5895614108

194 ARTYKUŁY

tezaurus — „tezaurus, którego pole semantyczne pozostaje w relacji nadrzędności z polami semantycznymi tezaurusów specjalistycznych”, tezaurus naczelny (tezaurus nadrzędny) — „tezaurus, którego wyspecjalizowaną funkcją, jest funkcja metainformacyjna względem pól semantycznych tezaurusów dziedzinowych”. Warto zwrócić uwagę, że termin t e -zaurofaseta w STIN jest podany w znaczeniu ,język tezaurofasetowy”, natomiast obecnie w publikacjach nazwa ta została przyjęta dla pierwszego tezaurusa fasetowego zbudowanego przez J. Aitchison dla Electrical Engine-ering Company w 1968 r.

W związku ze zbudowaniem nowego typu tezaurusa (na podstawie kartoteki haseł przedmiotowych British National Bibliography) — w którym część systematyczna zbudowana jest według kategorii Ranganathana — przeznaczonym do indeksowania specjalną metodą indeksowania fasetowego pojawił się nowy termin klasaurus.

Zwraca uwagę fakt uporządkowania terminologii dotyczącej tezaurusów. Niewątpliwie jest to zasługa wydania normy PN-92/N-09018 Tezaurus jedno-języczny. W STIN brak wielu terminów związanych z tezaurusami: artykuł askryptorowy — „pozycja części alfabetyczno-hierarchicznej tezaurusa składającego się z askryptora, wskaźnika relacji ekwiwalencji U i deskryptora lub kombinacji deskryptorów reprezentujących w języku deskryptorowym znaczenie tego askryptora”, askryptor tytułowy — „hasło artykułu askryptorowego”, deskryptor gatunkowy — „deskryptor związany z deskryptorem tytułowym relacją gatunek — rodzaj”, deskryptor rodzajowy — „deskryptor związany z deskryptorem tytułowym relacją rodzaj — gatunek”, deskryptor szerszy generycznie — „deskryptor będący nazwą rodzaju, związany z deskryptorem tytułowym relacją nadrzędności”, deskryptor węższy generycznie — „deskryptor będący nazwą gatunku, związany z deskryptorem tytułowym relacją podrzęd-ności”, deskryptor szerszy mereologicznie — „deskryptor będący nazwą całości lub klasy, związany z deskryptorem tytułowym relacją nadrzędności”, deskryptor węższy mereologicznie — „deskryptor będący nazwą części lub elementu, związany z deskryptorem tytułowym relacją podrzędności”, deskryptor prosty — „deskryptor równo-kształtny z jednym wyrazem ortograficznym języka naturalnego”, deskryptor złożony — „deskryptor równokształtny z wielowyrazową frazą rzeczownikową języka naturalnego”.

W słownictwie tezaurusów można zaobserwować pewne zmiany znaczeniowe, mianowicie w STIN termin deskryptor główny został zdefiniowany jako „deskryptor określający główny temat dokumentu lub kwerendy”, natomiast w PN-92/N-09018 opatrzono go definicją „deskryptor niepod-porządkowany semantycznie żadnemu innemu deskryptorowi”.

Wraz z coraz większym zainteresowaniem tezaurusami wielojęzycznymi, tłumaczeniem tezaurusów z jednego języka naturalnego na inny pojawiły się nowe terminy z nimi związane: język źródłowy — .język naturalny