5194416681

sektorowej spowoduje, zatem zmniejszenie mocy interferencji odbieranych w stacji bazowej, w przybliżeniu tyle razy, ile wynosi liczba zastosowanych w komórce sektorów. Oczywiście, ze względu na nieidealność charakterystyk promieniowania anten sektorowych oraz ze względu na to, że w praktyce zachodzą one w pewnym stopniu wzajemnie na siebie, zysk sektoryzacji jest mniejszy o kilkanaście procent od liczby sektorów [105]. W typowym przypadku, gdy w stacji bazowej zostaną zastosowane anteny 3-sektorowe, wówczas G_v = 2,5, co oznacza, że pojemność systemu wzrośnie ok. 2,5-krotnie.

Kolejnym ważnym czynnikiem wpływającym na pojemność systemu są straty wynikające z niedokładności dynamicznego sterowania mocą. Wpływ ten zostaje uwzględniony poprzez wprowadzenie do wzoru (1) współczynnika efektywności dynamicznego sterowania mocą d_pc [29].

Ponadto w omawianym wzorze (1) nie uwzględniono rzeczywistego czasu wykorzystania zasobów radiowych podczas realizacji danej usługi - tzw. współczynnika aktywności źródła sygnałów dla realizowanej usługi. Szczególne znaczenie ma on dla przypadku transmisji sygnałów mowy, gdy przykładowo użytkownik milczy w pewnym przedziale czasu, to wówczas nie ma potrzeby przesyłania sygnału tła i jest możliwa zdecydowana redukcja mocy sygnału emitowanego przez terminal ruchomy. Redukcja taka wpływa na zmniejszenie mocy interferencji wprowadzanych do kanału przez poszczególnych użytkowników systemu i przyczynia się do wzrostu pojemności. Wzrost ten jest odwrotnie proporcjonalny do tzw. współczynnika aktywności użytkownika v (ang. user activity factor), a w szczególności dla transmisji sygnałów mowy współczynnika aktywności rozmownej (ang. voice actmty factor), który wynosi v = 0,67. W systemie UMTS parametr ten może być związany z usługą dowolnego rodzaju, pod warunkiem, że transmisja sygnałów będzie odbywać się w sposób nieciągły oraz będzie możliwe określenie średniego stosunku czasu transmisji sygnałów do czasu przerwy.

Po uwzględnieniu omawianych czynników wzór (1) przyjmuje postać dla przypadku łącza w górę:

M =

(2)

oraz dla łącza w dół:

l-a+ę_m

(3)

gdzie: G_s - zysk wynikający z sektoryzacji,

d_pc - efektywność dynamicznego sterowania mocą, v - współczynnik aktywności użytkownika dla danej usługi,

Sol i Sol - współczynnik frakcji interferencji dla łącza w górę i w dół, a - współczynnik ortogonalności sygnałów w łączu w dół,

G - zysk przetwarzania określonej usługi,

17