5996832655

95

Wyjątek stanowi Kraina Wyżyny Lubelskiej, włączona do omawianego działu na skutek wyższego podobieństwa charakterystyki biogeograficznej inwentarza roślinności naturalnej do innych krain Działu Mazowiecko-Poleskiego niż do krain zaliczonych do Działu Wyżyn Południowopolskich (patrz rozdz. 4.3.3), pomimo występowania tu grądów subkontynentalnych w odmianie małopolskiej.

Dział Mazowiecko-Poleski wyróżnia się w stosunku do wcześniej omawianych działów występowaniem — podobnie jak w Dziale Północnym Mazur-sko-Białoruskim — kontynentalnych borów mieszanych zespołu Serratu-lo-Pinetum\ wykształcają się one tu w odmianie sarmackiej. (W Dziale Północnym zespół ten wykształca odmianę subborealną).

W zestawieniu z geobotanicznym podziałem Polski przeprowadzonym przez W. Szafera (1972) wyróżniony Dział Mazowiecko-Poleski odpowiada w ogólnym tylko zarysie trzem wschodnim krainom z Poddziału Pasa Wielkich Dolin (w ujęciu Szafera krainy: Mazowiecka, Podlaska i Polesie Lubelskie). Ponadto do omawianej jednostki włączono wschodnie części Krainy Pomorski Południowy Pas Przejściowy, część Krainy Wielkopols-ko-Kujawskiej, Okręg Radomsko-Kozienicki z Krainy Północne Wysoczyzny Brzeżne, fragment Okręgu Koneckiego z Krainy Gór Świętokrzyskich, większość Krainy Wyżyny Lubelskiej, a także część Okręgu Kurpiowsko-Piskiego z Krainy Mazursko-Kurpiowskiej.

W porównaniu z regionalnym podziałem fizycznogeograficznym (Kondracki 1978) Dział Mazowiecko-Poleski nie odpowiada żadnej z dużych jednostek regionalnych. Obejmuje on trzy pełne makroregiony z Podprowincji Nizin Środkowopolskich: Nizina Północnomazowiecka (318.6). Nizina Środkowo-mazowiecka (318.7), Nizina Południowopodlaska (318.9) oraz większość Wzniesień Południowomazowieckich (318.8), a ponadto fragment Pojezierzy Połu-dniowopomorskich (314.6/7), Doliny Dolnej Wisły (314.8), znaczną większość Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego (315.2), wschodnie części Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej (315.3). Przedgórze Iłżeckie z Wyżyn Kielecko-San-domierskich (342.3), znaczną większość Wyżyny Lubelskiej (343.1), całość Polesia Podlaskiego (845.1) — przy czym mezoregion Równina Łęczyńs-ko-Włodawska (845.16) tego makroregionu odpowiada fragmentowi Poddziału Poleskiego — mezoregion Obniżenie Dorohuckie (845.31) z Polesia Wołyńskiego (445.3), oraz mezoregiony: Wysoczyzna Kolneńska (843.31) i Wysoczyzna Wysokomazowiecka (843.35) z Niziny Północnopodlaskiej (843.3).

W porównaniu z jednostkami przyrodniczo-leśnej regionalizacji (Trampler i in. 1990) Polski Dział Mazowiecko-Poleski w ogólnym zarysie odpowiada Krainie Mazowiecko-Podlaskiej z wyłączeniem z niej Dzielnicy Wyżyny Wschodniolubelskiej oraz Mezoregionu Wysoczyzny Kłodawsko-Tureckiej i części Mezoregionu Wysoczyzny Bielskiej, natomiast włączeniem: Dzielnicy Wysoczyzny Kolneńskiej, Dzielnicy Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego, Dzielnicy Kotliny Toruńsko-Płockiej, Dzielnicy Radomsko-Iłżeckiej i większości Dzielnicy Wyżyny Zachodniolubelskiej.

Dział Mazowiecko-Poleski rozdzielony został na dwa poddziały i na pięć krain geobotanicznych, z których dwie dzielą się na trzy podkrainy każda. Różnice w inwentarzu naturalnych zbiorowisk roślinnych krain i podkrain wynikają w omawianym dziale ze zmienności zbiorowisk borów świeżych na