Badanie katu
Kał pobiera się przed rozpoczęciem leczenia lub po 1-3 tygodniach od zakończenia leczenia. Materiał powinien zostać oddany do czystego, suchego papierowego woskowanego naczynia lub naczynia z tworzywa sztucznego, ewentualnie na papier, a następnie pobrany patyczkiem z 2-3 miejsc do właściwego pojemnika, wypełnionego maksymalnie do 2/3 objętości. Zaleca się trzykrotne wykonanie badania kału w odstępach 2-3 dniowych w przeciągu 10 dni. Taki sposób postępowania znacznie podnosi prawdopodobieństwo wykrycia pasożytów, przede wszystkim nieregularnie wydalanych cyst pierwotniaków.
W przypadku badania wymazu okołoodbytniczego w kierunku owsika ludzkiego (Enterobius vermicularis) materiał pobiera się z okolic odbytu po rozchyleniu fałdów skórnych rano, przed myciem i oddaniem kału. Wymaz pobiera się w odstępach 3-5 dniowych za pomocą przylepca celofanowego (metoda Grahama), bagietki z celofanem (metoda Halla) lub wykorzystując wymazówkę z parafiną i wazeliną.
Po pobraniu należy materiał niezwłocznie dostarczyć do laboratorium. Transportować w temperaturze pokojowej lub schłodzone (w przypadku poszukiwania koproantygenów). W przypadku kału uformowanego materiał może zostać zbadany do 72 godzin od momentu pobrania, przy czym do tego czasu powinien być przechowywany w temperaturze lodówki. Dłuższe przechowywanie umożliwia stosowanie odpowiednich utrwalaczy. Kał wodnisty lub po środkach przeczyszczających należy zbadać do 30 minut, kał luźny do 60 minut od pobrania (poszukiwanie trofozoitów pierwotniaków).
Badanie powinno obejmować zarówno ocenę makroskopową (konsystencja kału, obecność śluzu, krwi, postaci dorosłych lub fragmentów pasożytów) jak i mikroskopową (możliwe: preparat w soli fizjologicznej, preparat podbarwiany płynem Lugola, preparaty zagęszczane metoda sedymentacji lub flotacji, preparat gruby wg Kato i Miura, preparat trwale