4506813153

tę figurę coś, co trójkątem nie jest. Przypomnijmy, że znaczenie wielu obrazów nie jest obiektywnie jednoznaczne, że zależy od ludzkiej interpretacji. Na przykład umyślnie chyba do tego celu stworzony rys. 27, który można by określić albo jako dzbanek, albo jako dwa zwrócone ku sobie profile. „Niemoc” maszyny w tym względzie można łatwo wykazać podsuwając jej rysunki obiektów nie istniejących w rzeczywistości — powiedzmy: bryły, których przestrzenna realizacja jest niemożliwa

28. Bryły, których przestrzenna realizacja jest niemożliwa

(rys. 28) lub grafiki Eschera. Ale takie „zwodzenie” maszyny wkrótce nie będzie już łatwe, bo prowadzi się prace nad systemami reprezentacji, w których maszyna wykazuje nierealność podobnych konfiguracji.¹

Laboratoryjne systemy są rozchwytywane i natychmiast wprzęga się je do pracy. Interesują się nimi szczególnie spece od kryminalistyki. Rys. 29 przedstawia system PRINTAII, oparty na minikomputerze PDP 11/34, i przeznaczony do rozpoznawania odcisków palców. Przed podjęciem decyzji system może uzupełniać ślady mniej wyraźne.

W innym systemie OLPARS, opracowanym

7* 99

1

D. A. Huffman, Impossible Object as Nonsense Sentences, „Machinę Intelligence”, Uuniversity Press, Edinburgh 1971, nr 6.