w zakresie prawa rodzinnego i opiekuńczego.
Marian Niziołek prowadził własne badania nad rozwojem polskiego ustawodawstwa bibliotecznego z myślą o przygotowaniu publikacji na ten temat. Występował również z referatami na wielu konferencjach naukowych oraz recenzował kilka prac naukowych.
Od 1965 r. czynnie działał w ZNP oraz zaangażował się w pracę społeczną w organach samorządowych Dzielnicy Krowodrza. Pracował również w Zarządzie Okręgu Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, pełniąc w latach 1997-2002 funkcję zastępcy przewodniczącego.
Za swoje dokonania był wielokrotnie nagradzany i odznaczany, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz licznymi odznaczeniami lokalnymi.
Po odejściu do Archiwum utrzymywał serdeczne kontakty ze wszystkimi pracownikami Biblioteki Głównej. Przychodził na wszystkie uroczystości, seminaria i wystawy. Uczestniczył w wycieczkach organizowanych przez BG.
30 września 2003 roku miał przejść na emeryturę. Planował zorganizować spotkanie pożegnalne z przyjaciółmi, do których zaliczał wszystkich swoich współpracowników. Odszedł nagłe... 5 lipca 2003 roku.
Nie dane mu było pożegnać się i skorzystać z zasłużonego odpoczynku, zrealizować ambitnych planów wydawniczych, nacieszyć się sukcesami synów i wnucząt, z których był bardzo dumny. Najmłodszy wnuk miał dziadka zaledwie jeden tydzień.
Żegnamy przyjaciela, który był człowiekiem cichym i skromnym w taki sposób, w jaki potrafią być ludzie o ogromnej wiedzy, umiejętnościach i kulturze osobistej. Człowieka życzliwego, wyrozumiałego i do głębi serdecznego. Wspaniałego dyrektora, kolegę, męża, ojca i dziadka. Zawsze takim pozostanie w naszej pamięci i zawsze będzie żył wśród nas.
Urszula Szczepka