5282744210

go N-niebiałkowego krwi, W 3 przypadkach i«\? 1, 2 i 3 zestawienia powyższego) zbadano rozczłonkowanie N-F krwi pomiędzy osoczem a osadem czerwonym. We wszystkich trzech znaleziono mniej lub więcej znaczne zmniejszenie się ładunku N-F w czerwonych krążkach w zestawieniu z normą, a mianowicie:

N-F w 100 ctm. sześć.

	osocze	czerw, osad	kr.	całk.
norma	4,9 mgrm.	10,0 mgrm.	7,8	mgrm.
przyp. 3	9,2 „	5,3 „	7,7	n
1	5,1 .	6,3 „	5,6	n
2	14,2 „	5,1 „	10,6	n

Jak widzimy z danych powyższych w przypadkach tych zachorzeli wątroby czerwone krążki ujawniły znaczną utratę swej sprawności aminotropowej, natomiast osocze poniekąd uległo przeładowaniu przez N-F. Przyczyna zjawiska tego nie znajduje dotychczas należytego wyjaśnienia i zasługuje na dalsze opracowanie.

6.    W dwuch przypadkach cukrzycy znaleziono dane następujące :

Przypadek 1. Ilość cukru we krwi całkowitej 0,421% (metoda Bert rand’a); N-F krwi całkowitej = 8,2 mgrm. %.

Przypadek 2. Ilość cukru we krwi całkowitej 0,296°_u. N-F krwi całkowitej 9,3 mgrm. %. N-F osocza 7,1 mgrm., N-F osadu czerwonego 11,0 mgrm. %.

Z powyższych danych widzimy, że we krwi cukrzycowych, przy dość znacznym stopniu hyperglykaemiae, ilość N-F ulega nieznacznemu powiększeniu, zaś rozczłonkowanie N-F pomiędzy osoczem a czerw, osadem jest normalne.

7.    Wreszcie w jednym przypadku zatrucia wyskokiem skażonym na kilkanaście godzin przed zgonem znaleziono w 100 ctm. sześć. N-F: krew. całkow. 10,3 mgrm., osocze 5,7 mgrm., czerwony osad 13 mgrm., a zatem nieznaczne wzmożenie N-F przy zachowanem rozczłonkowaniu prawidłowem tegoż pomiędzy osoczem a czerwonemi krążkami krwi. .

Na zasadzie danych powyższych dojść możemy w sprawie zawartości N-F we krwi ludzi zdrowych i chorych do następujących wniosków:

1. Ilość N-F we krwi całkowitej człowieka zdrowego wynosi średnio 7-8 mgrm. pro centum. Większa część N-F krwi