5399620100

pracownicy, a me dyrektorzy będą dysponować obszerną i pogłębioną wiedzą na temat kluczowych dla badania zagadnień, a mianowicie: przebiegu, użyteczności, problemów i barier związanych z opracowywaniem bilansu potrzeb pomocy społecznej. Powyższe założenie miało swoje odbicie w przygotowanych scenariuszach wywiadu, tzn. scenariusz wywiadu z pracownikami wymagał dłuższych i bardziej szczegółowych rozmów niż scenariusz wywiadu z dyrektorami.

W odmienny sposób, choć z tych samych powodów, przedstawiała się sytuacja w urzędach wojewódzkich. Tam większość wywiadów została przeprowadzona z dyrektorami Wydziałów Polityki Społecznej oraz w kilku przypadkach również z pracownikami innych wydziałów. Z uwagi na to, że urzędy wojewódzkie są stroną, której bilans potrzeb pomocy społecznej jest jedynie przekazywany, w praktyce funkcjonowania urzędów nie wyodrębnia się stanowisk / zespołów / grup pracowników, którzy specjalnie zajmują się bilansem potrzeb. Ponadto, akurat w przypadku urzędów wojewódzkich, w których zakładaliśmy zbadanie opinii i uzyskanie wiedzy przede wszystkim na temat użyteczności bilansu potrzeb pomocy społecznej, szczególnie istotne były wypowiedzi i opinie dyrektorów wydziałów.

Technika badawcza. Wybór tej techniki badawczej, jaką jest wywiad pogłębiony, wydaje się niekwestionowany z racji podstawowych funkcji pełnionych w badaniu. Materiał empiryczny uzyskany dzięki wywiadom miał, po pierwsze, dostarczyć gruntownej wiedzy na temat (1) dotychczasowej praktyki gromadzenia i weryfikowania danych generowanych z jednostkowych bilansów potrzeb pomocy społecznej, (2) rozbieżności pomiędzy tym, czym -zdaniem badanych - jest obecnie bilans potrzeb, czemu służy, a tym, czym powinien być i jaką rolę powinien pełnić oraz (3) problemów i barier związanych ze sporządzaniem i wykorzystywaniem bilansu potrzeb pomocy społecznej. Istotne było również uchwycenie regionalnego zróżnicowania w konstruowaniu i sposobie wykorzystania bilansu potrzeb. Po drugie, zastosowanie zróżnicowanych technik badawczych miało zagwarantować uzupełnienie wiedzy i weryfikację wniosków wynikających z analizy dokumentów, tj. istniejących opracowań bilansów potrzeb pomocy społecznej, przeprowadzonych w I etapie badania. Z analizy zastanych bilansów potrzeb niemożliwe było uzyskanie danych niezbędnych do dalszych prac nad ujednoliceniem narzędzia. Po trzecie wreszcie, prowadzenie wywiadów dawało szanse uzyskania opinii zarówno pracowników regionalnych ośrodków polityki społecznej, jak i przedstawicieli służb wojewody na temat użyteczności bilansu potrzeb oraz postulowanych zabiegów modernizacyjnych.

Przeprowadzone wywiady miały w zdecydowanej większości formę wywiadów grupowych, prowadzonych z osobami bezpośrednio odpowiedzialnymi za sporządzanie

9