putery, które musiały być maksymalnie niezawodne, dysponowały podwójnym zapasem bloków logicznych i samokreacyjną, zdublowaną pamięcią, a na promie kosmicznym Space Shuttle znajdowało się pięć identycznych- komputerów, które w razie awarii mogły się programowo nawzajem wyręczać. W maszynach stosuje się obecnie układy scalone o wielkim stopniu integracji, co pozwala przenosić redundancję na poziom najniższy — podstawowych elementów elektronicznych.
Można by sądzić, że wśród bloków funkcjonalnych maszyny cyfrowej najbliższa mózgowi ludzkiemu jest pamięć, skoro się tak samo nazywa i spełnia dokładnie te same funkcje. Ale proces zapamiętywania informacji może odbywać się poza umysłem człowieka i w ogóle poza każdym urządzeniem naśladującym pracę umysłu. Przykład: piaszczysty brzeg rzeki, na którym natura sama rejestruje najwyższy poziom wiosennego przyboru w postaci brudnego brązowego pasa. Nacięcia i daty na filarze pobliskiego mostu notują poziomy wody z lat poprzednich, uniezależniając je od wspomnień ludzkich, w których mogła się już zatrzeć katastrofalna powódź sprzed pół wieku.
Nad istotą pamięci i najlepszymi metodami zapamiętywania wiadomości zastanawiano się już w starożytnej Grecji. Inspiracja wyszła pono od poety Simonidesa. Zainteresowanie tą problematyką odziedziczył Rzym, przeniosło się ono w średniowiecze i tu żywot zakończyło, rzekomo z powodu wynalezienia druku Skoro więc setki zadrukowanych kartek przejęły na siebie funkcje pewnej części naszego umysłu, to pojemne pamięci komputerów powinny teraz zredukować je do niezbędnego minimum. A
1 Tak przynajmniej twierdzi F. A. Yates w książce Sztuka pamięci, PIW, Warszawa 1977.
136