4506813202

ne z kooperującymi ludźmi, którzy przekazują maszynie zasady działania (np. w fabryce, na parkingu).

6)    Środowisko normalne — środowisko życzliwe, ale ze zwierzętami i narażone na okresowe zmiany pogody.

7)    Środowisko nieprzyjemne — wszystko tu jest dopuszczalne: miny, głębia wód, przestrzeń kosmiczna, nawet obecność potencjalnych przeciwników.

Trudny małpobananopodobny problem rozwiązał program Lawaly, stworzony na uniwersytecie stanowym w Teksasie. Program napisany w języku Lisp, przeznaczony jest do planowania czynności inteligentnych robotów. Najcięższą pracę, jaką wykonał Lawaly, było przejęcie obowiązków woźnego: musiał suszyć terraria strumieniem ciepłego powietrza lub podlewać je wiadrem, które napełniał przy kranie, musiał opróżniać kosze na śmieci, zamiatać podłogę szczotką używając śmietniczki. Założono, że Lawaly potrafi przenosić swoje narzędzia pracy, ale musi złożyć je na ziemi, aby zamknąć drzwi. Ponadto: zapala i gasi światło, blokuje drzwi skrzynkami i wspina się na nie. Uwzględnia w sumie 120 składników początkowych w otaczającej go rzeczywistości (rys. 43).

Pierwsze zadanie Lawaly’ego polegało na przejściu od stanu z rys. 43 a do stanu z rys. 43 b. Spełnił to zadanie wykonując 198 czynności w ciągu 348 sekund. Zadanie drugie — osiągnięcie stanu końcowego z rys. 43 c, zajęło mu 433 sekundy przy niezbędnych 275 czynnościach.

Inny robot z Stanford Research Institute nazywa się Shakey, jest wzrostu dorosłego człowieka i choć nie ma „rąk”, pracuje wydajnie, sterowany z odległego komputera, poruszając się samodzielnie po terenie. W doświadczeniu,