52
52
Jednostki roślinności
Wskaźniki
O S K B P M G
(Carpinion betuli) Stellario-Carpinetum Galio-Carpinetum
Tilio-Carpinetum odmiana subborealna Tilio-Carpinetum odmiana mazowiecka Tilio-Carpinetum odmiana małopolska Tilio-Carpinetum odmiana wołyńska Aceri-Tilietum
(Quercetalia pubescentis)
Potentillo albae-Quercetum Lithospermo-Quercetum
(Alno-Padion)
Circaeo-Alnelum Ficario-Ulmetum
Carici-Fraxinetum odmiana niżowa Carici-Fraxinetum odmiana podgórska Alnetum incanae
(Inne)
Salici-Populetum
Carici elongatae-Alnetum
Erico-Pinetea
Festuco-Brometea
Oxycocco-S phagnetea
Erico-Sphagnetalia
Zbiorowiska pięter sub- i alpejskiego
2 2-----
-3-----
-22 1---
-2 2----
-22---1
-22-1--
-2----2
- 1 1-2--
-----3 _
-2 2----
- 2-----
2 2-----
-2----2
------3
1
1
2
3
---3 2
- 2---
3
Oznaczenia wskaźników: O - atlantycki (oceaniczny), S - środkowoeuropejski, K - kontynentalny, B — borealny, P — pontyjski, M — przyśródziemnomorski, G — górski.
Zestaw tych zbiorowisk jest z oczywistych powodów zbliżony do legendy Mapy potencjalnej roślinności naturalnej Polski, jednak w niektórych przypadkach w stosunku do niej rozbudowany, dzięki wykorzystaniu przez autora wyników ogólnej geobotanicznej syntezy zróżnicowania zbiorowisk leśnych Polski (Matuszkiewicz W., Matuszkiewicz J. w druku), a w innych zubożony — gdy nie było wiadomo, jaki jest fitogeograficzny charakter wyróżnionych w legendzie odmian regionalnych niektórych zespołów roślinnych.
W drugim etapie prac nadano poszczególnym jednostkom potencjalnej roślinności naturalnej wskaźnikowe wartości charakterystyki fitogeograficznej. Wychodząc z analizy areałów poszczególnych zbiorowisk (zespołów) roślinnych występujących w Polsce, podobnie w pewnym stopniu jak to uczynił W. Matuszkiewicz (1980), lecz z uproszczeniami, wyróżniono siedem typów zasięgów. Oto one:
— oceaniczny, to jest związany z obszarami o atlantyckim klimacie, takimi jak północne Niemcy, Dania, czy u nas Pomorze;
— środkowoeuropejski, czyli mający centrum rozprzestrzenienia w tej części kontynentu (południowe i środkowe Niemcy, Czechy);
— kontynentalny, to jest związany z terenami o kontynentalnym klimacie (strefa lasów mieszanych i liściastych we wschodniej części kontynentu Europy);