5399620102

• osobami, które w ramach tej samej instytucji z racji swoich obowiązków dysponowały szerszą wiedzą na temat przedmiotu badania.

Dlatego też w ramach badania zostały przygotowane trzy wersje scenariusza wywiadu, które z założenia były traktowane bardziej jako tematycznie określone dyspozycje do rozmowy.

Najbardziej rozbudowany scenariusz rozmowy dotyczył pracowników regionalnych ośrodków polityki społecznej. Rozmawiając z pracownikami bezpośrednio zaangażowanymi w cały proces przygotowywania bilansu potrzeb pomocy społecznej chcieliśmy uzyskać szczegółowe informacje faktograficzne na temat poszczególnych etapów prac, problemów z tym związanych, zawartości bilansu potrzeb oraz opinii na temat koniecznych, zdaniem badanych, zmian w nowym narzędziu bilans potrzeb pomocy społecznej. Wywiady zostały podzielone na kilka kluczowych tematów: podstawowe informacje o rozmówcy (staż pracy, obowiązki), czym obecnie, zdaniem badanych, jest bilans potrzeb, czym powinien być oraz zagadnienie współpracy przy tworzeniu bilansu potrzeb pomocy społecznej (z kim współpracuje przy sporządzaniu bilansu, ocena tej współpracy, przydatność i wykorzystanie bilansu przez inne instytucje). W wywiadach z dyrektorami zakładaliśmy skupienie większej uwagi na opiniach dotyczących wykorzystania i użyteczności sporządzanego bilansu potrzeb oraz opinii na temat kierunków zmiany narzędzia.

Inaczej nieco wyglądały wywiady z przedstawicielami służb wojewody. Ponieważ przedstawiciele urzędów wojewódzkich jedynie otrzymują bilans potrzeb pomocy społecznej i nie posiadają wiedzy na temat ich przygotowywania, w rozmowach nacisk był położony głównie na współpracę z regionalnymi ośrodkami polityki społecznej oraz poziom wykorzystania i użyteczności otrzymywanego bilansu potrzeb pomocy społecznej, jak i opinie na temat koniecznych i pożądanych, zdaniem badanych, zmian nowego narzędzia.

Uzyskany materiał może wydawać się dosyć zróżnicowany. Zróżnicowanie to jest powodowane głównie odmiennym w różnych regionalnych ośrodkach polityki społecznej rozłożeniem akcentów na rozmaite kwestie, problemy czy bariery wiążące się z bilansem potrzeb, ale też wiedzą i doświadczeniem rozmówców. To zróżnicowanie powoduje również, że omawiane kategorie problemów powracają w analizie kilkakrotnie w różnych kontekstach ukazując różne perspektywy badanych. Niemniej jednak kwestie poruszane przez obie grupy badanych w znacznym stopniu nakładają się na siebie. Można zatem uznać z całą pewnością, iż mamy do czynienia ze zjawiskiem definiowanym w metodologii nauk społecznych jako "zjawisko nasycenia". Występuje ono wówczas, gdy po przeprowadzeniu jakiejś liczby wywiadów badacz ma wrażenie, że nie uzyska już nowych informacji