*Ujęcie ustanawiające - ujęcie w pianie ogólnym, rozpoczynające scenę lub sekwencję, przedstawiające miejsce akcji, czas, postaci. Zapewnia widzowi orientację w przestrzeni i rozwoju akcji.
Ujęcie przeciw ujęcie - na przykład w dialogu: ujęcie, kontrujęcie, ujęcie, kontrujęcie.
Scena - całość kompozycyjna złożona z jednego lub kilku ujęć, ale oparta na jedności czasu, miejsca i akcji.
*Scena - jednostka kompozycyjna utworu filmowego, fabularnego lub dokumentalnego; fragment akcji rozgrywający się w jednym miejscu i z określoną grupą postaci. Posiada swój początek, rozwinięcie i zakończenie, punkt kulminacyjny i rozwiązanie. Może być zrealizowana w jednym ujęciu lub składać się z kilku ujęć.
Sekwencja - seria scen powiązanych logicznie i kompozycyjnie, ukazujący spójny rozwój narracji (na przykład działań jednego bohatera) stanowiąca całość dramaturgiczną.
Montaż - mianem tym określa się zabieg filmowy polegający na łączeniu ze sobą poszczególnych ujęć. Jest on podstawowym składnikiem języka filmu, słusznie uważanym za warunek istnienia filmowej narracji. Ujęcia można łączyć ze sobą ze względu na reguły prawdopodobieństwa, ale także estetyki. W początkowym etapie polegał na rozbiciu jednorodnej, zaczerpniętej z tradycji teatralnej przestrzeni na mniejsze fragmenty i ułożeniu ich według czytelnych dla widza zasad. W dalszym etapie pozwolił na rozwinięcie struktury filmu i budowanie rozmaitych znaczeń w jego obrębie.