1.15.4. Ekonomiki sektorowe (ekonomika przedsiębiorstwa, ekonomia regionalna, ekonomika transportu, ekonomika przemysłu, ekonomika rolnictwa, ekonomika usług, ekonomika handlu, ekonomika ochrony zdrowia, ekonomika turystyki): Metodologia badań ekonomicznych w tym ujęciu polega na tworzeniu zasad i instrumentów niezbędnych w sprawnym i efektywnym funkcjonowaniu podsystemów gospodarki narodowej wytwarzających w technologicznie autonomiczny sposób określone dobra rzeczowe lub świadczących główne rodzaje usług. Pozwalają one na znalezienie szczegółowych procedur aplikacji w danym sektorze ogólnych teorii ekonomicznych pod kątem specyficznych uwarunkowań przyrodniczych, technologicznych i społecznych.
1.15.5. Ekonomiki narzędziowe / ilościowe (statystyka, ekonomia matematyczna, ekonometria, badania operacyjne, analiza ekonomiczna): Metodologia badawcza w tym zakresie polega na tworzeniu oraz sprawdzaniu przydatności teoretycznej i empirycznej szerokiego wachlarza instrumentów ilościowego opisu stanu, struktury, dynamiki i wzajemnych powiązań wszystkich rodzajów procesów gospodarczych. Instrumenty te są tworzone poprzez odpowiednią kombinację wiedzy ekonomicznej z wiedzą matematyczną, logiczną, informatyczną i teorią systemów.
1.15.6. Polityka gospodarcza: Metodologia badawcza w tej dyscyplinie jest
podporządkowana potrzebie dysponowania instrumentami pozwalającymi na dokonywanie oceny skuteczności decyzji i działań realizowanych w celu poprawy sprawności, efektywności i sprawiedliwości istniejących systemów gospodarczych. Kluczową rolę odgrywają tu instrumenty będące normami oceny, powstającymi zarówno z motywów ekonomicznych, jak i etycznych.
1.15.7. Nauki o zarządzaniu (zarządzanie organizacjami, zarządzanie przedsiębiorstwami, zarządzanie strategiczne, logistyka, zarządzanie marketingowe, zarządzanie finansowe, zarządzanie kosztami, zarządzanie zasobami ludzkimi, zarządzanie ryzykiem, zarządzanie wiedzą, zarządzanie innowacjami): Wspólną cechą metod badawczych tych dyscyplin jest tworzenie rozwiązań pozwalających utrzymać równowagę organizacji (przedsiębiorstwa, instytucji) w relacjach z otoczeniem poprzez planowanie, organizowanie, motywowanie, kontrolowanie i analizę wyników. Można je więc określić jako kompleks (system) wzajemnie powiązanych działań i decyzji, które mają na celu koordynację i integrację zużytkowania zasobów w zorganizowanych strukturach oraz współpracę z otoczeniem zewnętrznym organizacji w taki sposób, aby przyjęte przez nią cele mogły być osiągane skutecznie, sprawnie i efektywnie.
1.16.1. Istnieje coraz powszechniejsza tendencja do standaryzacji w skali światowej w naukach ekonomicznych zarówno metod analizy, jak i metod przekazywania wiedzy oraz następuje standaryzacja zasad etycznych biznesu.
1.16.2. Upowszechniane są jednolite metody i instrumenty analizy ekonomicznej w międzynarodowych instytucjach finansowych (te same reguły oceny ryzyka kredytowego, te same zasady ewaluacji projektów inwestycyjnych i wniosków kredytowych, upowszechnienie obowiązku audytu ekologicznego);
1.16.3. Ujednolicenie technik analizy ilościowej dzięki globalnemu upowszechnieniu podstawowych pakietów oprogramowania biurowego (zwłaszcza arkuszy kalkulacyjnych i baz danych);
1.16.4. Coraz powszechniejszy dostęp do baz danych wielkich międzynarodowych instytucji (EUROSTAT, ONZ, OECD, Bank Światowy) oraz baz danych z tekstami prawa gospodarczego państw.
13