zdecydowanie kontrastuje z otoczeniem. Czytelne są nawiązania do prac Rema Koolhasa, dziel japońskiego architekta Toyo Ito projektów Zahy Hadid itd. Wyraźnie można dostrzec fascynację studentów architekturą współczesną, operującą złożonymi kompozycjami prostych brył. Często jednak ta fascynacja ogranicza się do jedynie do sfery wizualnej bez pogłębionej analizy założeń autorskich. Prowadzi to do powstawania bezideowych aczkolwiek efektownych kopii rozwiązań znanych z głównego nurtu architektu ry współczesnej. O ile jego główni uczestnicy - stararchitects - mogą sobie pozwolić na tworzenie architektury, której tematem jest ona sama, to w przypadku prac studenckich prowadzi to do wrażenia, że obiekty mimo intrygującego przekazu estetycznego, zdają się lewitować w przestrzeni miejskiej, poszukując nieustannie swojego miejsca.
Wernisaż wzbudził duże zainteresowanie wśród studentów, którzy po raz pierwszy mogli skonfrontować tematy projektowe realizowane przez koleżanki i kolegów z poszczególnych lat. Częścią tej konfrontacji był wybór dwóch najlepszych prac. których autorów nagrodzono albumami o architekturze. Wyróżnione prace wykonali studenci piątego roku Grzegorz Krajewski i Krzysztof Szajkowski. Projekt Grzegorza Krajewskiego Galeria „Minionego Kina" wykonany pod kierunkiem dr inż. architekta Michała Ankiersztajna to ciekawa kompozycja sfałdowa-nych brył, płynnie przechodzących jedna w drugą, a wyprowadzonych z pierwotnej formy kuli, w której umieszczono salę projekcyjną. Dzięki wyczuciu plastycznemu autora budynek oddziałuje na widza w różny sposób - od neutralnego odbioru niemej formy, do pełną emocji aktywną percepcję.
Dyskusyjnym elementem tej pracy jest lokalizacja obiektu w przestrzeni miejskiej. Projektowana funkcja kina połączonego z miejscem spotkań mogłoby znajdować się w miejscu bardziej powiązanym z ruchem pieszym podczas gdy proponowana lokalizacja jest obecnie miejscem generującym znaczny ruch kołowy (połączenie komunikacyjne Ławicy z Centrum).
Tematem pracy studenta Krzysztofa Szajkowskiego wykonanej pod kierunkiem dr inż. architekta Stanisława Sipińskiego jest Centrum Konferencyjne, zlokalizowane w Poznaniu przy ul. Hetmańskiej. Ta dynamiczna forma, śmiało nadwieszona nad placem, w której zlokalizowano największe sale wykładowe umiejętnie stopniuje przestrzeń publiczną, wprowadzając nową oś w istniejącą tkankę urbanistyczną.
Podczas wernisażu wywiązała się dyskusja, prowadzona w mniejszych lub większych grupach, zarówno na temat poszczególnych prac jak i realizacji programu nauczania. Profesor Fikus, zwracał uwagę na aspekty funkcjonalne i powiązania z otoczeniem projektowanych budynków.
W jego ocenie zbyt często był pomijany kontekst urbanistyczny, przez co projektowane obiekty jawiły się jako autonomiczne bryty nie powiązane w żaden sposób z otoczeniem. Niepokojącym trendem, na który zawracali uwagę wszyscy dyskutanci jest odchodzenie od rysunku odręcznego i makiet roboczych, „tradycyjnych" narzędzi służących formowaniu idei, tworzeniu formy i funkcji, zastąpienie ich coraz bardziej dostępnymi i intuicyjnymi programami komputerowymi sprawia, że projekty nie odzwierciedlają indywidualnych cech czy temperamentu architekta. Wśród zaprezentowanych prac znaleźć można nieliczne przykłady rysunkowego zapisu przestrzeni, wrażeń, emocji i pomysłów. Są one najliczniej reprezentowane w pracach studentów pierwszego roku, którzy umiejętnie posługują się rysunkiem, modelem i fotografią. W dojrzałym projekcie Szkoły Desi-gnu Chwaliszewo studentki Aleksandry Antczak wykonanej pod kierunkiem dr inż. architekta Sławomira Rosolskiego, szkice zalążkowe i ręcznie wykonane analizy podkreślają indywidualny charakter pracy
Fot 1. Otwarcie wystawy przez dziekana Wydziału Architektury prof. Jerzego Suchanka i kierownik Katedly Mieszkaniowej i Usługowej proł. Ewę Pruszewicz-Sipińską; Fot. 2. Laureaci wystawy Grzegorz Krajewski i Krzysztof Szajkowski w towarzystwie prof. Ewy Pruszewicz-Sipińskiej i prof. Mariana Fikusa; Fot. 3. Grzegorz Krajewski. Galeria „Minionego Kina" w Poznaniu. Widok wschodniej - wejściowej elewacji