- posiada umiejętności obserwowania, diagnozowania, wyjaśniania złożonych sytuacji edukacyjnych i wychowawczych w procesie kształcenia i wspierania osób z niepełnosprawnością intelektualną z zaburzeniami sensorycznymi oraz analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań
- ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej, potrafi używać języka specjalistycznego i porozumiewać się w sposób precyzyjny i spójny przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w zakresie pedagogiki specjalnej, jak i z odbiorcami spoza grona specjalistów
- posiada umiejętność samodzielnego analizowania tekstów, krytycznej oceny stanowisk teoretycznych oraz argumentacji własnego stanowiska w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych.
- ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia
-jest wrażliwy na problemy osób niepełnosprawnych i niedostosowanych społecznie, ich edukację i rozwój społeczny, gotowy do komunikowania się i współpracy z otoczeniem, w tym z osobami niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie
- uznaje autonomię i podmiotowość wychowanka/ucznia/podopiecznego w podejmowanych działaniach z zakresu pedagogiki specjalnej, docenia znaczenie procesów normalizacyjnych w środowisku osób z niepełnosprawnością
-jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach realizujących działania z zakresu pedagogiki specjalnej i zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie
Treści programowe:
Anatomia i fizjologia wzroku. Elementy okulistyki i optometrii. Metody diagnozy zaburzeń widzenia. Pomoce rehabilitacyjne wykorzystywane w edukacji i rehabilitacji osób niepełnosprawnych wzrokowo, Terminologia związana z tyflopedagogiką. Kompensacja zmysłów i jej znaczenie w życiu osób niewidomych. Choroby narządu wzroku i ich konsekwencje (retinoblastoma, retinopatia, jaskra, zaćma, choroba Stargardta, choroba zęzowa). Zaburzenia współwystępujące. Niepełnosprawność wzrokowa jako konsekwencja innych zespołów zaburzeń (zespół Marfana, zespół Prader-Wilłego). Utrata wzroku i jej konsekwencje dla rozwoju człowieka. Wpływ niepełnosprawności wzrokowej na osobowość człowieka. Bariery komunikacyjne i mentalne - utrudnienia dla samodzielnego funkcjonowania osób niewidomych. Funkcjonowanie osób słabo widzących i niewidomych w sferze rozwoju motorycznego, poznawczego, emocjonalnego i społecznego. Problemy orientacji przestrzennej i samoobsługi. Doświadczenia człowieka ociemniałego -symulacja zaburzeń widzenia