Rysunek 4: Funkcje reakcji zmiennych endogenicznych na szok kursu walutowego (aprecjacja). Źródło: obliczenia własne.
Response to Structural One S.D. lnnovations ± 2 S.E.
Response ot x to Shock q Response of cpi to Shock q
wego niecałe 3%.
Największy udział w wariancji błędu prognozy i ma szok pochodzący od tej zmiennej, początkowo wynosi on ok. 97%, następnie obniża się i osiąga stabilny poziom ok. 47%. Szok pochodzący ze strony kursu walutowego stabilizuje się po upływie ok. 10 kwartałów na poziomie ok. 45%, natomiast szok cenowy na poziomie niespełna 6%. Szok popytowy ma najmniejszy udział nieprzekraczający (3%) (por. Rys. 23 w Dodatku A).
W dalszej części dokonano oceny stabilności uzyskanych rozwiązań. W tym celu przeprowadzono rekurencyjną estymację modelu oraz każdorazowo oszacowano funkcje odpowiedzi na impulsy. Rekurencyjne oszacowania otrzymano zakładając, iż próba kończyła się w 4-tym kwartale 2007 r. (t), następnie została rozszerzana o kolejne obserwacje (t + i), gdzie i = 1,2,..., 24. Otrzymane wyniki potwierdzają stabilność modelu (por. Rys. 24 oraz Rys. 25 w Dodatku A). Pewne nietypowości obserwowane są dla pierwszych obserwacji - początek 2008 roku (t + l,t + 2,t + Z), co może wiązać się z wpływem kryzysu rosyjskiego oraz zmianami w strategii polityki pieniężnej, oraz dla drugiego półrocza roku 2011 (t+ 15,t + 16), co z kolei może wynikać z wpływu kryzysu finansowego. Niestabilności te jednak wygasają i
20