PAŃSTWOWA K-.1U 7 OVir.TCiJA
Londyn, 18-go X.!r.*4r
TUZY
do instrukcji dla Delegacji Polskiej na Międzynarodową Konferencję Lotniczą w Chicago, przedstawiono przoz Państwową Ito&ę lotniczą Kzą&owi R. P.
I. Przyjęto zaróv/no na okres przejócioY/y jak i normalnej pokojowej komunikacji lotniczej zasadę "wolności tranzytu i wolności lądowań technicznych" na szlakach u. talony oh. w drodze umów międzynarodowych lub rozporządzeń państwowych. lądowania zaś handlowe i kabotaż lotniczy winny , być uzależnione od etosownych .'orozumień zainteresowanych
i państw.
II. Ustalono iż w okresie normalnej, pokojowej pracy żadne z państw nie będzie mogło odmówić innemu państvm utrzymywania z nim , na zasadach wzajemności, handlowej komunikacji lotniczej. Pod pojęciom wzajemności nio koniecznie należy rozumieć prawo do wykonywania komunii a cj i lotniczej. Hoże to być i inne uprawnienie lub świadczeni o.
III. Polska winna dążyć nie tylko do utrzymania swego przedwojennego stanu posiadania w zakresie międzynarodowej komunikacji lotniczej, lecz starać oię o jego rozszerzenie z komunilacją transatlantycką włącznie. Ponadto Polska winna dążyć do ściągnięcia na swój teren możliwie największej ilości mię* dzynarodowych linii docelowych i tranzytowych, jak również do zapewnienia sobie udziału w eksploatacji szlaki między-narodowych i ewentualnie wewnętrznych, obsłu iwanych przed wojną przez Niemcy lub ich sojuszników, jeśli te państwa z komunikacji lotniczej zostaną wyłączone.
IY. Polska winna dążyć do popierania wszelkich wniosków, zmierzających do'największego rozwoju międzynarodowej komunikacji lotniczej z zastrzeżeniem, że nie będą one stały w sprzeczności z istotnymi interesami Państwa Polskiego. Ułatwienia te winny w pierwszym rzędzie dotyczyć normalizacji techniki eksploatacyjnej, jak również przyjęcia w międzynarodowych stosunkach 1 tniczych jednego języka.
■» V. Ze względu na poważny dorobek w zakresie rozwoju międzyna-
* rodowej komunilcacji lotniczej istniejących przód wojną
, instytucyj C.I.N.A. i C.I.T.E, J.A., działających w olcrosie
przedwojennym na zasadzie równouprawnienia wszystkich państw, Polska winna dążyć do utrzymania dalszo,go ich bytu po wprowadzeniu stosownych zmian.
VI. Gdyby nie tyło możności utrzymania Międzynarodowej Komisji Żeglugi Powietrznej należałoby dążyć do wprowadzenia międzynarodowej władzy lotniczej, złożonej z :
a) międzynarodowej Rady dla spraH'komunikacji lotniczej, jako władzy ustawodawczej yt której na równych prawach zasiadałyby wszystkie paóstro, i
b) Wydziału Wykonawczego, którego konstrukcja winna gwarantować ochronę państw mniejszych i gospodarczo słabszych.
Kompetencje międzynarodowej władzy lotniczej nie powinny w zasadzie znacznie przekraczać zakresu , przewidzianego w Konwencji Paryskiej 2 r.lbllJ.