1. Elementy systematyki związków nieorganicznych
1
I Tlenki reagujące z kwasami a nie reagujące z zasadami nazywamy tlenkami zasadowymi
II Tlenki reagujące z zasadami a nie reagujące z kwasami nazywamy tlenkami kwasowymi
III Tlenki reagujące zarówno z mocnymi kwasami jak i z mocnymi zasadami nazywamy tlenkami
amfoterycznymi
IV Tlenki amfoteryczne są zwykle trudno rozpuszczalne w wodzie
V Tlenki obojętne nie reagują ani z kwasami, ani z zasadami, ani z wodą
Prawdziwymi stwierdzeniami są:
A tylko I, II i III B tylko I, II, III i V C tylko I i II D wszystkie
2
Azot może utworzyć następujące tlenki: N2O, NO, N2O3, NO2, N2O5. Można je przyporządkować do
odpowiednich grup tlenków. Prawidłowy zapis podaje odpowiedz
:
tlenki
kwasowe zasadowe obojętne
NO2, N2O5 N2O, N2O3
A NO
NO2, N2O5 N2O3 N2O, NO
B
NO2, N2O5, N2O3 N2O, NO
C -------
NO2, N2O5, N2O3 N2O, NO
D ----------
4
Po wprowadzeniu kilku kropli fenoloftaleiny do roztworu wodnego wodorotlenku barowego (tzw. wody
barytowej) roztwór zabarwia się na malinowo. Po przepuszczeniu pewnego gazu przez naczynie zawierające
powyższy roztwór, stwierdzono jego odbarwienie się. Gazem mógł być:
A NH3 lubPH3
B CO2 lub SO3 C P2O5 lub SiO2 D N2O lub NO
5
Amfoteryczność tlenków jest wynikiem:
A przewagi udziału wiązania jonowego w cząsteczce
B przewagi udziału wiązania kowalencyjnego w cząsteczce
C zbliżonego udziału wiązania jonowego i kowalencyjnego w cząsteczce
D silnego oddziaływania elektrostatycznego pomiędzy atomami tlenu i metalu
7
Różnica pomiędzy właściwościami wodorotlenku zasadowego, wodorotlenku amfoterycznego i kwasu
tlenowego jest konsekwencją elektroujemności pierwiastka E tworzącego jeden z powyższych typów
związków i wynikającego z niej charakteru wiązań. Symbolom x, y, z w poniższym schemacie mogą
odpowiadać następujące znaczenia:
I mała elektroujemność
II średnia elektroujemność
III duża elektroujemność
IV mały udział wiązania jonowego
V duży udział wiązania jonowego
VI porównywalny udział wiązania jonowego i kowalencyjnego
Prawidłowe przyporządkowanie podanych znaczeń dla poszczególnych typów związków podaje odpowiedz
:
wodorotlenek zasadowy wodorotlenek amfoteryczny kwas tlenowy
x y z x y z x y z
A I IV V II VI VI I IV IV
B I VI V I IV IV III V V
C III V VI I VI VI I IV VI
D II IV VI III VI VI III IV V
E I V IV II VI VI III IV V
11
Moc kwasów tlenowych:
I rośnie w okresach (układu okresowego) wraz ze wzrostem elektroujemności centralnego atomu reszty
kwasowej
II maleje w okresach (układu okresowego) wraz ze wzrostem elektroujemności centralnego atomu reszty
kwasowej
III rośnie w grupach (układu okresowego) wraz ze wzrostem elektroujemności centralnego atomu reszty
kwasowej
IV maleje w grupach (układu okresowego) wraz ze wzrostem elektroujemności centralnego atomu reszty
kwasowej
V zwykle rośnie ze wzrostem liczby atomów tlenu (przy tym samym centralnym atomie reszty kwasowej)
VI zwykle maleje ze wzrostem liczby atomów tlenu (przy tym samym centralnym atomie reszty kwasowej)
Poprawnymi stwierdzeniami są:
A I, III i V B II, IV i VI C tylko I i III D tylko II i IV E tylko I
12
Moc kwasów beztlenowych:
A rośnie w obrębie okresu ze wzrostem elektroujemności
B maleje w obrębie okresu ze wzrostem elektroujemności
C maleje w obrębie grupy ze wzrostem elektroujemności
D rośnie w obrębie grupy ze wzrostem elektroujemności
E poprawne są odpowiedzi A i C
14
Która grupa kwasów jest uporządkowana według wzrastającej mocy?
A H2S, H2Te, H2Se
B HIO, HBrO, HClO
C HClO4, HClO3, HClO2, HClO
D HI, HBr, HCl
E H2SeO4, H2SO4, H2TeO4
21
Która grupa wodorotlenków może tworzyć hydroksysole?
A NaOH, KOH, Ca(OH)2
B NaOH, Ca(OH)2, Al(OH)3
C Ca(OH)2, Al(OH)3, Cr(OH)3
D Mg(OH)2, Li(OH)2, KOH
E Zn(OH)2, Cu(OH)2, AgOH
26
Uczeń miał otrzymać chlorek miedzi(II) dowolnymi metodami. Którymi z zaproponowanych metod mógł
otrzymać ten związek?
I metal + kwas
II tlenek metalu + kwas
III tlenek metalu + tlenek niemetalu
IV wodorotlenek + kwas
V sól + sól
A I, II i IV B I, II i III C II, IV i V D III, IV i V E I, III i V
2. Litowce
31
Która z niżej wymienionych wielkości wzrasta zgodnie z kierunkiem strzałki?
A promień kationu
B elektroujemność
C charakter kwasowy pierwiastka
D charakter zasadowy pierwiastka
E wymienione w punkcje A i D
34
Stały wodorotlenek sodu ma właściwości higroskopijne. Oznacza to, że:
A bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie
B dobrze chłonie parę wodną z powietrza
C bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, a proces rozpuszczania jest egzoenergetyczny
D bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, a proces rozpuszczania jest endoenergetyczny
36
Metaliczny sód na powietrzu pokrywa się nalotem, w którego skład mogą wchodzić:
A NaOH
B NaHCO3
C Na2CO3
D NaNO3
E wymienione w A, B i C
39
Tlenek jednowartościowego pierwiastka o masie równej 94u reaguje z wodą dając związek, którego wodny
roztwór barwi fenoloftaleinę na różowo. Związkiem tym jest:
A CuOH
B NaOH
C KOH
D LiOH
46
Stężenie procentowe 2,2 molowego roztworu KOH wynosi 11%. Gęstość tego roztworu wynosi:
A 1,00g/cm3
B 1,06g/cm3
C 1,12g/cm3
D 1,18g/cm3
52
Podczas elektrolizy wodnego roztworu NaCl metodą rtęciową na elektrodach zachodzą następujące procesy:
58
Na podstawie znajomości budowy chlorku sodowego można przewidzieć, że po umieszczeniu kryształu NaCl
na płytce dodatnio naładowanego elektroskopu:
A listki elektroskopu opadną, ponieważ w uporządkowaniu jonów
znajdujących się w krysztale nastąpi zmiana na rys. 1
B listki elektroskopu rozszerzą się ponieważ w uporządkowaniu jonów
znajdujących się w krysztale nastąpi zmiana na rys. 2
C listki elektroskopu nie zmienią swego położenia, ponieważ sposób
uporządkowania jonów w stałym NaCl nie ulegnie zmianie, gdyż wiążące je
siły elektrostatyczne ograniczają ruchliwość jonów w krysztale
D Listki elektroskopu opadną na skutek oddziaływania jonów ujemnych na
ładunki dodatnie znajdujące się na listkach, ale sposób ułożenia jonów w
krysztale NaCl nie ulegnie zmnianie
62
Opis pewnego doświadczenia:  Sód wrzucony do wody przybiera kształt kulki, poruszającej się po
powierzchni. Naczynie do którego wrzuciliśmy sód, ogrzewa się. Wydziela się jakiś gaz. Jakie wnioski można
wyprowadzić na podstawie opisu zjawisk, towarzyszących temu doświadczeniu?
A sód rozpuszcza się w wodzie, a ciepło rozpuszczania jest tak duże, że powoduje ogrzanie się roztworu i
poruszanie się sodu po powierzchni roztworu.
B reakcja sodu z wodą jest egzotermiczna, sód ma stosunkowo niską temp. topnienia i gęstość mniejszą od
gęstości wody
C ciepło reakcji sodu z wodą powoduje zwiększoną ruchliwość sodu i utrzymuje go na powierzchni cieczy
D w wyniku egzotermicznej reakcji sodu z wodą powstaje wodór i wodorotlenek sodowy
64
W czterech naczyniach zawierających po 100g wody rozpuszczono:
I 0,01 mola NaCl
II 0,01 mola Na2SO4
III 0,005 mola Na3PO4
IV 0,01 mola NaNO3
Najwyższe ciśnienie osmotyczne będzie wykazywał roztwór:
A I B II C III D IV
65
Roztwór o objętości 1dm3 sporządzono rozpuszczając w wodzie 0,44g mieszaniny NaOH i KOH w stosunku
molowycm 3:1. pH otrzymanego roztworu wynosi:
A 13
B 12
C 8
D 9
71
Przeprowadzając elektrolize wodnego, nasyconego roztworu NaCl stwierdzono, że w przestrzeni katodowej
roztwór przyjmuje odczyn zasadowy. Poprawne wyjaśnienie tego zjawiska brzmi następująco:
A wzrost zasadowości spowodowany jest wzrostem stężenia jonów Na+ w otoczeniu katody
B roztwór staje się zasadowy na skutek reakcji z wodą wydzielonego w czasie elektrolizy sodu
2Na + 2H2O 2NaOH + H2
C wzrost zasadowości następuje na skutek reakcji zachodzącej na katodzie:
2H2O + 2e 2OH- + H2
D zasadowość wzrasta, ponieważ na anodzie rozładowujue się jon Cl- a nie OH-
3 Berylowce
77
Magnez posiada trzy Izotopy: 24Mg, 25Mg, 26Mg. Izotop 26Mg stanowi 11,3%. Jaka jest procentowa zawartość
pozostałych izotopów, jeśli średnia Masa atomowa magnezu wynosi 24,31?
24 25
Mg Mg
A 80,3% 8,4%
B 40,2% 8,5%
C 20,3% 68,4%
D 48,3% 40,3%
E 75,7% 13%
81
W reakcji magnezu z kwasem solnym otrzymano 1,204.1023 cząsteczek wodoru. Oblicz masę magnezu
użytego do reakcji.
A 1,2g
B 2,4g
C 4,8g
D 0,2g
83
Wiedząc, że iloczyn rozpuszczalności CaSO4 wynosi 2,3.10-4 ustosunkuj się do następujących stwierdzeń:
I Jeżeli iloczyn stężeń [Ca2+][SO42-] jest większy od 2,3.10-4 to roztwór jest nienasycony
II Dodanie do nasyconego roztworu CaSO4 roztworu siarczanu sodu spowoduje wytrącenie CaSO4
III Jeżeli w roztworze nad osadem iloczyn stężeń [Ca2+][SO42-] jest równy 2,3.10-4 to układ znajduje się w
rónowadze dynamicznej.
Prawdziwe zdania są:
A wszystkie B I i III C I i II D II i III
87
Z 200cm3 roztworu zawierającego mieszaninę chlorku i azotanu baru strącono BaSO4 w ilości 2,32g. Strącony
z takiej samej próbki osad AgCl ważył 1,43g. Stosunek molowy BaCl2 do Ba(NO3)2 w badanym roztworze
wynosi:
A 2:1
B 1:1
C 1:2
D 1:4
98
Charakter metaliczny pierwiastków w szeregu:
Mg Ca Sr Ba
A rośnie
B maleje
C nie zmienia się
D rośnie a potem maleje
E brak jakichkolwiek prawidłowowści
107
Znając położenie magnezu, wapnia, strontu i baru w układzie okresowym można przewidzieć, że
najenergiczniej będzie przebiegała reakcja:
115
 .... wapń wrzucony do wody opada na dno, a po chwili unosi się na powierzchnię otoczony pęcherzykami
gazu. Woda mętnieje . Z powyższego opisu wybierz tylko te wnioski, które można z niego wyprowadzić:
A Wapń rozpuszcza się w wodzie. Proces rozpuszczania jest silnie egzotermiczny i powoduje wrzenie wody.
B Wapń jest cięższy od wody. W wyniku reakcji z wodą powstaje gaz i słabo rozpuszczalna substancja
C Wapń powoduje wydzielenie tlenu rozpuszczonego w wodze, z którym reaguje. Tlenek wapnia jest w
wodzie nierozpuszczalny
D W wyniku reakcji wapnia z wodą powstaje wodór i słabo rozpuszczalny wodorotlenek wapniowy
130
Po dodaniu do rozcieńczonego roztworu chlorku wapnia niewielkiej ilości roztworu zawierającego związek X
wytrącił się biały osad. Związkiem tym mógł być:
A NH4Cl
B (NH4)2C2O4
C NH4NO3
D NaCl
4. Borowce
131
�Średnica jądra 27Al jest większa od średnicy jądra 1H około:
A 27 razy
B 13 razy
C 5 razy
D 3 razy
135
W wyniku reakcji metalicznego glinu z jedną z poniżej wymienionych substancji, glin przechodzi do roztworu
w postaci anionu złożonego. Substancją tą jest:
A HCl
B H2SO4(rozc.)
C KOH
D CuSO4
E NH4OH
137
Które z doświadczeń należy przeprowadzić aby wykazać amfoteryczność wodorotlenku glinowego?
A I i II B II i III C III i IV D I i IV
140
Próbkę 1g siluminu (stop glinu z krzemem) poddano działaniu kwasu solnego otrzymując 1,12dm3 wodoru (w
przeliczeniu na warunki normalne). Badany stop zawierał:
A 10% Si, 90% Al
B 11,2% Si, 88,8% Al
C 50% Si, 50% Al
D 13,5% Si, 86,5% Al
E 20% Si, 80% Al
143
Badania laboratoryjne wykazują, że czysty glin jest odporny na działanie stężonego kwasu azotowego. Fakt ten
wyjaśniamy:
A położeniem glinu w szeregu elektrochemicznym i odpowiednia wartością jego potencjału normalnego
B odpornością na działanie stężonego HNO3 szczelnie przylegającej do metalu warstewki tlenku glinowego
powstającego podczas zetknięcia glinu z kwasem
C utworzeniem warstewki ochronnej azotanu glinu, chroniącej metal przed dalszym działaniem kwasu
azotowego
D słabymi właściwościami utleniającymi glinu, wobec silnych właściwości utleniających kwasu azotowego
154
Zarówno węglan(IV) talu(I) jak i siarczan(VI) talu(I) są silnie trujące natomiast halogenki talu(I) nie wykazują
już tak silnych właściwości toksycznych, ponieważ:
A są trudno rozpuszczalne w wodzie i w płynach fizjologicznych
B są łatwo rozpuszczalne w wodzie i w płynach fizjologicznych
C są łatwolotne
D łatwo hydrolizują
158
Przeprowadzono trzy doświadczenia mające na celu otrzymanie Al(OH)3
I rozpuszczono w wodzie 0,02 mola Al2(SO4)3 i dodano 120cm3 0,5 molowego roztworu NaOH
II rozpuszczono w wodzie 0,01 mola Al2(SO4)3 i dodano 120cm3 0,5 molowego roztworu NaOH
III rozpuszczono w wodzie 0,005 mola Al2(SO4)3 i dodano 120cm3 0,5 molowego roztworu NaOH
Biały osad wodorotlenku glinu otrzymano jako wynik doświadczenia:
A I
B II
C III
D I i II
E I i III
5 Węglowce
159
Twardość przemijającą wody powoduje obecność w niej:
A rozpuszczalnych soli metali ciężkich
B jonów wapnia i magnezu
C wodorowęglanów wapnia i magnezu
D trudno rozpuszczalnych soli wapnia i magnezu
163
Brak momentu dipolowego w cząsteczce CO2 spowodowane jest:
A brakiem polaryzacji wiązań
B niewielką energią wiązań
C jonowym charakterem wiązań
D kompensacją momentów dipolowych wiązań
167
Elektroujemności węgla, krzemu i wodoru wynoszą odpowiednio: C  2,5, Si  1,9, H  2,1. Można
przypuszczać więc, że w cząsteczkach metanu CH4 i krzemowodoru SiH4 występują wiązania:
A w obu cząsteczkach jonowe
B atomowe w CH4 a jonowe w SiH4
C jonowe w CH4 a atomowe w SiH4
D w obu cząsteczkach wiązania atomowe słabo spolaryzowane
171
Energia przejścia diamentu i grafitu w stan izolowanych atomów węgla wynosi odpowiednio 713kJ/ Mol i
715kJ/mol. Zatem uśredniona energia wiązania między atomami węgla wynosi:
A w diamencie 178,3 kJ/mol; w graficie 238,3 kJ/mol
B w diamencie 713 kJ/mol; w graficie 715 kJ/mol
C w diamencie 178,2 kJ/mol; w graficie 178,75 kJ/mol
D w diamencie 2852 kJ/mol; w graficie 2860 kJ/mol
176
Jaką objętość dwutlenku węgla (w warunkach normalnych) wydzieli się jeśli na 75g węglanu wapniowego
podziałamy w nadmiarze rozcieńczonym kwasem solnym?
A 5,6dm3
B 11,2dm3
C 16,8dm3
D 22,4dm3
179
Oblicz jaką objętość zajmuje w warunkach normalnych mieszanina zawierająca 11g CO2 i 7g CO.
A 22,4dm3
B 16,8dm3
C 11,2dm3
D 2,2dm3
194
Podziałano nadmiarem kwasu solnego na próbki zawierające jednakowe ilości wagowe:
I Na2CO3
II NaHCO3
III BaCO3
IV CaCO3
Otrzymana ilość dwutlenku węgla była:
A największa w I przypadku
B największa w II przypadku
C największa w III przypadku
D największa w IV przypadku
E jednakowa we wszystkich przypadkach
206
Mieszaninę BaCO3 i CaCO3 o masie 2,97g wyprażono w płomieniu palnika. Otrzymany w wyniku reakcji CO2
zajął w warunkach normalnych 0,448dm3. Procentowa zawartość BaCO3 w mieszaninie wynosi w
przybliżeniu:
A 50% B 25% C 72,1% D 37,5% E 75%
208
Związek wodoru z pierwiastkiem grupy IVA (grupy 14) zawiera 87,5% tego pierwiastka. Jest to:
A CH4 B SiH4 C GeH4 D SnH4 E PbH4
6 Azotowce
215
Powyższa strzałka obrazuje wzrost:
I właściwości metalicznych azotowców
II właściwości kwasowych tlenków azotowców
III właściwości zasadowych wodorków azotowców
IV właściwości redukujących wodorków azotowców
Zgodne z prawdą jest stwierdzenie:
A I i II B I i III C II i III D I i IV
221
Jak zmieni się szybkość reakcji: przebiegającej w fazie gazowej według równania
kinetycznego: v=k(NO)2.(O2) jeżeli zwiększy się trzykrotnie objętość reagujących gazów?
A wzrośnie 3 razy B zmaleje 9 razy
C zmaleje 4 razy D zmaleje 27 razy E wzrośnie 27 razy
223
W stanie równowagi układu stężenia wynosiły:
azot  1,5mol/dm3; wodór  4mol/dm3; amoniak  5mol/dm3.
Stężenia wyjściowe azotu i wodoru wynosiły:
A 1,5mol/dm3 N2; 4mol/dm3 H2
B 6,5mol/dm3 N2; 9mol/dm3 H2
C 2,5mol/dm3 N2; 7,5mol/dm3 H2
D 4mol/dm3 N2; 7,5mol/dm3 H2
E 4mol/dm3 N2; 11,5mol/dm3 H2
225
Które z poniższych zdań zawiera prawdziwe stwierdzenia dotyczące tlenku fosforu(V)?
A jest substancją białą, silnie higroskopijną
B jest bezwodnikiem kwasu ortofosforowego
C występuje w postaci dimerycznej
228
Obliczona przy wykorzystaniu podanych obok wartości energii rozrywania wiązań entalpia reakcji:
energia wiązania (kJ/ Mol)
wiązanie
H-H 436
wynosi
N-N 946
N-H 390
A +1772kJ
B  86kJ
C +4594kJ
D  1772kJ
231
Amoniak otrzymany w wyniku reakcji 1dm3 roztworu NH4Cl o stężeniu 0,02M z nadmiarem ługu sodowego
zajmuje w warunkach normalnych objętość:
A 0,224dm3
B 0,448dm3
C 2,24dm3
D 4,48dm3
234
Z położenia pierwiastka arsenu w układzie okresowym wnioskujemy, że jego stopnie utlenienia w związkach
chemicznych mogą być zawarte między:
A  4 i +5
B  3 i +6
C  3 i +5
D  3 i +7
238
Potrójne wiązanie w cząsteczce azotu stanowią:
A dwa wiązania s i jedno p
B trzy wiązania p
C trzy wiązania s
D jedno wiązanie s i dwa wiązania p
241
Atomy wodoru tworzące jon amonowy łączą się z atomem azotu wiązaniami:
A trzema kowalencyjnymi i jednym koordynacyjnym
B jednym kowalencyjnym i trzema koordynacyjnymi
C dwoma kowalencyjnymi i dwoma koordynacyjnymi
D trzema kowalencyjnymi i jednym jonowym
243
Stała dysocjacji kwasu azotowego(III) o pH=2 i stopniu dysocjacji 2% wynosi:
A 2.10-4 B 4.10-2 C 2.10-2 D 2.10-5 E 4.10-4
251
Stężenie procentowe roztworu kwasu ortofosforowego, który otrzymano w wyniku reakcji 14,2g pięciotlenku
fosforu z 85,8g wody wynosi w przybliżeniu:
A 10% B 14% C 20% D 25%
277
W zamkniętym naczyniu znajdowało się X moli amoniaku. W naczyniu tym, w pewnej temperaturze ustaliła
się następująca równowaga:
Jeśli ilość moli azotu w powstałej mieszaninie wynosi Y, to stałą równowagi reakcji można wyrazić
zależnością:
A B C
D E
280
Arszenik w postaci pasty znalazł zastosowanie w stomatologii do niszczenia miazgi zębowej. Z punktu
widzenia chemicznego jest to:
A tlenek arsenu(III)
B tlenek arsenu(V)
C arsenian(V) dipotasu
D wodorotlenek arsenu
7 Tlenowce
281
Siarka jest pierwiastkiem występującym w kilku odmianach alotropowych. Dwie jej podstawowe odmiany
stanowią siarka rombowa i jednoskośna. Ciepło spalania do SO2 siarki jednoskośnej wynosi +296,83 kJ/
Mol, a rombowej +297,21 kJ/mol. Efekt cieplny przemiany 1 mola siarki jednoskośnej w rombową wynosi:
A 0,38 kJ
B  0,38 kJ
C 594,04 kJ
D  594,04 kJ
E 297,21 kJ
282
Z ilu atomów składa się cząsteczka siarki w stanie pary, jeśli gęstość par siarki w przeliczeniu na warunki
normalne wynosi 11,43 g/dm3
A 2
B 4
C 6
D 8
E 10
283
Po jakim czasie 100mg próbki izotopu promieniotwórczego 218Po o czasie połowicznego rozpadu 3,03 min.
zmaleje o 25mg?
A 136s
B 75,5s
C 45,5s
D 143,4s
287
"H0tw. CO2 = -393 kJ/mol
"H0tw.SO2 = -297kJ/mol
CS2(g) + 3O2 = CO2(g) + 2SO2(g) "H0= -1108kJ/mol
Z powyższych danych wynika, że Entalpia tworzenia CS2(g) wynosi:
A  121kJ/mol B +121kJ/mol C  1108kJ/mol D +715kJ/ml
296
W których probówkach metale rozpuszczą się z wytworzeniem soli?
A I i II B III i IV C II i IV D I i IV
301
Ustal w którą stronę przesunie się stan równowagi reakcji:
Podwyższenie dodanie katalizatora zwiększenie stężenia
temperatury tlenu
A �! nie zmieni się �!
B
C �!
D �! nie zmieni się
304
Próbka powietrza pod ciśnieniem 980hPa zawiera 210cm3 tlenu, 780cm3 azotu, 7cm2 CO2 i 3cm3 gazów
szlachetnych (głównie argonu). Jakie jest ciśnienie cząsteczkowe tlenu w próbce powietrza?
A 205,8hPa
B 210hPa
C 980hPa
D 774,2hPa
313
W czasie rozpuszczania stężonego H2SO4 w wodzie wydziela się ciepło. Jest to wynik:
A właściwości zwęglających kwasu siarkowego
B reakcji hydratacji jonów SO4-2, która jest reakcją egzotermiczną
C właściwości utleniających kwasu siarkowego
D procesu redukcji kwasu siarkowego
319
Znając położenie selenu w układzie okresowym, można powiedzieć, że:
A jest on miękkim metalem, o wysokiej temperaturze topnienia i wrzenia
B tworzy sól o wzorze Na3SeO4
C spala się w powietrzu i tlenie tworząc SeO2, posiadający właściwości silnie zasadowe
D tworzy on gazowy związek H2Se, posiadający właściwości słabo kwasowe
323
Roztwór wodny siarczku sodowego posiada odczyn:
A obojętny, ponieważ jest solą mocnej zasady i mocnego kwasu
B kwaśny, ponieważ w reakcji z wodą powstaje H2S i NaOH
C zasadowy, ponieważ w reakcji z wodą powstaje słaby kwas i mocna zasada
D obojętny, ponieważ ta sól w wodzie ulega dysocjacji na jony Na+ i S-2
339
Moc roztworów wodnych kwasów beztlenowych pierwiastków VIA (16 grupy) rośnie w szeregu:
A H2S, H2Se, H2Te
B H2Te, H2Se, H2S
C H2Te, H2S, H2Se
D H2Se, H2Te, H2S
346
W wyniku przepuszczania pewnego gazu przez roztwór wodny azotanu(V) ołowiu(II) wytrącił się czarny
osad. Gazem tym był:
A HCl
B H2S
C SO3
D CO2
8 Fluorowce
350
Dwa pierwiastki X i Y spełniają następujące warunki:
1. atomy pierwiastka X i Y różnią się o 18 protonów
2. X reaguje z solą potasową Y wg równania : X2 + 2KY 2KX + Y2
Pierwiastkami tymi mogą być:
X Y
A chlor brom
B brom chlor
C jod brom
D chlor jod
352
Które z poniższych twierdzeń jest zgodne z prawdą?
I Roztwory wodne fluorowców są elektrolitami
II Skroplone fluorowodory nie są elektrolitami
III Stopione halogenki litowców są elektrolitami
IV Roztwory wodne halogenków litowców są elektrolitami
Prawdziwymi są stwierdzenia:
A I, III i IV
B I i IV
C II i III
D II, III i IV
E wszystkie
354
Atom chloru w anionie chlorynowym (chloranowym(III) posiada następującą liczbę wolnych par
elektronowych na powłoce walencyjnej:
A jedną B dwie C trzy D żadnej
361
Momenty dipolowe cząsteczek F2, Cl2, Br2 i I2 są:
A różne od zera i mają zbliżone wartości
B różne od zera, a ich wartości maleją od F2 do I2
C różne od zera, a ich wartości wzrastają od F2 do I2
D we wszystkich przypadkach równe zero
363
Stała dysocjacji termicznej jodowodoru w pewnej temperaturze wynosi 2. Stężenie początkowe HI było równe
1mol/dm3. Stężenia poszczególnych składników w stanie równowagi są równe (w Mol/dm3):
H2 I2 HI
A 0,37 0,37 0,26
B 0,37 0,37 0,63
C 0,74 0,74 0,26
D 0,29 0,29 0,71
E 0,45 0,45 0,1
364
Na podstawie wyniku przeprowadzonych doświadczeń można wnioskować, że:
A brom i jod są mało aktywne chemicznie
B chlor jest bardziej aktywny chemicznie od bromu i jodu
C jod i brom łatwo ulegają redukcji
D chlor jest mniej aktywny chemicznie od bromu i jodu
365
Rozpuszczalność chlorowodoru w wodzie w warunkach normalnych jest wysoka, ponieważ związek ten:
A jest gazem cięższym od powietrza
B ulega w wodzie dysocjacji elektrolitycznej
C tworzy dwuatomowe cząsteczki
D zawiera w swoim składzie wodór
368
Szereg metali poddano działaniu kwasu solnego:
W których probówkach nastąpi reakcja chemiczna? A a, b, c B a, b, e C b, d, e D c, d, e
372
Do 1dm3 wody wprowadzono 10-8 mola gazowego HCl. pH otrzymanego roztworu wynosi:
A 8 B 6 C 7 D 4
377
Chlorowodór można otrzymać w wyniku działania stężonego kwasu siarkowego na chlorek sodowy, ponieważ:
A kwas siarkowy jest kwasem silniejszym od kwasu solnego
B kwas siarkowy jest kwasem bardziej higroskopijnym od kwasu solnego
C w cząsteczce kwasu siarkowego znajdują się dwa atomy wodoru, a w cząsteczce chlorowodoru jeden atom
wodoru
D kwas siarkowy jest kwasem mniej lotnym niż kwas solny
380
W celu zbadania zawartości kwasu solnego w soku żołądkowym próbkę soku o objętości V=10cm3
zmiareczkowano 0,05 molową zasadą, zużywając na zobojętnienie 20cm3 tego roztworu. Stężenie molowe HCl
w badanej próbce wynosi:
A 0,5mol/dm3
B 0,2mol/dm3
C 0,1mol/dm3
D 0,05mol/dm3
397
Na dwie jednogramowe próbki MnO2 i KMnO4 podziałano stężonym kwasem solnym. W którym przypadku
wydzieliło się więcej chloru?
A w reakcji z MnO2
B w reakcji z KMnO4
C w obu przypadkach wydzieliły się identyczne ilości chloru
D kwas solny nie reaguje z MnO2
9 Miedz
, srebro, cynk
400
Zawartość czystego złota w wyrobach jubilerskich będących stopami złota z innymi metalami np.: Cu lub Ag
podaje się często w jednostkach zwanych karatami (1karat =1/24 masy stopu). Ile wynosi procentowa
zawartość złota (w ułamkach masowych) w 18 karatowym wyrobie jubilerskim?
A 18%
B 25%
C 56%
D 75%
E 80%
401
Układy I i II znajdują się w stanie równowagi dynamicznej opisanej równaniem:
IR=[Ag+][Cl-]=1,56.10-10
Co zaobserwowano w tych układach, jeżeli po dodaniu soli (do I) i wody (do II) iloczyny stężeń jonów
wynoszą odpowiednio:
I 1,08.10-8 II 1,56.10-12
A wytrąca się osad osad ulega rozpuszczeniu
B wytrąca się osad wytrąca się osad
C osad ulega rozpuszczeniu wytrąca się osad
D osad ulega rozpuszczeniu osad ulega rozpuszczeniu
402
Wartości iloczynów rozpuszczalności AgCl, AgBr i AgI wynoszą odpowiednio: 2.10-10, 8.10-13, 2.10-16. Do
roztworu zawierającego jony Cl-, Br- i I- o identycznych stężeniach dodajemy kroplami roztwór AgNO3.
Kolejność wytrącania osadów jest następująca:
A AgI, AgBr, AgCl
B AgCl, AgBr, AgI
C AgBr, AgCl, AgI
D AgBr, AgI, AgCl
404
Ile gramów srebra wydzieli się na katodzie podczas elektrolizy wodnego roztworu AgNO3 prądem o natężeniu
1A i w czasie 1godziny.
A 2g B 3g C 4g D 5g
405
W obwód prądu stałego włączono szeregowo trzy elektrolizery zawierające roztwory wodne:
I AgNO3, II Bi(NO3)3, III NaCl
Po pewnym czasie w elektrolizerze III wydzieliło się 2,24dm3 wodoru (w przeliczeniu na warunki normalne).
Ile gramów metalu wydzieliło się w elektrolizerze I a ile w elektrolizerze II?
A 10,8g Ag, 20,9g Bi
B 21,6g Ag, 6,96g Bi
C 21,6g Ag, 13,9g Bi
D 10,8g Ag, 6,96g Bi
406
Siła elektromotoryczna ogniwa stężeniowego Ag|Ag+(0,1M)||Ag+(1M)|Ag wynosi:
A 0,059V
B 0,118V
C  0,118V
D 0,591V
408
Do 200cm3 roztworu AgNO3 zanurzono płytkę cynkową. Masa wydzielonego po pewnym czasie srebra
wynosiła 5,4g. Stężenie molowe jonów cynku w roztworze wyniesie:
A 0,025 B 0,125 C 0,05 D 0,1
411
Zmieszano dwa roztwory o jednakowej zawartości (po 10g) soli: chlorku baru w pierwszym i azotanu srebra w
drugim roztworze. Ile wynosi masa osadu wytrąconego w wyniku tego doświadczenia:
A 20g B 8,4g C 6,89g D 4,23g
414
Wkraplanie amoniaku do roztworu soli miedzi(II) powoduje wytrącenie się osadu Cu(OH)2, a następnie jego
rozpuszczenie z wytworzeniem jonu kompleksowego [Cu(NH3)4]2+. Cząsteczki amoniaku związane są
kationami Cu2+ w jonie kompleksowym przez:
A wiązanie koordynacyjne przy wykorzystaniu wolnej pary elektronowej atomu azotu w amoniaku
B siły elektrostatycznego przyciągania cząsteczki amoniaku jako dipola ich ujemnymi biegunami do jonu Cu2+
C roztwór soli miedzi(II) ma w wyniku hydrolizy odczyn kwaśny, co powoduje powstawanie jonów NH4+
D wiązania wodorowe między cząsteczkami amoniaku
417
Naturalna miedz
składa się z izotopów 63Cu i 65Cu. Stosunek liczby atomów 63Cu do liczby atomów 65Cu w
mieszaninie jest równy 8:3. �Średnia Masa atomowa miedzi wynosi:
A 63,35 B 63,54 C 64,00 D 64,05
422
W ilu molach azotanu(V) miedzi(II) zawarte jest 400g miedzi?
A w 2 molach
B w 3,13 molach
C w 6,3 molach
D w 12,5 moalach
433
W 50g H2O rozpuszczono 25g CuSO4.5H2O. Stężenie procentowe otrzymanego roztworu siarczanu(VI)
miedzi(II) wynosi:
A 21,3%
B 33,3%
C 32%
D 50%
E 27,1%
438
W reakcji cynku ze stężonym kwasem azotowym(V) tworzy się azotan(V) cynku, azotan(V) amonu i woda. Ile
moli azotanu(V) amonu wytworzy się działaniem kwasu azotowego na 1kg cynku?
A 0,5 mola
B 1 Mol
C 1,5 mola
D 2 mole
E 3,8 mola
446
10g stopu miedzi, cynku i żelaza wprowadzono do nadmiaru kwasu solnego i otrzymano 1,344dm3 wodoru (w
przeliczeniu na warunki normalne). Masa nierozpuszczonego osadu wynosiła 6,19g. Badany stop miał skład:
A 61,9% Cu, 32,5% Zn, 5,6% Fe
B 61,9% Cu, 19% Zn, 19,1% Fe
C 61,9% Cu, 37,54% Zn, 0,56% Fe
D 30,1% Cu, 39% Zn, 30,9% Fe
E 15% Cu, 15,1% Zn, 61,9% Fe
10 Chrom
452
Atom chromu ma konfigurację zewnętrznych poziomów elektronowych 3d54s1. Istnienie kationów Cr2+ i Cr3+
tłumaczymy:
A utratą elektronów z podpoziomu 4s
B utratą dwóch lub trzech elektronów z podpoziomu 3d
C utratą elektronu 4s oraz jednego lub dwóch elektronów z podpoziomu 3d
D utratą wyłącznie elektronów z podpoziomów 3s i 4s
455
Zapis:
ilustruje:
A solwatację jonów Cr2O72-
B reakcję utlenienia jonów CrO42- jonami H+
C reakcję utlenienia jonów CrO42- w środowisku zasadowym
D równowagę pomiędzy CrO42- i Cr2O72-, która w środowisku kwaśnym przesunięta jest w prawo
459
W równaniu:
brakującym związkiem jest:
A K2CrO4 B Cr(OH)3 C Cr2(SO4)3 D H2CrO4
462
Poniżej podano ilości związków chromu, które rozpuszczono w takich samych objętościach wody. W którym
roztworze będzie najwięcej jonów Cr3+.
A 250g Cr2(SO4)3 M=392g/Mol B 500g K2Cr2O7 M=294g/mol
C 150g CrCl3 M=159g/mol D 400g K2CrO4 M=194g/mol
465
Charakter chemiczny tlenków chromu jest następujący:
A CrO i Cr2O3 są zasadowe, CrO3 jest amfoteryczny
B wszystkie tlenki są zasadowe
C CrO jest kwasowy, Cr2O3 i CrO3 są amfoteryczne
D CrO jest zasadowy, Cr2O3 jest amfoteryczny, a CrO3 jest kwasowy
467
Pewien związek kompleksowy można przedstawić w postaci wzoru: CrCl3.5NH3. Jeden mol tego związku w
reakcji z nadmiarem AgNO3 tworzy dokładnie 2 mole AgCl. Najbardziej poprawnym wzorem tego związku
jest:
A [Cr(NH3)5]Cl3
B [Cr(NH3)5Cl]Cl2
C [Cr(NH3)5Cl2]Cl
D [Cr(NH3)4Cl3]NH3
470
Iloczyn rozpuszczalności Ag2CrO4 wynosi 9.10-12, a PbCrO4 wynosi 1,8.10-14. który z tych związków jest
słabiej rozpuszczalny?
A PbCrO4
B Ag2CrO4
C Ag2CrO4 i PbCrO4 są jednakowo trudno rozpuszczalne w wodzie
D oba związki są bardzo dobrze rozpuszczalne w wodzie
471
W ciągu ilu minut prąd o natężeniu 1A wydzieli 0,1724g chromu z roztworu Cr3+ przy wydajności prądowej
50%?
A 32 B 16 C 96 D 64
472
W celu otrzymania Cr(OH)3 wykonano trzy doświadczenia. W tym celu do roztworu zawierającego 0,01mola
Cr3(SO4)3 dodano:
w I przypadku 60cm3 0,5 molowego roztworu NaOH
w II przypadku 120cm3 0,5 molowego roztworu NaOH
w III przypadku 180cm3 0,5 molowego roztworu NaOH
Po zakończeniu reakcji osad wodorotlenku chromu(III) otrzymano jako wynik doświadczenia:
A I i II B tylko II C tylko I D I i III E I, II i III
11 Mangan
474
Mangan tworzy kilka różnych tlenków. Charakter chemiczny tych tlenków zmienia się ze zmianą stopnia
utlenienia. Ustal wzór chemiczny tlenku manganu, jeżeli wiadomo, że stosunek mas manganu do tlenu wynosi
w przybliżeniu 1:1 i określ jego charakter chemiczny.
A Mn2O7 zasadowy B Mn2O7 kwasowy C Mn2O3 zasadowy D Mn2O3 kwasowy
476
Liczba cząsteczek tlenu powstająca podczas termicznego rozkładu jednego mola KmnO4:
KMnO4 K2MnO4 + MnO2 + O2
wynosi:
A 3,01.1023 B 12,04.1023 C 16,06.1023 D 24,08.1023
478
Współczynniki stechiometryczne x, y, z, u reakcji:
xMn2+ + yPbO2 + zH+ xMnO4- + yPb2+ + uH2O
wynoszą:
x y z u
A 5 2 4 2
B 2 3 6 3
C 2 5 4 2
D 1 2 8 4
480
Poniższe doświadczenie wykonano w celu wykazania:
A właściwości utleniających MnO2
B mocy kwasu solnego
C charakteru amfoterycznego MnO2
D właściwości utleniających kwasu solnego
483
W podanym równaniu reakcji:
2MnO4- + 3Mn2+ + 4OH- � 5MnO2 + 2H2O
rolę utleniacza i reduktora pełnią:
utleniacz reduktora
A
anion OH- wodór zawarty w wodzie
B
kation Mn2+ wodór zawarty w wodzie
C
anion MnO4- kation Mn2+
D
anion MnO4- anion OH-
486
Roztwór zawierający jony Fe2+ był traktowany zakwaszonym roztworem KMnO4 który reagował zgodnie z
równaniem: MnO4- + 8H+ + 5e � Mn2+ + 4H2O
W jaki sposób należy stwierdzić, że reakcja zaszła do końca?
A należy użyć oranżu metylowego i oczekiwać zmiany barwy roztworu z czerwonej na pomarańczową
B należy użyć chromianu(VI) potasu i oczekiwać zmiany barwy roztworu z żółtej na pomarańczową
C zmiana koloru jonów żelaza wskaże końcowy moment reakcji
D pojawienie się trwałego zabarwienia fioletowego wskaże końcowy moment reakcji
488
Który z wymienionych związków należy zredukować, aby otrzymać związek o wzorze MnO(OH)2?
A MnSO4
B MnCl2
C MnO2
D K2MnO4
489
Wodorotlenek manganu(II) na powietrzu brunatnieje gdyż ulega:
A redukcji do manganu
B utlenieniu do Mn2O7
C utlenieniu do MnO2
D reakcji fotochemicznej
E utlenieniu do MnO3
494
W czasie reakcji stężonego kwasu solnego z nadmanganianem potasowym otrzymano 5,6dm3 chloru w
warunkach normalnych. Na podstawie otrzymanej objętości chloru obliczono, że ilość nadmanganianu potasu,
która weszła w reakcję z kwasem solnym wynosi:
A 0,1 mola
B ok. 1,1mola
C 0,2mola
D ok. 2,2 mola
495
Pewien związek zawiera 30,7% Mn, 15,7% N oraz 53,5% O. 20% roztwór tego związku ma gęstość 1,17g/cm3
i stężenie molowe równe 1,3 Mol/dm3. Związkiem tym jest:
A Mn(NO3)2
B Mn(NO2)2
C NH4MnO4
D Mn(NO3)3
12 żelazo
498
Wiedząc, że potencjały standardowe układów wynoszą odpowiednio:
Fe3+/Fe2+ 0,77V
I2/I- 0,53V
Br2/Br- 1,08V
F2/F- 2,85V
podaj, czy jon Fe3+ może utlenić jony podanych fluorowców?
A tak, może utlenić wszystkie
B utleni tylko jon Br-
C utleni tylko jon F-
D utleni tylko jon I-
499
żelazo tworzy kilka tlenków FeO, Fe2O3, Fe3O4. Rozpatrując charakter chemiczny tych tlenków można
stwierdzić, że:
A wszystkie mają charakter zasadowy, a zasadowość ich rośnie ze wzrostem stopnia utlenienia
B wszystkie mają charakter kwasowy
C ze wzrostem stopnia utlenienia maleją właściwości zasadowe
D jeden z tych związków ma charakter nadtlenku
502
W zakładach elektronicznych stosuje się przy produkcji obwodów drukowanych metodę trawienia miedzi przy
użyciu nie kwasu azotowego, a roztworu soli żelaza(III). Czy może zachodzić rozpuszczanie metalicznej
miedzi w roztworze soli Fe(III)?
A nie może, gdyż to właśnie żelazo winno wypierać miedz
z roztworu jej soli
B może, gdyż sole żelaza mogą utleniać miedz
z wydzieleniem wodoru
C nie może, gdyż w szeregu elektrochemicznym miedz
znajduje się za żelazem
D może, gdyż potencjał układu Fe3+/Fe2+ jest wyższy od potencjału Cu2+/Cu.
504
Do ilościowego wytrącenia Fe(OH)3 z 50cm3 roztworu FeCl3 o stężeniu 0,2mol/dm3 przy użyciu roztworu
NaOH o stężeniu 0,5mol/dm3 należy użyć roztworu zasady:
A 20cm3
B 40cm3
C 60cm3
D 120cm3
505
Wodorotlenek manganu(II) i wodorotlenek żelaza(II) pod wpływem tlenu atmosferycznego ulegają:
A rozkładowi
B samorzutnemu utlenieniu
C fotochemicznemu rozkladowi
D asocjacji
508
W celu otrzymania wodoru przeprowadzono reakcję żelaza z parą wodną używając różnych ilości substratów.
W pierwszym przypadku użyto 1g żelaza i 1g wody w drugim 1g żelaza i 10g wody.
A w obu przypadkach otrzymano taką samą ilość wodoru
B w drugim otrzymano 10-krotnie więcej wodoru
C w pierwszym otrzymano 5-krotnie mniej wodoru
D w pierwszym otrzymano o 5,6dm3 mniej wodoru
E w drugim otrzymano o 11,2dm3 więcej wodoru
511
Próbki tej samej blachy żelaznej zanurzono częściowo w czterech roztworach o różnym pH. W którym z nich
żelazo ulegnie najszybciej korozji elektrochemicznej?
A w roztworze o pH=3
B w roztworze o pH=10
C w roztworze o pH=7
D w roztworze o pH=7, w którym obecne są jony Na+ i Cl-
513
0,6g stopu żelaza z węglem spalono w strumieniu tlenu, w wyniku czego powstało 0,066g CO2. Próbka stopu
zawierała:
A 1,8% węgla B 3,0% węgla C 11,0% węgla D 30,0% węgla
515
Otrzymywanie metali z rud jest określane jako proces redukcji. Jest to określenie poprawne:
A w odniesieniu do każdej metody otrzymywania metalu
B tylko w przypadku otrzymywania metali z rud tlenkowych
C tylko w przypadku procesów hutniczych
D tylko w przypadku otrzymywania metali metodą elektrolityczną
517
Spalono żelazo w chlorze, a powstały związek rozpuszczono w wodzie i podziałano zasadą potasową. W
wyniku reakcji wytrącił się związek o wzorze:
A FeCl2
B Fe2O3
C FeCl3
D Fe(OH)3
525
W procesie wielkopiecowym reduktorami są:
A węgiel i tlen
B węgiel i tlenek węgla
C tlen i dwutlenek węgla
D tlenek węgla i dwutlenek węgla
530
Próbka gleby pobrana z dna zbiornika wodnego była analizowana na zawartość żelaza. żelazo zawarte w
materiale analizowanym było przekształcone w Fe2O3 i ważone. Z próbki gleby o masie 1,52g otrzymano
0,126g Fe2O3. Procentowa zawartość Fe w próbce analizowanej wynosiła:
A 5,8%
B 8,3%
C 6%
D 11,9%