5032124947

Wstęp

Dyrektywy unijne oraz uwarunkowania legislacyjne związane z ochroną środowiska wymuszają obecnie by opakowania polimerowe były przydatne do odzysku energii lub recyklingu materiałowego, chemicznego lub organicznego (kompostowanie lub obróbka beztlenowa). Problemy techniczne i ekonomiczne, związane z recyklingiem materiałowym i chemicznym odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych, wymagają opracowywania nowej grupy polimerów, które ulegałyby biodegradacji, i mogły zastąpić tradycyjne tworzywa sztuczne m.in. poliolefiny (PE, PP) lub polistyren, poli(tereftalan etylenu). Prace w tym zakresie od wielu lat koncentrują się głównie na opracowaniu technologii wytwarzania polimerów biodegradowalnych, przydatnych do kompostowania, a szczególnie polimerów bazujących na surowcach naturalnych (np. skrobia, celuloza, białka).

Polimery biodegradowalne są to związki wielkocząsteczkowe, które ulegają degradacji i są poddawane destrukcyjnemu metabolizmowi do dwutlenku węgla i wody przez mikroorganizmy (bakterie, grzyby itp.) w warunkach naturalnych.

Zagadnienia kolokwialne

-    biodegradacja,

-recykling organiczny (kompostowanie i biometanizacja)

-polimery biodegradowalne- metody badań biodegradacji -skrobia, budowa i zastosowanie Cele do osiągnięcia

Student wie, jakie przepisy regulują przydatność do recyklingu organicznego materiałów opakowaniowych,

-    zna polimery biodegradowalne,

-    potrafi wymienić producentów opakowań z materiałów biodegradowalnych,

-    wie co to jest recykling organiczny,

-    zna metody badań biodegradowolności