5169915641

Informacja cyfrowa w bibliotekach akademickich. 15

ficzną, podobną w strukturze do klasycznych encyklopedii, opartą na strukturze Uniwersalnej Klasyfikacji Dziesiętnej i strukturze uniwersalnych słowników haseł przedmiotowych;

2.    działu digitalizacji i rejestracji informacji cyfrowej - digitalizującego opisy, obrazy, dźwięki, także w rozszerzonych spektrach, w razie konieczności w trzech wymiarach oraz archiwizującego informację bieżącą. Dział ten budowałby cyfrową bibliotekę pełnotekstową;

3.    działu obsługi informatycznej - zajmującego się oprogramowaniem (coraz bardziej inteligentnym), sprzętem, działaniem systemów, zabezpieczaniem prawa, rearchiwizacją pakietów cyfrowych oraz automatyzacją procesów cyfrowych;

4.    działu obrotu informacją cyfrową - spełniającego funkcje zdefiniowane swoją nazwą, czyli zajmującego się pozyskiwaniem, wymianą informacji cyfrowych, certyfikacją udostępnianych pakietów, udostępnianiem jednostek informacji (zarówno płatnym, jak i bezpłatnym) w sieciach lub za pomocą nośników materialnych⁴.

Przemiany zachodzące we współczesnym świecie zmuszają do uważnego obserwowania, przewidywania kierunków zmian oraz szybkiego podejmowania decyzji, uwzględniających wyłaniające się potrzeby. Nowe technologie telekomunikacyjne, które są coraz bardziej przychylne klientom, a także łatwe w użyciu oprogramowanie komputerów PC, CD ROM-y, technologie multimedialne, a głównie Internet stwarzają nowy świat dla przepływu i przechowywania informacji⁵. Szybki rozwój techniki, bogacenie się, a co za tym idzie, lepsze wyposażenie biblioteki, powoduje proces zastępowania wszystkich elektronicznych systemów analogowych ich odpowiednikami cyfrowymi. Biblioteka elektroniczna, która dokonała pełnej migracji, nazywa się biblioteką cyfrową⁶. Termin biblioteka cyfrowa jest stosowany od dawna; używano go na długo przed skonstruowaniem pierwszego komputera. Idea biblioteki skomputeryzowanej, która będzie uzupełniać, zwiększać funkcjonalność, a nawet zastępować tradycyjną bibliotekę, została stworzona przez H.G. Wellsa i innych autorów. W 1965 r. J.C.R. Licklider stworzył pojęcie biblioteki przyszłości, odpowiadające jego wizji skomputeryzowanego księgozbioru, natomiast dziesięć lat później F.W. Lancaster pisał o bibliotece bez papieru. Używano wielu określeń, będących synonimami biblioteki cyfrowej, takich jak: biblioteka elektroniczna, biblioteka wirtualna, biblioteka bez ścian, biblioteka bioniczna. Zdefiniowanie składników biblioteki cyfrowej jest przedmiotem ożywionych dyskusji, prowadzonych wśród specjalistów informacji naukowej i bibliotekarzy. W początkowym okresie istnienia Web bibliotekarze traktowali go jak wielką bibliotekę cyfrową, a Michael Hart stwierdził, że „biblioteka elektroniczna zawiera zasoby przeszukiwane przy

Tamże.

⁵1. Lepią, Biblioteka multimedialna - perspektywy rozwoju biblioteki Wyższej Szkoły Zarządzania i Finansów we Wrocławiu. W: Biblioteka Multimedialna. Materiały z III Ogółnopołskiej Konferencji Bibliotek Szkól Wyższych Niepaństwowych, red. J. Grzeń, Katowice 2001, s. 25.

⁶ J.B. Czermiński, Od biblioteki elektronicznej do biblioteki wirtualnej. W: Elektroniczna przyszłość bibliotek akademickich, red. W. Pindlowa, Kraków 1997, s. 60.