad kogutem, który złożył jajko; został on za to, jako stworzenie pod wpływem szatana, skazany na śmierć przez spalenie na stosie. Rzekomy kogut był w istocie kurą. u której wystąpiły objawy maskulinizacji. Problem kogutów