5981675102

uczelni, którzy uprzednio związani byli z innymi ośrodkami naukowymi (ks. Bronisław Żongoltowicz, ks. lózcfFlorczak). W1919 r. władze Uczelni podjęły starania o pozyskanie zagranicznych profesorów prawa kanonicznego. Jednym z wykładowców został o. Gommar Mi-

działu i jego współorganizator.

Władze uczelni szukały także kandydatów na profesorów wśród ka-nonistów w kraju. I tak kolejno zostali zatrudnieni profesorowie: ks. Jan Wiślicki, ks. Józef Pruszkowski, ks. Henryk Insadowski, ks. Jan Roth. W późniejszym czasie Wydział uzupełniał kadry swoimi absolwentami. Pierwszym z nich był ks. Piotr Kałwa, uczeń Władysława Abrahama,

tu Lubelskiego. W początkowej fazie rozwoju Wydziału jego struktura.

Wydziału powołała do życia dwie sekcje: prawno-społcczną i prawno-historyczną. Wkrótce, jeszcze w tym samym roku akademickim, utworzono na Wydziale trzecią sekcję, prawno-moralną.

Od roku akademickiego 1923/1924 zniesiono podział na sekcje i zmieniono nazwę Wydziału, który odtąd nosił nazwę Wydziału Prawa Kanonicznego i istniał do 1984 r.

jedynym odrębnym Wydziałem tej dyscypliny naukowej w Polsce.

Wilno) prawo kanoniczne było uprawiane w ramach wydziałów teologicznych. Po zakończeniu drugiej wojny światowej Wydział Prawa Kanonicznego wznowił swoją działalność i funkcjonował nieprzerwanie do roku 1984, kiedy to powstał Wydział Prawa Kanonicznego i Nauk Prawnych. Od tego czasu prawo kanoniczne funkcjonowało w ramach Wydziału jako Sekcja Prawa Kanonicznego. Zmiana nazwy

Kanonicznego i Świeckiego, w 1999 r. zaś - na Wydział Prawa, Pra-

15 lutego 2005 r. nastąpiło przekształcenie Sekcji Prawa Kanonicznc-

Rada Wydziału Prawa Kanonicznego, 1978 r. Od lewej: M. Stasiak, W. Góralski,J. Rybczyk, P. Hemperek, M. Krąpiec, W. Wóicik, J. Krukowski, W. Sawicki, J. Grzywacz, fot. J. Kolasa

17

Historia