CCF20081102053

Na tej samej zasadzie niewystępowanie poszczególnych oznak reaktywnojj niekoniecznie wskazuje na nieuważne słuchanie. Uczeń podstawówki napominany,! by „siedział spokojnie i słuchał”, może w rzeczywistości słuchać bardzo uważnit Niektórzy z nas ledwo przebrnęli przez szkołę. To, że przyjaciel staje dalej nU zwykle, kiedy do ciebie mówi, nie oznacza, że w tym momencie lubi cię mnie Jeśli jednak przyjaciel ów równocześnie mówi w sposób bezosobowy, z mniejszymi niż zwykle kontaktem wzrokowym, nie tak jak zwykle zwrócony do ciebie twarz# i nieoczekiwanie kończy konwersację bez wyjaśnienia, to masz prawo sądzić, /ol sprawy mają się niedobrze.

3. Po trzecie, nawet jeśli interpretujesz prawidłowo zachowanie, możesz się mylić od do konsekwencji tej interpretacji, dopóki nie rozumiesz w pełni kontekstu. Nil przykład śmiech zalicza się do najbardziej jednoznacznych zachowań niewerbnl nych, jakie można zaobserwować - zazwyczaj oznacza, że śmiejący się uważa co(| za zabawne. Ale słuchacz musi jeszcze stwierdzić, jakie jest źródło rozbawieniu, Pewnego razu pewien profesor rzucił uwagę, którą uważał za dowcipną i odwróci!) się do tablicy. Czuł, że coś wyszło nie tak, gdy spodziewane parsknięcie przerodzi ło się w rechot, odwrócił się z powrotem do sali wyraźnie zdezorientowany. Wtedy jakiś litościwy student zwrócił mu uwagę, że ma sweter „w serek” założony tył iii przód.

Czasami informacje potrzebne do wyciągnięcia trafnych wniosków są po proffl niedostępne w trakcie zachowania niewerbalnego. Magistrantka - samotna mai kil dwojga małych dzieci - kontynuowała indywidualny tok studiów pod opieką swojcyi profesora. W czasie jednego z ich spotkań dziewczyna była wyraźnie bardzidl reaktywna i wesoła niż zwykle. Często się uśmiechała, była bardziej ożywiona, a z jij głosu przebijało zadowolenie i podniecenie. Pod koniec spotkania profesor zapytał ji| czy sądzi, że przerobiony materiał będzie przydamy do pracy magisterskiej. Odrzckln! „Przemyślę to później, kiedy się uspokoję”. Tuż przed spotkaniem otrzymała czok pokrywający zaległe alimenty za ponad rok. Jeśli zachowanie jest postrzegane w izoj lacji od kontekstu, w jakim się pojawia, to interpretacje są bardziej narażone r nietrafność. Czasami po prostu o kontekście nie wiemy tyle, ile trzeba.

Podsumowanie    I

Opisaliśmy niewerbalne składniki interakcji najpierw pod kątem zachowani#! ekspresyjnego, następnie z perspektywy osoby, która interpretuje ekspresje niewerbnli ne partnera interakcji. Użyto kilku powszechnie stosowanych schematów klasyfikaol dziedziny zachowania niewerbalnego w interakcji i omówiono pięć wzajemni# powiązanych właściwości zachowania niewerbalnego. Podczas interakcji zachowani# niewerbalne: (1) są wytwarzane bez przerwy, (2) są wytwarzane względnie częslfl poza kontrolą świadomości, (3) mają charakter niearbitralny, (4) ich znaczenie jo# zdeterminowane kontekstem oraz (5) są wytwarzane w zintegrowanych zbiorach.

Bibliografia

Argyle M., Cook M. (1976) Gazę and Mutual Gazę, London, Cambridge University Press. Birdwhistell R. L. (1955) Background to Kinesics, „ETC” 13, 10-28.

Birdwhistell R. L. (1970) Kinesics and Context: Essays on Body Motion Communication, Philadelphu University of Pennsylvania Press.

Bowers J. W., Metts S. M., Duncanson W. T. (1985) Emotion and Communication, w: Handbook I

Iiihrpersonal Communication, M. L. Knapp, G. R. Miller (red.), Beverly Hills, CA, Sagę Pllhlicutions.

Ilu......hi ,1. K. (1985) Nonverbal Signals, w: Handbook of Interpersonal Communication, M. L. Knapp,

(I K, Miller (red.), Beverly Hills, CA, Sagę Publications.

Ililiginiii .1, K., Jones S. B. (1976) Toward a Theory of Persona! Space Expectations and Their llulations, „Humań Communication Research” 2, s. 131-146.

Htll|U..... ¹ K., Saine T. (1978) The Unspoken Dialogue: An Introduction to Nonverbal Communication,

lliwlon, Houghton Mifflin Co.

i My Ilu I. N. (1981) Mutual Influence in Expressive Behavior: Adult-Adult and Infant-Adult llllcraction, „Psychological Bulletin” 89, s. 101-132. i mli M .1., 0’Hair H. D. (1993) NonverbaI Communication and Deception: Differences in I leceptlon Cues Due to Gender and Communication Dominance, „Communication Mono-giuplis”, 176-192.

Ilinlillu J, l\, Ellyson S. L. (1982) Decoding Visual Dominance: Attributions of Power Based on Iti laliw Percentages of Looking whiie Speaking and Looking while Listening, „Social Psycho-Inpy (Juaterly” 45, 106-113.

I    tlili* uil S (1975) Interaction Units During Speaking Turns in Dyadic, Face-to-Face Conversations,

u Organization of Behavior in Face-to-Face Interaction, A. Kendon, R. M. Harris, M. R. Key, I lic I lague, Mouton.

11111 ■ 111 I’,, I ricsen W. V. (1969) Nonverbal Leakage and Clues to Deception, „Psychiatry” 32, 88-106.

II    limu I riessen W. V. (1971) Constancy accross Cultures in the Face and Emotion, „Journal

ul Pcrsonality and Social Psychology” 17, 124-129.

I    Hiiun I', Iriesen W. V. (1975) Unmasking the Face, Englewood Cliffs, NJ, Prentice Hall.

lim Mur J. li., Leathers D. (1980) Nonverbal Indicators of Deception: A New Theoretical Perspective, mmnunication Monographs” 47, 119-131.

lulu u S, li., Yarbrough A. E. (1985) A Naturaiistic Study of the Meanings ofTouch, „Communication Monographs” 52, 19-56.

► 11¹11¹11 M I (1978) Nonverbal Communication in Humań Interaction, New York, Holt, Rinehart and Wlnston.

tu,i|i|i M I... Cody M. J., Reardon K. K. (1987) Nonverbal Signals, w: Handbook of Communication Science, C. R. Berger, S. H. Chafee, Beverly Hills, CA, Sagę Publications.

1'mIU i tum M. L., (1968) Spalial Factors in Social Interactions, „Humań Relations” 21, 351-361.

II    '• u-1 <1, I .. (1958) Paralanguage: A First Approximation, „Studies in Linguistics” 13, 1-12.

1'MumIh przeglądowe

• WyluAnij różnicę między używanymi tutaj terminami ekspresyjne i interpretacyjne, i /ilnllnluj następujące terminy żargonowe z tego rozdziału: wokalika, kinezyka, proksemika, huptyho, ilustratory, regulatory, emblematy, adaptatory, znaki ikoniczne, relacja dominacji, pi milek niewerbalny.

¹ I u u |ost różnica między „arbitralnymi” znakami komunikacji (rozdział 3) a znakami „ikoni-

«'#nyml"7

' Inliln jost znaczenie tezy Grove’a, że znaki niewerbalne wytwarzane są w „zbiorach” lub

nukwencjach”?

I) • tu >vn twierdzi, że oceniając, czy ktoś kłamie, nie można polegać na pojedynczych ozna-luiuh niewerbalnych. Dlaczego?

Ilwiialln do omówienia

' I iiil/lo mówią niekiedy o tym, jak ktoś „przestał komunikować się” lub do jakich problemów liluJn prowadzić „zakończenie” komunikacji. Czy zdaniem Grove’a ludzie są w stanie |M/imlać" komunikować się niewerbalnie? Wyjaśnij to.