5996832577

52

52

Jednostki roślinności

Wskaźniki

O S K B P M G

(Carpinion betuli) Stellario-Carpinetum Galio-Carpinetum

Tilio-Carpinetum odmiana subborealna Tilio-Carpinetum odmiana mazowiecka Tilio-Carpinetum odmiana małopolska Tilio-Carpinetum odmiana wołyńska Aceri-Tilietum

(Quercetalia pubescentis)

Potentillo albae-Quercetum Lithospermo-Quercetum

(Alno-Padion)

Circaeo-Alnelum Ficario-Ulmetum

Carici-Fraxinetum odmiana niżowa Carici-Fraxinetum odmiana podgórska Alnetum incanae

(Inne)

Salici-Populetum

Carici elongatae-Alnetum

Erico-Pinetea

Festuco-Brometea

Oxycocco-S phagnetea

Erico-Sphagnetalia

Zbiorowiska pięter sub- i alpejskiego

2 2-----

-3-----

-22 1---

-2 2----

-22---1

-22-1--

-2----2

- 1 1-2--

-----3    _

-2 2----

- 2-----

2 2-----

-2----2

------3

1

1

2

3

---3 2

- 2---

3

Oznaczenia wskaźników: O - atlantycki (oceaniczny), S - środkowoeuropejski, K - kontynentalny, B — borealny, P — pontyjski, M — przyśródziemnomorski, G — górski.

Zestaw tych zbiorowisk jest z oczywistych powodów zbliżony do legendy Mapy potencjalnej roślinności naturalnej Polski, jednak w niektórych przypadkach w stosunku do niej rozbudowany, dzięki wykorzystaniu przez autora wyników ogólnej geobotanicznej syntezy zróżnicowania zbiorowisk leśnych Polski (Matuszkiewicz W., Matuszkiewicz J. w druku), a w innych zubożony — gdy nie było wiadomo, jaki jest fitogeograficzny charakter wyróżnionych w legendzie odmian regionalnych niektórych zespołów roślinnych.

W drugim etapie prac nadano poszczególnym jednostkom potencjalnej roślinności naturalnej wskaźnikowe wartości charakterystyki fitogeograficznej. Wychodząc z analizy areałów poszczególnych zbiorowisk (zespołów) roślinnych występujących w Polsce, podobnie w pewnym stopniu jak to uczynił W. Matuszkiewicz (1980), lecz z uproszczeniami, wyróżniono siedem typów zasięgów. Oto one:

—    oceaniczny, to jest związany z obszarami o atlantyckim klimacie, takimi jak północne Niemcy, Dania, czy u nas Pomorze;

—    środkowoeuropejski, czyli mający centrum rozprzestrzenienia w tej części kontynentu (południowe i środkowe Niemcy, Czechy);

—    kontynentalny, to jest związany z terenami o kontynentalnym klimacie (strefa lasów mieszanych i liściastych we wschodniej części kontynentu Europy);