Do usuwania zanieczyszczeń gazowych ze strumieni gazów stosowane są procesy: absorpcyjne, spalania, kondensacyjne i biochemiczne bądź ich kombinacje z udziałem innych procesów wspomagających. Wybór metody i technologii oczyszczania gazu zależy od rodzaju zanieczyszczeń i ich charakterystyki, wielkości strumienia gazu, wymaganej sprawności oczyszczania i warunków lokalnych.
Absorpcja jest procesem dyfuzyjnego przenoszenia cząsteczek gazu do cieczy na skutek istnienia w układzie gradientu stężenia dyfundujących składników. Do tego procesu wykorzystuje się absorbery natryskowe, półkowe oraz absorbery z wypełnieniem w postaci różnego kształtu elementów wsypywanych luźno lub układanych, jak i z wypełnieniem regularnym bądź tzw. ruchomym.
Spalanie jest metodą kontrolowanej destrukcji, unieszkodliwiania zanieczyszczeń. W przypadku usuwania zanieczyszczeń gazowych, węglowodorów, destrukcja prowadzi do CO2 i pary wodnej z wydzieleniem ciepła. Zasadniczy wpływ na przebieg procesów spalania posiadają trzy parametry: temperatura, czas przebywania i burzliwość w strefie spalania. Substancje palne w zanieczyszczonym gazie stanowić mogą gazy, krople mgły lub cząstki stałe. Problemem jest niecałkowite spalanie i niedopuszczenie do emisji półproduktów spalania, które są o wiele bardziej niebezpieczne niż zanieczyszczenia wyjściowe.
Spalanie termiczne jest procesem bardzo energochłonnym i kosztownym. Przeprowadza się je w temperaturach 80(H1200°C. Należy kontrolować temperaturę spalania, ponieważ, w czasie wysokotemperaturowego spalania powyżej 1400°C powstają tlenki azotu na skutek spalania azotu z powietrza, powodujące wtórne zanieczyszczenie atmosfery. W przemyśle rafineryjnym i petrochemicznym stosuje się spalanie odlotowych gazów palnych samych lub z dodatkiem paliwa gazowego. Spalanie takie odbywa się w pochodniach, które są charakterystyczne dla tych zakładów.
10