lub bardziej groźnych wypadków drogowych, gdyż niepotrzebnie absorbują i rozpraszają uwagę kierowcy.
Jak pokazuje doświadczenie, projektowanie interfejsu nie jest zagadnieniem drugorzędnym. W biznesie dobry projekt może zadecydować o sukcesie przedsięwzięcia, bądź też stać się przyczynąjego upadku. Jest czynnikiem wpływającym na bezpieczeństwo ludzkiego życia, choć w niektórych przypadkach związek ten nie jest wyraźnie widoczny. Jednak coraz więcej osób, nie tylko specjalistów z informatyki, dostrzega wagę zagadnienia. Dużym zainteresowaniem cieszą się badania mające na celu poznanie i zrozumienie czynników wpływających na poprawę użyteczność interfejsów. Badaniami tymi zajmuje się nauka nazywana Dialogiem Człowieka z Komputerem (Humań -Computer Interaction). Nie jest to nowy kierunek. Istnieje już od kilkudziesięciu lat, a u jego podstawy leżą odkrycia w wielu innych dziedzinach wiedzy. Kierunek ten jest obecnie intensywnie rozwijany i prawdopodobnie nie zmieni się to w przyszłości, o ile nadal powstawać będą coraz bardziej złożone systemy, wraz z którym pojawiają się nowe problemy dotyczące użyteczności interfejsów.
Dialog Człowieka z Komputerem (Humań - Computer Interaction) to dziedzina wiedzy zajmująca się badaniem użyteczności interfejsów. Naukowcy starają się poznać i zrozumieć, w jaki sposób oprogramowanie oraz inne produkty można dostosować do potrzeb człowieka, tak aby użytkownik mógł z nich korzystać, chciał tego oraz sprawiało mu to przyjemność.
Dialog Człowieka z Komputerem charakteryzuje się istnieniem różnych podejść do problemu użyteczności. Opiera się na badaniach nie tylko z zakresu informatyki, ale także wielu innych dyscyplin nauki. Często są to całkiem odmienne dziedziny. Osoba zajmująca się projektowaniem interfejsów musi być wszechstronnie uzdolniona. Powinna posiadać wiedzę z zakresu ergonomii, aby zrozumieć fizyczny aspekt pracy człowieka oraz socjologii, aby móc spojrzeć na problem interakcji w szerszym kontekście. Poznanie użytkownika i jego zachowania wymaga znajomości podstaw psychologii. Dobry projektant powinien być inżynierem, gdyż wiąże się to z opracowaniem nowej technologii, oraz grafikiem, aby umieć zbudować przyjazny i atrakcyjny interfejs. Powinien także znać się na ekonomii, aby wypromować i sprzedać swój produkt. Podobne wymagania można jeszcze długo wyliczać. Podstawy Dialogu Człowieka z Komputerem są więc bardzo szerokie. Trudno jest też wskazać, nawet w przybliżeniu, kiedy dziedzina ta powstała. Niektórzy próbują dostrzec jej źródeł we wczesnych latach sześćdziesiątych i zapoczątkowanych wówczas badaniach nad takimi innowacyjnymi technikami jak edycja tekstu czy wykorzystanie myszy. Według innej opinii, sprecyzowanie podstawowych założeń Dialogu Człowieka z Komputerem i właściwe narodziny tej nauki, nastąpiły na początku lat osiemdziesiątych. Często podawany jest rok 1982, w którym odbyła się konferencja poświęcona czynnikom ludzkim w systemach komputerowych („Humań Factors in Computer Systems”). Prawdą jest, że lata osiemdziesiąte stanowiły prawdziwy przełom w rozwoju Dialogu Człowieka z Komputerem. Gwałtownie wzrosła ilość badań i osiągnięć w zakresie użyteczności interfejsów. Przyjęcie tej tezy wymaga wymienienia
16