5409390785

Rozdział 6

skrótów. W piśmiennictwie technicznym rzadko stosuje się przypisy źródłowe, ograniczając się do przypisów polemicznych, dygresyjnych lub odsyłających, natomiast bardzo często korzysta się z odsyłaczy do literatury.

Pojawienie się Internetu spowodowało powstanie nowego problemu, którym jest sposób opisywania takiego źródła w spisie literatury. Istotą funkcjonujących dotychczas zasad opisu bibliograficznego było jednoznaczne wskazanie czytelnikowi jak dotrzeć do cytowanej przeze mnie publikacji. Jeżeli więc pisałem, że cytowana tabela pochodzi z pozycji Jolanty Mackiewicz „Jak pisać teksty naukowe” wydanej przez Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego w Gdańsku w roku 2001, to ktoś, kto chciałby zweryfikować zamieszczone przez mnie informacje, prędzej czy później dotrze do tej pozycji. Zwłaszcza, że wszystkie wydawnictwa w Polsce mają obowiązek przesłać egzemplarz każdej książki i czasopisma do Centralnej Biblioteki Państwowej. W odniesieniu do informacji zamieszczanej w Internecie nie istnieje taka zasada. Nie funkcjonują jeszcze utrwalone zasady archiwizacji takiej informacji, a ta która funkcjonuje w światowej sieci jest ulotna, niejednokrotnie dziś jest dostępna, a od jutra nie, bowiem jej właściciel zrezygnował z jej udostępniania, zmienił adres swej witryny lub zadziałały jeszcze inne przyczyny. Prawdopodobnie nie dotyczy to tzw. czasopism internetowych, jednak z całą pewnością dotyczy to stron prywatnych tak osób, jak i instytucji. Tak więc jeśli informację zaczerpniętą z sieci Internet będziemy traktowali, jak pozycję literatury, to niewątpliwie należy podać pełny adres pod którym można do niej dotrzeć. Jednak warto tę treść zachować dla siebie w postaci własnej kopii (elektronicznej lub w postaci wydruku), bowiem niejednokrotnie przed ukończeniem pracy nad swym dziełem zostaniemy zaskoczeni zniknięciem źródła. Można tylko wyrazić nadzieję, że kwestia ta będzie się stabilizować i zaczną w tym względzie funkcjonować pełniej zasady, które utrwaliły się w bibliotekarstwie i archiwistyce.

Poszukiwanie literatury jest tylko wstępnym etapem, bowiem istotą jest jej wykorzystanie w pracy dyplomowej. Tak więc zasadnicza część pracy z literaturą to jej lektura i wykorzystanie dla własnych celów. To zaś wymaga

84