Drewno i materiały drewnopochodne
Drewno jest materiałem budowlanym stosowanym w konstrukcjach ściennych i dachowych,
do produkcji okien i drzwi, układania podłóg oraz do okładzin ściennych.
W budownictwie wykorzystuje się również produkty drewnopochodne:
" płyty wiórowe,
" płyty wiórowe OSB,
" płyty pilśniowe,
" sklejki,
" oleiny i forniry.
Podłogi drewniane
Podłogi drewniane można podzielić na:
" z elementów z litego drewna (lite deski, klepki parkietowe i mozaika),
" z elementów z drewna klejonego warstwowo (deski klejone warstwowo).
Deski podłogowe
Deski mają najczęściej długość 0,5-6 m, grubość 21-30 mm, szerokość 8-18 cm. Krawędzie
desek mogą być wyprofilowane na pióra i wpusty lub na zakładkę. Deski mocuje się na
drewnianych legarach. Pod legarami rozkłada się warstwę hydroizolacji z folii, a pomiędzy
legary można założyć wełnę mineralną.
Parkiet
Parkiety robi się z klepek - podłużnych deszczułeczek o grubości 16-22 mm, długości 200-
500 mm i szerokości 30-100 mm, które łączy się na pióro i wpust. Istnieją również klepki
lamelowe z gładkimi bocznymi ścianami - cieńsze od klasycznych, które łączy się na styk.
Podłożem pod tradycyjny parkiet może być podkład z desek, płyt wiórowych lub jastrych
cementowy i gipsowy. Klepki przykleja się najczęściej, za pomocą specjalnych klejów do
parkietów. Do podłoży drewnianych i drewnopochodnych klepki tradycyjne łączone na wpust
i pióro można też przybijać. Układanie parkietu rozpoczyna się zawsze od środka
pomieszczenia.
Parkiety mozaikowe
Wykonane są z małych elementów różnych kształtów z litego drewna naklejonych na siatkę
lub papier. Mozaikę przykleja się do mineralnych podłoży podłogowych klejem do parkietów
lub lepikiem. Elementy te ułożone są na płytach mozaikowych według podobnych wzorów,
jakie tworzą deszczułki parkietowe, np. w szachownicę, jodełkę czy w cegiełkę.
Podłogi z drewna litego dostępne są w kilku gatunkach (klasach) oznaczanych od I do V
(najczęściej I-III). Oznaczenie klasy charakteryzuje wygląd, jednolitość barwy oraz usłojenie
elementów:
I klasa: brak sęków, jednolita barwa, słoje jednolicie ułożone,
II klasa: występowanie niewielkich sęków o średnicy do 6 mm, nieznaczne różnice barwy,
słoje lekko zakrzywione, pofalowane,
III-V klasa: mogę występować sęki o większych średnicach, a barwa i słoje mogą być
rozłożone nierównomiernie.
Podłogi warstwowe
Podłogi warstwowe charakteryzują się prostym montażem oraz tym, że nie ulegają
odkształceniom. Krzyżowe ułożenie warstw względem siebie umożliwia pracę drewna.
Wierzchnia warstwa tzw. licowa wykonana jest z drewna wysokogatunkowego. Wyglądem
może przypominać pojedynczą deskę lub klepki parkietowe. Warstwa ta pokryta jest
wielowarstwowymi powłokami lakierowymi utwardzanymi promieniami UV lub termicznie.
Rdzeń jest zbudowany z listewek drewna iglastego ułożonych prostopadle do warstwy
wierzchniej. Spodnia warstwa to sklejka lub okleina z drewna iglastego.
Panele laminowane
Panele podłogowe to nowoczesny produkt drewnopochodny, będący doskonałym materiałem
wykończeniowym na pokrycia podłóg.
Panel tworzony jest na bazie płyty HDF lub wiórowej, która pełni rolę płyty nośnej.
Wierzchnia strona pokryta jest filmem dekoracyjnym imitującym najczęściej różne gatunki i
rodzaje drewna oraz tzw. overlayem, czyli specjalnym filmem nadającym panelowi trwałość
na ścieranie. Od spodu panel zabezpieczony jest papierem przeciwprężnym, który
równoważy wewnętrzne naprężenia panelu oraz dodatkowo zabezpiecza panel przed
wpływem wilgoci.
Overlay - warstwa szczególnie odpornego na ścieranie modyfikowanego papieru
zawierającego korund; po zaprasowaniu staje się przezroczysty.
Film dekoracyjny - specjalny papier nasycany w procesie technologicznym żywicami;
najczęściej imituje wzory różnych gatunków drewna.
Płyta nośna - płyta HDF (High Density Fibreboard) lub płyta wiórowa o klasie higieny E1.
Film przeciwprężny - specjalny papier nasycany w procesie technologicznym żywicami;
chroni panele przed wilgocią i zapobiega odkształceniom wynikającym z naprężeń
powstających w trakcie laminowania warstwy wierzchniej. Panele podłogowe produkowane
są na ogół w dwóch klasach ścieralności: AC3 i AC4. Panele podłogowe o klasie ścieralności
AC3 można stosować w pomieszczeniach mieszkalnych o wysokim natężeniu ruchu oraz w
pomieszczeniach użyteczności publicznej o niskim natężeniu ruchu. Panele podłogowe o
klasie ścieralności AC4 można stosować w pomieszczeniach mieszkalnych o wysokim
natężeniu ruchu oraz w pomieszczeniach użyteczności publicznej o średnim natężeniu ruchu.
Panele podłogowe można stosować w pomieszczeniach, w których poziom wilgotności
wynosi max. 70%.