wprowadzeniu przedmiotów : język polski, historia i geografia Polski do szkół francuskich. I choć sekcje - z racji lokalizacji i ograniczonej liczby uczniów przyjmowanych do szkół międzynarodowych - nie mogą całkowicie zastąpić szkolnych punktów konsultacyjnych i szkół polonijnych, zapewniających kształcenie coraz liczniejszej grupy dzieci i młodzieży pochodzenia polskiego -są bez wątpienia strukturami, które należy rozwijać. Szkoły międzynarodowe zapewniają dostęp do atrakcyjnych programów edukacyjnych, utrwalających kontakt z językiem oraz kulturą ojczystą, ułatwiają integrację w kraju pobytu i - co najważniejsze - są gwarancją wysokiej jakości kształcenia przy niedużych nakładach finansowych, ponoszonych przez zainteresowane państwa. Warto więc może zastanowić się, czy nie słuszne byłoby wykorzystanie tego modelu edukacji także poza Francją, tam, gdzie jest to możliwe.
Historia sekcji międzynarodowych w szkołach francuskich wiąże się z powstaniem w 1953 roku Ecole SHAPE i Liceum NATO w Saint-Germain-en-Laye pod Paryżem, utworzonych z myślą o rodzinach stacjonujących we Francji wojsk Paktu Północnoatlantyckiego i koniecznością zapewnienia przybywającym do Francji dzieciom, kontynuacji nauki w języku ojczystym oraz integracji we francuskim systememie edukacji.
Dziś sekcje są integralną częścią francuskiego szkolnictwa, adresowaną do wszystkich uczniów pochodzących z państw, które podpisały dwustronne umowy o współpracy, przebywających we Francji czasowo lub na stałe. Podstawą prawną działalności szkół międzynarodowych jest Decret n° 81-594 z 11 maja 1981 roku, rozporządzenie określające główne cele tej formacji *:
ułatwienie uczniom obcojęzycznym integracji we francuskim
systemie edukacyjnym_
zapewnienie kształcenia umożliwiającego powrót do kraju
ojczystego_
poznanie dziedzictwa kulturowego kraju pochodzenia
motywacja uczniów francuskojęzycznych do pogłębiania znajomości języków obcych_