(1939) 23
PRZEMYŚL CHEMICZNY
163
cylinder wysokości 70 mm o średnicy wewnętrznej 80 mm i zewnętrznej 92 mm, opancerzony blachą żelazną. Do boków opancerzenia przymocowane są trzy nogi, dają-
i r
ce pewną równowagę oraz niezmienną odległość od palnika. W środku blaszanym dna mufelki jest otwór poprzez który przenika do mufelki na głębokość 2 mm głowica palnika mrkrrowskiogo o średnicy wy-lolu 20 mm. Dla umożliwienia dopływu powietrza do wnętrza mufelki, znajduje się w dnie 6 otworków o średnicy 5 mm.- Dorna część mufelki łączy się z dolną luźno na ode. Dla równomiernego nagrzewania się całości retorki tygielkowej górna część mufelki zwęża się u wylotu do średnicy—zewnętrznej 07 mm, wewnętrznej 55 mm. Wysokość części górnej wynosi 87 mm. Ciepła dostarcza cicho płonący palnik meke-rowski o tempcral tirze płomienia I020°C.
b c
Rycina 2.
Retortka tygielkowa {rycina 2) składa się z trzech części. Środkową stanowi ty-gielek porcelanowy (rycina 2b) o średnicy górnej zewnętrznej 48 min, średnicy dna 22 mm i wysokości 10 mm. Tygielek umieszcza się na podłożu z szamoty w środku naczynia zewnętrznego retortki (rycina 2a). Wymiary naczynia są: średnica 47 mm i wysokość całkowita 04 mm. Półokrągłe jego dno, wypełnione szamotą dla zmniejszenia szybkości przenikania ciepła, znajduje się nad wylotem palnika w stałej odległości, wrynoszącej 18 mm. Wreszcie — trzecią część stanowi dzwon (rycina 2 c) o wymiarach — wysokość 42 mm, średnica 44 mm, służący równocześnie za pokryw kę dla tygielka i naczynia zewnętrznego retortki. Naczynie zewnętrzne i dzwon wykonane są z blachy chromoniklowej o grubości 1 mm, doskonale wytrzymującej przez bardzo długi czas warunki panujące w mufelce w czasie pracy.
Ciała lotne wydestylow ujące z węgla, muszą przebyć długą drogę, by wydostać się z retorlki, unoszą się one w górę tygla porcelanowego, następnie w dół między ściankami dzwonu i tygla, wreszcie w górę wąską szczeliną między ściankami <lzw'onu i naczynia zewnętrznego. Cała ta wędrówka gazów pomyślana jest w celu zabezpieczenia przed dopływem powietrza. Gdyby jednak powietrze dopływało, to na tak długiej drodze tlen zużyje się przede wszystkim na spalenie nalotu koksowego na ściankach naczyń.
W czasie koksowania wnętrze retortki nagrzewa się dość powoli do temperatury maksymalnej 930°C dopiero po upływie 20 min., dalsze ogrzewanie palnikiem, którego płomień posiada temperaturę 1020°C nie daje efektu.
Krzywa na rycinie 3 ilustruje przebieg wzroshi lemperal ury wnętrza retort ki w zależności od czasu, przy bezustannym ogrzewaniu polnym płomieniem palnika.
Celem oznaczenia koksu i ciał lotnych
%*
odważamy be/.pośrednio w tygiclku porcelanowym 2 g paliwa i umieszczamy tygielek środkowo w naczyniu zewnętrznym retortki, poczym zamykamy retort kę dzwonem, aż oprze się na tygielku i zawieszamy ją w inufelce, przykrywając równocześnie nuifelkę górną jej częścią. Z naciśnięciem sekundomierza zapalamy palnik i bezzwłocznie nastawiamy odpowiednio dopływ powietrza do palnika. Koksowanie trwa 25 minut. Zdejmujemy górną część mufelki i dla szybszego ostygnięcia przenosimy retort kę szczypcami na zewnątrz. Do ostygnięciu do temperatury pokoju wagowego, ważymy surowy koks, a tygielek po opróżnieniu przeprużamy w celu spalenia nalotu koksu na ściankach. Koks ten tworzy się