WSPÓŁPRACOWNICY „ARCHKIONU" W LATACH 1927-1939 19
Czytelnicy „Archeionu” mogli zapoznać się również z Organizacją archiwów Rosji Sowieckiej (t. 3, s. 71-83) oraz z działalnością archiwów estońskich (t. 13,
s. 121-129). Wymienione dwa komunikaty opublikował W. Suchodolski. Czechosłowackie państwowe archiwum rolnicze (t. 6-7, s. 109-114) zostało omówione w artykule Jana Warężaka — wówczas pracownika Wydziału Archiwów Państwowych, późniejszego kustosza Archiwum Miejskiego w Łodzi. Miał on okazję zapoznać się z archiwami czeskimi podczas stażu naukowego w Bibliotece Czechosłowackiej Akademii Rolniczej w Pradze.
Redakcja „Archeionu” opublikowała ponadto artykuł poświęcony archiwom łotewskim i estońskim (t. 15, 1937-1938), autorstwa stałego współpracownika J. Siemieńskiego, dyrektora AGAD, które opracował korzystając z uczestnictwa w Zjeździe Historyków Bałtyckich w sierpniu 1937 r. w Rydze. Obrady sekcji archiwalnej pozwoliły poznać, jak zaznaczył na wstępie autor, organizację i działalność wymienionych archiwów, przedstawionych na podstawie referatów, wygłoszonych przez historyków i archiwistów z tych krajów.
Recenzje i noty bibliograficzne
Doświadczeni archiwiści recenzowali i omawiali w „Archeionie” literaturę fachową oraz wydawnictwa okolicznościowe związane z problematyką historyczno-archiwalną. Współpracownicy czasopisma pisali o polskich i zagranicznych publikacjach.
Szczególnie wnikliwie sygnalizowane były wydawnictwa traktowane jako pomoce dla uczestników kursów archiwalnych. Dotyczyły one: przepisów kancelaryjnych, roli i znaczenia wykazu akt, rejestracji spraw, prowadzenia składnicy akt, sposobu szycia akt czy też przechowywania akt w urzędach administracji publicznej. Autorami recenzji, obszernych informacji i not bibliograficznych byli stali współpracownicy redakcji; ich nazwiska często pojawiały się na łamach czasopisma, a byli wśród nich: Aleksy Bachulski, Józef Stojanowski, Wincenty Łopaciński, Feliks Pohorecki. Obszerne omówienie literatury archiwalnej odrodzonej Polski za okres 1918-1926 opublikował w t. 3 Kazimierz Kaczmarczyk, który od 1925 r. kierował Archiwum w Poznaniu15.
W „Archeionie” ukazywały się omówienia zawartości zagranicznych czasopism archiwalnych. Współpracownicy redakcji — autorzy opracowań, not bibliograficznych, prezentowali treści artykułów, które mogły stanowić pomoc metodyczną dla pracowników polskich archiwów państwowych. Warto zasygnalizować kilka pozycji z tego działu.
Literaturę archiwalną czesko-słowacką z lat 1919-1932, a także niemiecką i rosyjską omówił A. Bachulski (t. 1, s. 220-225; t. 2, s. 110-129; t. 10, s. 151-182;
t. 11, s. 60-76). Tadeusz Manteuffel wskazał na czasopisma francuskie (t. 10, s. 145-150), Janusz Pajewski przybliżył polskiemu czytelnikowi „Węgierskie
15 Recenzje innych pozycji historyczno-archiwalnych, pióra również tego autora, ukazały się w „Archeionie”, t. 16, 1938-1939.