4962384128

291

SEMINARIUM BIBLIOTEKARSKIE

bytych w pracy bibliotecznej. Stojąc mocno na realnym gruncie praktyki, nie zatracano jednak szerszych (perspektyw i nie przeccz&no spraw natury ogólnej. Znalazło to pełny wyraz we wnioskach i postulatach uchwalanych jednomyślnie na ostatnun posiedzeniu Sem.namim *.

Seminarium sformułowało w nich konkretny program w zakresie organizacji współpracy bibliotecznej, program możliwy do zrealizowania .przy dobrej woli i pomocy zainteresowanych władz i instytucji a przede wszystkim przy inicjatywie i współudz ale samych bibliotek.

Oceniając wyniki Seminarium stw-erdzić należy, że spełniło ono całkowicie, a nawet przewyższyło cele postawione przez organizatorów. Spotkanie się bibliotekarzy z różnych bibliotek, z różnych ośrodków kraju stanowiło okazję nie tylko do nawiązania kontaktów osobistych, ale przyczyniło s.ę do pogłębienia znajomości pracy innych bibliotek, do uświadomienia pogrzeby i konkretnych możliwości współpracy pomiędzy bibliotekami różnych typów, do utrwalenia poczucia wspólnoty interesów wszystkich bibliotek i wszystkich bibliotekarzy, do większego zrozumienia roli Stowarzyszenia Bibliotekarzy jako rzecznika i reprezentanta całego bibliotekarstwa polskiego. Zróżnicowany skład uczestników pozwolił na ujęcie dyskutowanych zagadnień w sposób wielostronny, na oświetlenie ich pod kątem zadań i potrzeb różnych typów biblio tek. Szeroko zakreślona tematyka Seminarium umożliwiła wysunięcie licznych problemów wymagających bardziej szczegółowego omówienia. Dokonując rejestru tych problemów. Seminarium stało się wstępem do całego cyklu konferencji specjalistycznych, które powinny być w przyszłości organizowane. Systematyczne inicjowanie takich konferencji należy uznać za jedno z podstawowych zadań Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich jako czynnika sjpołeczno-facho-wego, obejmującego zasięgiem swoich zainteresowań całość spraw bibliotecznych w kraju.

Należy podkreślić fakt, .że w Seminarium jarccińskim wzięli udz ał przedstawiciele młodego i średniego pokolenia bibliotekarzy, ludzie pełni zapału, energii i inicjatywy, z których wielu zapewne nie miało dotychczas okazji publicznego wypowiedzenia swoich poglądów w sprawach jak najżywiej ich obchodzących. Ludzie ci wykazali pełne zaangażowanie się w swojej pracy zawodowej, aktywny stesunek do spraw bibliotecznych w skali ogólnej, wolę i chęć współdziałania w kształtowaniu tych spraw. Przykład Seminarium Wakacyjnego powinien zwrócić uwagę zarówno kierowników bibliotek jak i Stowarzyszenia Bibliotekarzy na potrzebę żywszego zainteresowania się tą kadrą pracowników bibliotek, którzy nie dorównując jeszcze doświadczeniem i rutyną swoim starszym, wybitnym i zasłużonym kolegom, mają jednak prawo do czynnego udziału i współdecydowania w sprawach, za które czują się współodpowiedzialni i których kierownictwo zwykłą koleją rzeczy przejdzie kiedyś w ich ręce.

Kończąc to sprawozdanie nie sposób nie wspomnieć, że do pełnego sukcesu tego wakacyjnego spotkania bibliotekarzy przyczyniły się w niemałym stopniu niezwykle sprzyjające warunki zewnętrzne, na które złożyły się pełne uroku miejsce, wspaniała pogoda, a przede wszystkim idealna wprost organizacja życia w Ośrodku Jarocińskim, ktć.ego k^erow-

¹ Tekst wniosków i postulatów zob. Bibliotekarz 1959 nr 11/12.