544443528

Przy projektowaniu układu zieleni w pierwszej kolejności należy uwzględnić specyficzne warunki fizjograficzne i biologiczne siedliska istniejącego na terenie objętym opracowaniem tj. okresowe podtopienia i stagnacja wody, wysoki poziom wód gruntowych, koncentracja zimnego powietrza, duże zacienienie i znaczna ekspansja roślinności naturalnej. Drugim ważnym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę to ekonomiczność pielęgnacji roślin w następnych latach.

Uwzględniając wyżej wymienione kryteria określono podstawowe założenia projektowe:

należy stworzyć czytelny układ wnętrz parkowych, skupin drzewostanu, grup drzew i okazów soliterowych

wprowadzić gatunki drzew i krzewów ozdobnych z przebarwień ulistnienia, kwiatostanów i owocostanów, a zarazem odpornych na okresowe zalewanie masy korzeniowej

nawiązanie składem gatunkowym do nurtów współczesnych w celu podkreślenia nowatorskiego założenia przestrzennego

podkreślić czytelny podział parku na dwie części - spacerowej i rekreacyjnej (koncentracja nowych nasadzeń w części spacerowej).

Specyficzne warunki, jakie panują na terenie opracowywanego parku - częste podtopienia i duża wilgotność powietrza powodują, że skład gatunkowy jest ograniczony ze względu na wyżej wymienione warunki i tworzy zwarte masywy dające duże zacienienie.

Takie zbiorowisko ma wartość przyrodniczą lecz przedstawia zaniżoną wartość wypoczynkową. Dlatego też w projekcie proponuje się prześwietlenie tego terenu (selekcja drzewostanu ze względów zdrowotnych i kompozycyjnych) i wprowadzenie roślin ozdobnych.

Drzewostan wytypowany do zachowania stanowi podstawę przyjętego rozwiązania projektowego i po przeprowadzeniu zabiegów pielęgnacyjno -sanitarnych stanie się cennym elementem parku.

Wzdłuż podstawy wału przeciwpowodziowego rosną dwa rzędy topól kanadyjskich /Populus canadensis/, o średnim wieku 30-40 lat. Drzewa w przeważającym procencie są w dobrej kondycji zdrowotnej z nielicznymi wyjątkami, lecz o jednostronnej zachwianej statyce na skutek silnych wiatrów. Gatunek ten charakteryzuje się krótkowiecznością i za kilka lat proces zamierania zacznie się na większości egzemplarzach.

Nasadzenia z omawianych topól ponadto mogą wpłynąć niekorzystnie na konstrukcję i funkcjonowanie wałów przeciwpowodziowych. System korzeniowy z dużym prawdopodobieństwem rozwinął się niejednolicie dla obu stron wału co może mieć duży wpływ na statykę budowli. Żywa masa korzeni wciąż pracuje /szczególnie w okresie wegetacji/ a tym samym zmienia swą objętość. Powoduje to czasowe powstanie /niewielkich/ wolnych przestrzeni w gruncie. W sytuacji zagrożenia powodziowego zjawisko to zwiększa skalę erozji. Dodatkowo, pnie drzew posadzone wzdłuż stopy wału od strony rzeki mogą stanowić zagrożenie tworzenia zatorów a tym samym utrudnić przepływ nadmiaru wody.

Nawiązując do w/w przepisów Prawa Wodnego, wzdłuż koryta rzeki, wału przeciwpowodziowego nie należy sadzić roślin wyższych takich jak drzewa i krzewy.

Zgodnie z zapisem planu zagospodarowania i wytycznymi konserwatorskimi dot. tego fragmentu miasta, czyli odsłonięcie jego panoramy oraz zagrożeniem wynikającym z bliskości wału przeciwpowodziowego projekt przewiduje usunięcie liniowego nasadzenia w/w drzew.