4631369575

1008 R W ADAMIAK, W Z ANTKOWIAK

nych przez profesora R.W. Schrama, założeniach działalności instytutu przewidywano jego afiliację z UAM i uczestnictwo jego pracowników w procesie nauczania studentów AM, WSR i UAM oraz prowadzenie własnego studium doktoranckiego i studiów podyplomowych z biochemii. Na początku lat 70. doszło do utworzenia takiego Instytutu na terenie i pod patronatem WSR, ukierunkowanego jednak głównie na działalność badawczą, w którym obowiązki dyrektora pełnił przez około 10 lat profesor J. Pawełkiewicz.

Niezależnie od tego wydarzenia, „niespokojna” i pełna pomysłów natura profesora M. Wiewiórowskiego zainicjowała działanie w innym, chociaż tematycznie pokrewnym kierunku, które okazało się już wkrótce bardzo efektywne. Pod koniec lat 60. profesor M. Wiewiórowski przystąpił w kierowanych przez siebie dwóch jednostkach: Instytucie Chemii UAM i Zakładzie Stcrcochcmii Produktów Naturalnych IChO PAN w Poznaniu do zorganizowania nowego ośrodka badawczego, ukierunkowanego na badania syntezy i właściwości chemicznych kwasów nukleinowych i ich fragmentów. Skupił on wokół siebie grono młodych ludzi studentów, pracowników i doktorantów, którym przekazał nic tylko swój entuzjazm i zafascynowanie nową problematyką, ale stworzy! im odpowiedni warsztat naukowo-badawczy. Najpierw jednak, pod koniec lat 60. rozpoczęły się regularne seminaria, na których omawiano szerokopojęte problemy chemiczne i biochemiczne oraz funkcje fizjologiczne różnych klas biomolckuł. Na tej bazie rozpoczęło się szkolenie o bardziej specjalistycznym charakterze, dotyczące kwasów nukleinowych ze szczególnym uwzględnieniem transferowych kwasów rybonukleinowych, ieh struktury i syntezy oraz właściwości i sposobu izolacji z materiału roślinnego. Poświęcone temu były również zorganizowane przez Profesora konferencje szkoleniowe z udziałem zaproszonych gości z zagranicy, kolejno w Zielonce pod Poznaniem w 1971 r., w Poznaniu w 1972 r., w Boszkowic w 1973 r. i Kiekrzu pod Poznaniem w 1974 r. oraz, mająca szczególne znaczenie dla rozwijającego się zespołu bioorganików, konferencja w Dymaczcwic w 1976 r. Wielokrotnie w okresie od lat 60. do 80. tego typu szkolenia, organizowane przez Profesora, a dotyczące zarówno kwasów nukleinowych jak i alkaloidów oraz katalizy wewnąlrzcząsteczkowej, odbywały się również poza salką seminaryjną chemii organicznej UAM, na kilkudniowych seminariach organizowanych w miejscach na tyle odległych od miejsc zamieszkania (np. Karpacz, Zakopane), że zapewniało to stalą obecność uczestników na zajęciach.

Efekty takiego podejścia do problemu tworzenia nowej placówki naukowej o zupełnie nowej, jednolitej tematyce (podejmowanej wówczas jedynie przez nieliczne laboratoria na święcie), stały się szybko widoczne. Swoich współpracowników, którzy podjęli badania w dziedzinie kwasów nukleinowych. Profesor zgrupował do roku 1974 w Zakładzie Stcrcochcmii Produktów Naturalnych K'h() PAN, po czym zespół ten wraz ze Swoimi doktorantami przeprowadził z terenu Collegium Chcmicum do pomieszczeń przy ul. Noskowskiego. Te nowe pomieszczenia (zaledwie kilkanaście pokoi typu mieszkalnego zlokalizowanych w dwóch, przynależnych do PAN niewielkich budynkach o charakterze willowym), były zupełnie nie