242
trody 2 mm. a mianowicie przy znacznie większych prądach, niż normalnie przy spawaniu lakierni elektrodami.
Doświadczenie 7.
Elektroda 2/3.2 mm, wytwórni „K“, napięcie biegu jałowego 78 V, prąd zwarcia 94 A, napięcie w luku średnio z 7-miu prób 51 V, prąd w luku 53,2 A, wydłużenie luku 26 mm.
W porównaniu z doświadczeniem 3-ciem. tablicy , B , otrzymujemy przy równem napięciu biegu jałowego zmniejszenie elastyczności przy niniejszym prądzie zwarcia.
Doświadczenie 8.
Napięcie biegu jałowego 88,5 V, prąd zwarcia 120 A, elektroda 2/3.2 mm wytwórni ,,K“.
Tablica „C".
przy łuku |
Oporem rzeczyw. drut. zamiast łuku | ||
Napięcie w łuku V Prąd w łuku A • • • VA........ W ........ Wydłużenie „d“ mm Spółczynnik mocy . . |
62 57 62 67 75 66 4 250 4 100 3 900 3 400 37 34 0,92! 0,85 |
68 68 62 67,5! 68 78.5 4 600 4 620 4 860 4 600 4 620 4 860 • 1 I |
46 99,5 4 580 4 580 |
Doświadczenia tablicy „C'‘ wskazywały, że przy tern samem napięciu skutecznem w łuku i przy oporze drutowym powstawały pewne różnice w prądzie, t. j. prąd w łuku był nieco mniejszy, niż prąd przy oporze i, jak potwierdzały to badania w-atomierzem, w łuku powstaje pewien spółczynnik mocy prądu. Zauważymy tu, że napięcie w łuku nie jest sinusoidalne: krzywa napięcia jest spłaszczona i prosta symetrji nieco przesunięta względem środka. co przypuszczalnie powoduje wspomniany wyżej spółczynnik mocy.
Równanie trzecie jest równaniem krzywych drugiego rzędu. Charakterystyki prądowo-napięciowe byłyby więc elipsami lub kołami.
Dane prób 4-5-Ó-7 tablicy .,C“ wskazują lekkie odkształcenie charakterystyki prądowo-napięciowej przy włączeniu oporów rzeczywistych od krzywych drugiego rzędu, a dane prób 1-2-3 przy łuku wskazują na dalsze odchylenie od tych krzywych w łuku. Nie bacząc na to, wydłużenie ,,d” w doświadczeniach 8-em i 7-mem wskazują na znaczną elastyczność łuku.
Dalsze doświadczenia, wykonywane z elektrodami rozmaitych wytwórni, jak krajowych tak i zagranicznych, wykazują elastyczność łuku, większą i mniejszą, niż podane w poprzednich doświadczeniach.
Doświadczenie 9.
Doświadczenie 9 tablicy .,D wskazuje na różną elastyczność luku przy stosowaniu rozmaitych elektrod. W próbach od 1-ej do 9-ej warunki spawarki były te same: rapięcie biegu jałowego wynosiło 80 V, a prąd zwarcia ok. 300 A. Doświadczenia wskazują na wielki wpływ otuliny na elastyczność łuku. Elektrody wytwórni zagranicznej „B ' wykazują nieco lepszą elastyczność w próbach l-ej i 2-ej, niż krajowej „A‘ w próbie 6-ej, lecz zagraniczne w próbie 4-ej znacznie gorszą, niż krajowe. Elektrody słabo otulone wogóle wykazują mniejszą elastyczność łuku, niż mocno otulone, jak np. wytwórni „E w próbach 8-ej i 9-ej, lecz zato w próbie 10-ej przy nieco większem napięciu biegu jałowego elektroda w otulinie grubości 0,15 mm wykazuje znaczną elastyczność. Otulina ta różni się w składzie od otuliny w próbach 8-ej i 9-ej. Próba 11-sta wskazuje na znaczną elastyczność łuku elektrody 4 mm przy małym prądzie w stosunku do średnicy elektrody. Prąd zwarcia przy próbie 11-ej wynosił 120 A.
Tab! ..D”.
Próba |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
11 |
Zagrań |
i c z n |
e |
Krajowe |
Elektrobudowa |
Zagr. | ||||||
Wytwórnia i rodzaj elektrody |
mocno otulone |
śr. otul |
mocno otulone |
średnio otulone |
m. ot. | ||||||
Bi niebies. |
Ba czerw. |
B; szara |
b4 żółta |
C |
A |
D |
Ei |
El |
e3 |
b3 | |
Napięcie biegu jałowego V |
80 |
80 |
80 |
80 |
80 |
80 |
80 |
94 |
94 | ||
Średnica elektrody w mm |
4 5.6 |
4/5.5 |
4/5,8 |
4/4.6 |
4/5.2 |
4:5.8 |
4/5.7 |
4/4.3 |
4/4.5 |
2/2.3 |
4 5.5 |
Napięcie V przy przerwie |
56,5 |
61 |
51 |
46 |
47 |
55 |
53 |
39 |
43 |
48 |
43 |
Prąd w łuku A przy przerwie |
140 |
117 |
165 |
183 |
179 |
147 |
155 |
220 |
205 |
76 |
77 |
Wydłużenie średnie d . . . |
31.3 |
29 |
20 |
16 |
14 |
27 |
19 |
12 |
16 |
25 |
22 |
Wydłużenie maks. i minim. |
35/29 |
33 32 |
25 T 6 |
20 i 2 |
20/11 |
29/20 |
25/10 |
15/10 |
20'10 |
30/22 |
24 20 |
(3)
Zauważymy też, że transformatory do spawania posiadają wielką oporność urojoną i małą oporność rzeczywistą. Gdybyśmy przyjęli, że oporność urojona przy pew-nem nastawieniu transformatora jest stała X, to przy stałem napięciu Vo i zmiennej oporności rzeczywistej R, włączanej w obwód prądu, otrzymamy prąd / i napięcie na końcach oporności R, określane następującemi wzorami:
V = R I = R V°...
| X* -f R2
z czego łatwo wyprowadzić, że:
Dla porównania wyników doświadczeń tablica ,,E‘ podaje prądy, zalecane przy spawaniu przez różne wytwórnie, w stosunku do średnicy elektrod.
Tablica „E”.
Średnica elektr. mm |
1,6 |
2 |
2,5 |
3 1 I |
3,25 |
4 |
5 | |
„Arcos“ — Belgja . |
30 |
50 |
85 |
110 |
140 | |||
od-do A |
50 |
70 |
115 |
140 |
170 | |||
U • M | ||||||||
c | ||||||||
V- |
„Murax“ — Anglja A |
28 |
45 |
80 |
100 |
125 | ||
* >* |
od — do |
50 |
90 |
115 |
140 | |||
>5 |
„Bóhler“ — Niemcy A |
OO O O |
110 |
140 | ||||
od — do |
190 |
220 |