86
niektórych obszarów na Warmii i Mazurach do omawianego działu, podczas gdy Trampler zalicza je do innych krain przyrodniczo-leśnych.
Dział Pomorski dzieli się na sześć krain geobotanicznych o odrębnych zestawach potencjalnych zbiorowisk roślinnych. Bardzo wyraźnie odrębna jest Kraina Brzegu Bałtyku odznaczająca się występowaniem zbiorowisk związanych z bezpośrednim oddziaływaniem morza. Specyficzny jest dla tej krainy krajobraz sosnowych borów nadmorskich zespołu Empetro nigri-Pinetum, ciągnący się szerszym lub węższym pasem wzdłuż wybrzeża, tam gdzie występują wydmy utworzone z piasków morskich.
Kraina Pobrzeża Słowińskiego odznacza się dominacją krajobrazu pomorskich buczyn, a o specyfice geobotanicznej tej krainy stanowi występowanie (z rzadka) wyraźnie atlantyckiego zbiorowiska acidofilnego lasu brzozowo-dębo-wego zespołu Betulo-Quercetum.
Kraina Pojezierzy Srodkowopomorskich, obejmująca typowe obszary pojezierne od Gdańska po Stargard Szczeciński, w największym stopniu reprezentuje charakterystykę działu jako całości. Wykształciły się tu różne krajobrazy roślinne, w zależności od ukształtowania terenu, ale najbardziej typowy jest krajobraz pomorskich buczyn i acidofilnych dąbrów.
Kraina Szczecińska, stanowiąca przedłużenie poprzedniej w kierunku zachodnim, obejmuje obszary pojezierne, na których dominuje krajobraz pomorskich buczyn. W porównaniu do wcześniej omawianej krainy wyróżnia się występowaniem na niektórych stanowiskach dąbrów ciepłolubnych i zbiorowisk muraw stepowych (np. Bielinek nad Odrą), specyfiką lasów buko-wo-dębowych (Fago-Quercetum w odmianie z Lonicera periclymenum) oraz występowaniem atlantyckich łęgów zespołu Carici remotae-Fraxinetum.
Kraina Sandrowych Przedpoli Pojezierzy Środkowopomorskich ma przejściowy charakter między Działem Pomorskim a przylegającym od południa Działem Brandenbursko-Wielkopolskim. Duże obszary zajmują tu, jak wskazuje nazwa, równiny sandrowe, na których wykształca się krajobraz borów i borów mieszanych. W obrębie krainy wyróżniono trzy podkrainy: Gorzowską, Wałecką i Tucholską, z których każda ma nieco inny inwentarz zbiorowisk roślinnych.
Stosunkowo dużą odrębność w ramach Działu Pomorskiego wykazuje Kraina Wschodniopomorska rozdzielona na cztery podkrainy: Wschodniopo-morską Właściwą, Warmińską, Staropruską i Brzeżną. O specyfice tej krainy decyduje mieszanie się elementów atlantyckich i subborealnych. Podkraina Wschodniopomorska Właściwa, obejmująca pojezierne obszary po obu stronach doliny dolnej Wisły, charakteryzuje się dominacją krajobrazu grądów i niżowych buczyn. Obok grądów typu atlantyckiego (Stellario-Carpinetum), występujących w całej krainie, inne zbiorowiska atlantyckie odgrywają tu jeszcze dużą rolę w krajobrazach; w szczególności dotyczy to lasów bukowych {Melico-Fagetum, Luzulo pilosae-Fagetum), acidofilne dąbrowy zespołu Fago-Quercetum są już bowiem dość rzadkie, a niektórych innych zbiorowisk atlantyckich nie ma już tu wcale; równocześnie zbiorowiska subborealne jeszcze prawie tu nie występują. W Podkrainie Warmińskiej, przy podobnych krajobrazach jak w poprzedniej, udział zbiorowisk atlantyckich jest dominujący, ale stosunkowo częste są stanowiska subborealnych zbiorowisk borów świerkowych ze związku Vaccinio-Piceion (zespoły: Sphagno girgen-